Oι εντυπωσιακές (βραχυπρόθεσμες) ισραηλινές επιτυχίες στον Λίβανο φαίνεται να έχουν οδηγήσει σε εντυπωσιακές (μακροπρόθεσμες) ανατροπές για την περιοχή, με τη μορφή της αναβίωσης του σουνιτικού φονταμενταλισμού και μιας αιματοβαμμένης θρησκευτικής σύγκρουσης.
Οι σύροι αντάρτες ανακοίνωσαν σήμερα ότι έβαλαν τέλος σε 24 χρόνια αυταρχικής εξουσίας του Μπασάρ αλ-Άσαντ, στην πρώτη ανακοίνωσή τους που μεταδόθηκε από την κρατική τηλεόραση μετά την επίθεση αστραπή που πραγματοποίησαν αιφνιδιάζοντας τον κόσμο.
Η διοίκηση του συριακού στρατού ενημέρωσε σήμερα τους αξιωματικούς ότι το καθεστώς Άσαντ έλαβε τέλος, δήλωσε στο Reuters σύρος αξιωματικός.
Όμως ο συριακός στρατός ανακοίνωσε αργότερα πως συνεχίζει τις επιχειρήσεις εναντίον «ομάδων τρομοκρατών» στις πόλεις Χάμα και Χομς, καθώς και στα περίχωρα της Ντεράα.
Ο Άσαντ αναχώρησε αεροπορικώς από τη Δαμασκό προς άγνωστο προορισμό νωρίτερα σήμερα. Ένα αεροπλάνο της Syrian Air απογειώθηκε από το αεροδρόμιο της Δαμασκού περίπου την ώρα που η πρωτεύουσα καταλαμβανόταν από τους αντάρτες, σύμφωνα με στοιχεία από τον ιστότοπο Flightradar.
Το αεροπλάνο πέταξε αρχικά προς τα παράλια της Συρίας, προπύργιο των Αλαουιτών του Άσαντ, αλλά στη συνέχεια έκανε μια απότομη στροφή 180 μοιρών και πέταξε για λίγα λεπτά προς την αντίθετη κατεύθυνση πριν εξαφανισθέι από το χάρτη.
Το Reuters δεν μπορεί να επιβεβαιώσει μέχρι στιγμής ποιός επέβαινε στο αεροπλάνο αυτό.
Δύο συριακές πηγές είπαν ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ο Άσαντ να σκοτώθηκε σε αεροπορική συντριβή, καθώς αποτελεί μυστήριο γιατί το αεροπλάνο έκανε απότομη στροφή 180 μοιρών και εξαφανίσθηκε από το χάρτη.
«Εξαφανίσθηκε από τα ραντάρ, πιθανόν να έσβησαν το transponder, αλλά πιστεύω πως είναι μεγαλύτερη η πιθανότητα να καταρρίφθηκε το αεροπλάνο», είπε μία συριακή πηγή χωρίς να επεκταθεί.
Ο επικεφαλής της κύριας συριακής αντιπολιτευόμενης οργάνωσης στο εξωτερικό, της Χάντι αλ-Μπάχρα, δήλωσε πως η Δαμασκός είναι πλέον «χωρίς Μπασάρ αλ-Άσαντ».
Θα δημιουργήσει ο συριακός εμφύλιος πόλεμος ένα νέο ISIS;
Υπάρχουν απρόβλεπτες συνέπειες. Αυτό που βλέπουμε στη Συρία, καθώς η χώρα πέφτει σε έναν συνασπισμό αντι-καθεστωτικών δυνάμεων, το DNA των οποίων βρίσκεται στην Αλ Κάιντα, είναι μια ακούσια συνέπεια του βομβαρδισμού από το Ισραήλ στη Συρία, των ομάδων κατά του Άσαντ που χρηματοδοτούνται από το Ιράν και της πίεσης της Χεζμπολάχ στο Λίβανο. Μια απρόβλεπτη συνέπεια της αποδυνάμωσης του Ιράν και του άξονα αντίστασης του. Διότι οι τρεις πυλώνες πάνω στους οποίους ο Μπασάρ αλ Άσαντ στήριζε την εξουσία του - το Ιράν, η Χεζμπολάχ και η Ρωσία – είναι σε φάση (προ) συνομιλιών ή διαλυμένοι.
Δεν είναι τυχαίο ότι η επίθεση στο Χαλέπι ξεκίνησε την ίδια στιγμή που η Χεζμπολάχ και το Ισραήλ οριστικοποιούσαν την εξαιρετικά εύθραυστη εκεχειρία τους. Αυτές οι εντυπωσιακές (βραχυπρόθεσμες) ισραηλινές επιτυχίες στον Λίβανο φαίνεται να έχουν οδηγήσει σε εντυπωσιακές (μακροπρόθεσμες) ανατροπές για την περιοχή, με τη μορφή της αναβίωσης του σουνιτικού φονταμενταλισμού και μιας αιματοβαμμένης θρησκευτικής σύγκρουσης (οι χριστιανοί Σύριοι φεύγουν μακριά από τους αντάρτες όσο πιο γρήγορα μπορούν).
Στα χρόνια που μεσολάβησαν από τη ρωσοτουρκική ειρηνευτική συμφωνία του 2020, σχετικά με τις μάχες για την Ιντλίμπ, το συριακό κράτος έχει μεταμορφωθεί: είναι πλέον ο μεγαλύτερος παραγωγός και εξαγωγέας Captagon στον κόσμο, ενός συνθετικού δισκίου αμφεταμίνης που είναι εξαιρετικά δημοφιλές σε όλη τη Μέση Ανατολή και προκαλεί σήμερα καταστροφές στην Ιορδανία και τις χώρες του Κόλπου, προς μεγάλη απογοήτευση των ηγετικών οικογενειών αυτών των χωρών. Ασφαλής στην είσπραξη δισεκατομμυρίων δολαρίων από το εμπόριο ναρκωτικών και με τη ρωσική και ιρανική υποστήριξη στα χέρια του, θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι μέχρι πριν από δέκα ημέρες ο Άσαντ ήταν ασφαλής στην εξουσία του για το ορατό μέλλον. Πράγματι, η δυσάρεστα θριαμβευτική επανεμφάνισή του στη σύνοδο κορυφής του Αραβικού Συνδέσμου στην Τζέντα τον Μάιο του 2023 φάνηκε να το επιβεβαιώνει αυτό για όλο τον κόσμο. Αλλά ήταν πάντα τόσο ισχυρός, όσο επέτρεπε η υποστήριξη της Ρωσίας, του Ιράν και της Χεζμπολάχ. Ο συριακός στρατός έχει, μέχρι στιγμής, αποδειχθεί ότι είναι ένας χάρτινος.
Αυτή η πρόσφατη ταλάντωση (ή ανατροπή) της Συρίας δεν θα μπορούσε να έρθει σε χειρότερη στιγμή για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ και του Κόλπου, οι οποίοι, μέχρι πρόσφατα, εξέταζαν το ενδεχόμενο ανακούφισης του Άσαντ από τις κυρώσεις, σε μια προσπάθεια να απομακρύνουν τη Δαμασκό από την αγκαλιά της Τεχεράνης και της Μόσχας.
Εάν η κατάσταση αυτή επιδεινωθεί, η επερχόμενη κυβέρνηση Τραμπ θα πιεστεί να δράσει. Αλλά προς ποια κατεύθυνση, δεν είναι απολύτως σαφές. Διότι το να ρίξει το βάρος της στους αντάρτες κατά του Άσαντ θα μπορούσε κάλλιστα να δημιουργήσει ένα τέρας που κανείς δεν θέλει ή δεν χρειάζεται. Ο Τραμπ ήταν αυτός που το 2019 απέσυρε τα αμερικανικά στρατεύματα από τις κουρδικές περιοχές της Συρίας, αφήνοντας τους Κούρδους συμμάχους των ΗΠΑ στη Συρία, στο έλεος των τουρκικών πολεμικών αεροσκαφών. Και ποιος ξέρει πώς θα αντιδρούσαν η Ρωσία και το Ιράν αν αισθάνονταν μια υπαρξιακή απειλή που θα προέκυπτε από ένα δυνητικά αποτυχημένο συριακό κράτος.
Η Τουρκία, επίσης, παρά την ασυμβίβαστη υποστήριξή της στους αντάρτες κατά του Άσαντ (συμπεριλαμβανομένου του HTS) και την ταυτόχρονη σθεναρή στοχοποίηση των συριακών κουρδικών ομάδων YPG (τους οποίους θεωρεί συμμάχους του προαιώνιου εχθρού της, του κουρδικού αυτονομιστικού κινήματος PKK) και των SDF (Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις), θα χρειαστεί μια θέση στο τραπέζι. Η Ρωσία, από την πλευρά της, δεν θα ανεχθεί την απώλεια της Ταρτούς, ενός στρατηγικής σημασίας θαλάσσιου λιμανιού στις συριακές ακτές, το μεσογειακό προπύργιο της Μόσχας. Και το Ιράν απλά δεν μπορεί να χάσει ακόμη ένα στρατηγικό στήριγμα στην περιοχή.
Έγραψα σε αυτές τις σελίδες, τον Οκτώβριο, ότι μια ισραηλινή εισβολή στο Λίβανο θα μπορούσε να καταλήξει στη δημιουργία του ISIS 3. Η θεμελιώδης μετατόπιση των ισορροπιών σε ολόκληρη την περιοχή, που δημιουργήθηκε από την ανελέητη στοχοποίηση από το Ισραήλ όχι μόνο της Χεζμπολάχ στο Λίβανο, αλλά και από τις αμερικανοϊσραηλινές αεροπορικές επιδρομές κατά των υποστηριζόμενων από το Ιράν πολιτοφυλακών που είναι υπέρ του Άσαντ σε ολόκληρη τη Συρία, έχουν αφήσει όλα τα στρατιωτικά τρωτά σημεία του Άσαντ τρομερά εκτεθειμένα. Εάν η Συρία γίνει σημείο συγκέντρωσης για τις διεθνικές ισλαμιστικές ομάδες της περιοχής (και υπάρχουν κυριολεκτικά χιλιάδες μαχητές του ISIS και τα παιδιά τους στις φυλακές και τα στρατόπεδα προσφύγων των SDF), το ISIS 3 θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει πραγματικότητα. Κάθε θριαμβολογία για την ήττα της Χεζμπολάχ και της Χαμάς και την αποδυνάμωση του Ιράν, θα φανεί μάλλον κούφια, όταν τεθεί αντιμέτωπη με έναν αφηνιασμένο όχλο σουνιτών ισλαμιστών στη Συρία. Το ίδιο και στο Ιράκ, διότι η χώρα αυτή βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην υποστήριξη της Τεχεράνης και των συνδεδεμένων με αυτήν σιιτικών παραστρατιωτικών ομάδων. Και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Άσαντ ήταν αυτός που, στις πρώτες ημέρες του συριακού εμφυλίου πολέμου, απελευθέρωσε χιλιάδες φυλακισμένους σουνίτες φονταμενταλιστές σε όλη τη Συρία, των οποίων η παθολογική τζιχαντιστική ιδεολογία ήλπιζε ότι θα έφερνε το Ιράν και τη Ρωσία σε βοήθεια, καθώς φώναζε «λύκος». Το αποτέλεσμα ήταν το ISIS.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε ότι η HTS θεωρεί τον εαυτό της συριακό κίνημα, αν και με ισλαμιστικές ρίζες. Ο ηγέτης του, Αμπού Μοχάμαντ αλ Τζουλάνι, παρά το γεγονός ότι έχει πολεμήσει λυσσαλέα κατά των αμερικανικών στρατευμάτων στο Ιράκ και στη συνέχεια ως θυγατρική της Αλ Κάιντα, μετά την μετονομασία του HTS, έχει φροντίσει να τονίσει ότι μιλάει για όλους τους Σύριους, ανεξαρτήτως θρησκείας και εθνικότητας. Πράγματι, τις τελευταίες ημέρες στο Χαλέπι υπήρξε συνεργασία μεταξύ κουρδικών ομάδων κατά του Άσαντ και της HTS. Αυτό τοποθετεί τον HTS περισσότερο στην μεριά των Ταλιμπάν ή της Χεζμπολάχ, καθώς θεωρούν ότι ο αγώνας τους περιορίζεται εντός των συνόρων του κράτους για το οποίο μάχονται.
from Όλες Οι Ειδήσεις - Dnews https://ift.tt/AeUvVXq
via IFTTT