Μονή Ευαγγελιστού Ιωάννου Θεολόγου Σουρωτής

Το Ιερό Ησυχαστήριο Μοναζουσών «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο θεολόγος« είναι χτισμένο στο ορόσημο των Κοινοτήτων Αγίας Παρασκευής και Σουρωτής του Νομού Θεσσαλονίκης, πάνω σ' ένα λόφο 110 μ. και απέχει από την πόλη 25 χιλιόμετρα. Ιδρύθηκε από ομάδα ευλαβών νεανίδων. Ο πνευματικός π. Πολύκαρπος Ματζάρογλου, στον οποίο έκαναν υπακοή, συναντούσε ανυπέρβλητες δυσκολίες για την ίδρυση Μονής. Ο Θεός, όμως, οικονόμησε να γνωρίσουν τον αγιορείτη Γέροντα Παΐσιο (Εζνεπίδη), με τη βοήθεια του οποίου ξεπεράστηκαν οι δυσκολίες. Έτσι, στις αρχές του 1967, με την ευλογία του μητροπολίτου Κασσανδρείας Συνεσίου Βισβίνη, αγοράστηκε έκταση 8 στρεμμάτων, με δαπάνη των αδελφών, και χτίστηκαν τα πρώτα 20 κελλιά και το πρώτο μικρό καθολικό. Με την εγκαταβίωση των πρώτων αυτών αδελφών, τον Οκτώβριο του 1967, ο Γέροντας Παΐσιος έμεινε στο Μοναστήρι επί δύο μήνες για την οργάνωση του Κοινοβίου και έκτοτε υπήρξε ο πνευματικός καθοδηγητής του μέχρι την οσιακή κοίμησή του πρόσφατα.

 Το 1972 το Κοινόβιο αναγνωρίσθηκε με την επωνυμία «Ιερόν Γυναικείον Ησυχαστήριον ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος». Το 1983 ομάδα 20 αδελφών με τον πνευματικό τους μετέβη στη Μάκρη της Αλεξανδρουπόλεως στη νεόκτιστη Ιερά Μονή «Παναγία του Έβρου» και το ίδιο έτος τρεις Σύριες αδελφές, που φιλοξενήθηκαν επί 3 χρόνια, για να μαθητεύσουν στη μοναχική ζωή, επέστρεψαν στη Συρία και ίδρυσαν στη Λαοδίκεια Ιερά Μονή. Στις 11.2.1986 το Οικουμενικό Πατριαρχείο συναρίθμησε μεταξύ των Οσίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας τον Ιερομόναχο Αρσένιο τον Καππαδόκη, του οποίου τα ιερά λείψανα έφερε ο Γέροντας Παΐσιος στο Ησυχαστήριο, το έτος 1970, και έκτοτε φυλάσσονται σ' αυτό. 

Την άνοιξη του 1987 άρχισε η ανέγερση ιερού ναού επ' ονόματι του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου, που αποπερατώθηκε το 1991, οπότε τελέσθηκε στη μνήμη του (10 Νοεμβρίου) η πρώτη θεία Λειτουργία. Καθολικό της Μονής, μέχρι το 1991, ήταν ο ναός του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου (σταυροειδής με τρούλλο), κτίσμα του 1967. To 1977 έγινε επέκταση με την προσθήκη νάρθηκα και περιστυλίου, στο οποίο προσαρτήθηκε και κωδωνοστάσιο. Σ' αυτόν τελούνται πλέον οι καθημερινές ακολουθίες εκτός της χειμερινής περιόδου. Το νέο καθολικό είναι σύνθετος τετρακιόνιος με τρούλλο και λιτή αθωνικού τύπου, με δύο παρεκκλήσια. Το Ησυχαστήριο έχει και τα παρεκκλήσια της Ζωοδόχου Πηγής, των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, της αγίας Ευφημίας και του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά. Στο Ησυχαστήριο είναι αποθησαυρισμένο σεβαστό τεμάχιο Τίμιου Ξύλου και εκτός από τα ιερά λείψανα του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου φυλάσσονται τεμάχια και άλλων Αγίων: Άννης, Τριών Ιεραρχών, Νικολάου, Νεκταρίου, μεγαλομαρτύρων, οσίων και αρκετών αθωνιτών πατέρων. Στο κυρίως μοναστηριακό οίκημα βρίσκονται τα κελλιά των αδελφών, το Ηγουμενείο, το Συνοδικό, η Τράπεζα, το Μαγειρείο, το Νοσοκομείο, η Γραμματεία, το Επιτροπείο, τρία μεγάλα εργαστήρια (Σχεδιαστηρίου Αγιογραφίας, Ιερορραφείου, Κεντητηρίου ιερών αμφίων) και διάφορα μικρότερα εργαστήρια, το Τυπακαριό καθώς και άλλοι απαραίτητοι και βοηθητικοί χώροι για τη λειτουργία του Κοινοβίου, ο Ξενώνας, που αποτελείται από δύο μικρά οικήματα, τα οποία χτίστηκαν το 1968 και 1970, για να εξυπηρετήσουν άμεσες ανάγκες, πέντε ησυχαστικά Καθίσματα, που χρησιμοποιούνται εκ περιτροπής από τις αδελφές, και το Κοιμητήριο. Το Ησυχαστήριο μεριμνά για την έκδοση βιβλίων πνευματικού περιεχομένου, καθώς και για τη μετάφρασή τους. Μονή Ιωάννου Θεολόγου Σουρωτής,

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Π. ΛΕΚΚΟΣ

ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ

εκδ. ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ

1995

from anemourion https://ift.tt/e5BcaMr
via IFTTT