Η οικονομική ατζέντα του Ντόναλντ Τραμπ και της Κάμαλα Χάρις στις επερχόμενες εκλογές ΗΠΑ σκιαγραφεί δύο αντιφατικές προσεγγίσεις, που θα επηρεάσουν την πορεία της αμερικανικής οικονομίας και την επίδρασή της στον κόσμο.
Ο Ντόναλντ Τραμπ σχεδιάζει μεγάλες φορολογικές ελαφρύνσεις, οι οποίες, σύμφωνα με αναλυτές, θα προσθέσουν στο αμερικανικό χρέος τουλάχιστον 7,5 τρισεκατομμύρια δολάρια. Για παράδειγμα, υπόσχεται την πλήρη κατάργηση του φόρου κληρονομιάς, που σήμερα επηρεάζει τους πλούσιους Αμερικανούς και τα μεγάλα επιχειρηματικά κεφάλαια.
Παράλληλα, ο Τραμπ προωθεί μεγάλες αυξήσεις δασμών στα εισαγόμενα αγαθά, με στόχο την ενίσχυση της εγχώριας βιομηχανίας, αλλά με κίνδυνο να ανατρέψει τις διεθνείς εμπορικές ισορροπίες. Ένα τέτοιο μέτρο, για παράδειγμα, θα μπορούσε να περιλαμβάνει υψηλούς δασμούς στα κινεζικά προϊόντα, δημιουργώντας εντάσεις και πιθανές εμπορικές συγκρούσεις με χώρες-εμπορικούς εταίρους.
Παρέμβαση στην ανεξαρτησία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ
Η στάση του Τραμπ απέναντι στην κλιματική αλλαγή δείχνει επίσης στροφή προς τα ορυκτά καύσιμα, με πιθανή μείωση της κρατικής χρηματοδότησης για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ενδεχόμενα μέτρα θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν την άρση των περιβαλλοντικών περιορισμών στις βιομηχανίες πετρελαίου και φυσικού αερίου, ενθαρρύνοντας την εξόρυξη και τη χρήση τους.
Επιπλέον, μια πιθανή δεύτερη θητεία του Τραμπ μπορεί να οδηγήσει σε παρέμβαση στην ανεξαρτησία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, καθώς η θητεία του προέδρου Τζερόμ Πάουελ λήγει το 2026. Ο Τραμπ έχει επανειλημμένα εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για τις αποφάσεις της Fed, και ενδέχεται να επιλέξει έναν πρόεδρο που θα ευθυγραμμίζεται με τις πολιτικές επιδιώξεις του, οδηγώντας σε κίνδυνο την οικονομική σταθερότητα. Τέλος, ο Τραμπ έχει δεσμευτεί για σημαντικές αυξήσεις στις αμυντικές δαπάνες, κυρίως με στόχο την ενίσχυση των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη, μια στρατηγική που ενδέχεται να αυξήσει το χρέος της χώρας και να επηρεάσει τη σχέση της με το ΝΑΤΟ.
Αντιθέτως, μια νίκη της Κάμαλα Χάρις, εκπροσώπου των Δημοκρατικών, αναμένεται να συνεχίσει τις πολιτικές του Τζο Μπάιντεν, με έμφαση στη διεθνή συνεργασία και στην ατζέντα για την κλιματική αλλαγή. Για παράδειγμα, το σχέδιο της Χάρις θα ενισχύσει την εφαρμογή του πλαισίου της Συμφωνίας του Παρισιού, προωθώντας τη μείωση των εκπομπών άνθρακα σε διάφορους τομείς της βιομηχανίας και της ενέργειας.
Επιπλέον, η Χάρις σχεδιάζει να διατηρήσει τον έλεγχο του πληθωρισμού ως βασική ευθύνη της Fed, χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις, και να καταστήσει πιο προσιτή τη στέγαση για τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, μέσω προγραμμάτων που προσφέρουν φορολογικές ελαφρύνσεις ή επιδοτήσεις για πρώτη κατοικία.
Αύξηση των φόρων στις ανώτερες εισοδηματικές τάξεις
Η Χάρις επίσης στοχεύει στην αύξηση των φόρων στις ανώτερες εισοδηματικές τάξεις, επαναφέροντας τον εταιρικό φορολογικό συντελεστή στο 28% από το 21% που βρίσκεται σήμερα, ενώ αναμένεται να αυξήσει τον ελάχιστο συντελεστή εταιρικού φόρου για τις μεγάλες πολυεθνικές από 15% σε 21%. Ένα παράδειγμα αυτού θα μπορούσε να είναι η υποχρέωση των μεγάλων εταιρειών, όπως οι τεχνολογικοί κολοσσοί, να καταβάλλουν υψηλότερους φόρους επί των διεθνών εσόδων τους.
Ταυτόχρονα, σχεδιάζει να επιβάλει περιορισμούς στην αφαίρεση από τους φόρους του κόστους πληρωμής μισθών άνω του $1 εκατ., αποθαρρύνοντας τις υπέρογκες αμοιβές στα στελέχη των εταιρειών.
Η πολιτική της Χάρις προωθεί επίσης την ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής με έμφαση στις καθαρές τεχνολογίες, ενισχύοντας έτσι τη βιομηχανία ηλεκτρικών αυτοκινήτων, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τις πράσινες υποδομές, ενώ υποστηρίζει την αυστηρότερη αντιμονοπωλιακή νομοθεσία για την αποτροπή της υπερσυγκέντρωσης δύναμης και επιρροής στις μεγάλες επιχειρήσεις.
from Όλες Οι Ειδήσεις https://ift.tt/ySH8xj1
via IFTTT