Πρώτα δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι ανοίγει «παράθυρο ευκαιρίας» (Κ. Μητσοτάκης) στα ελληνοτουρκικά και μετά φτάσαμε στη διαπίστωση ότι γίνονται «προκριματικές συζητήσεις» (Γ. Γεραπετρίτης). Τι από όλα ισχύει;
Αν πάρει κανείς στα σοβαρά όσα λέγονται δημόσια από τους πλέον αρμόδιους για τα ελληνοτουρκικά θα μπερδευτεί. Δεν βγάζει νόημα ο ίδιος πολιτικός, ο ΥΠΕΞ Γ. Γεραπετρίτης, τη μια να δηλώνει ότι αντέχει ακόμη και να τον πουν μειοδότη αν πρόκειται να υπηρετήσει το εθνικό συμφέρον και την άλλη να διακηρύττει ότι το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια είναι αδιαπραγμάτευτο.
Όσοι έχουν κοιτάξει τον χάρτη χωρίς προκατάληψη ξέρουν ότι στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου δεν γίνεται να επεκταθούν τα χωρικά ύδατα γιατί αυτό θα «έπνιγε» την Τουρκία.
Δεν είναι κάτι που υπάρχει λόγος να επισημαίνεται δημόσια, αλλά υπάρχει λόγος να μην διακηρύττεται το αντίθετο εφόσον υπάρχει πολιτική βούληση να γίνει ένα βήμα μπροστά και να αρθεί η απόλυτη ακινησία που απλώς συντηρεί το status quo στο Αιγαίο, με την Άγκυρα να αμφισβητεί βασικές πτυχές του και την κούρσα των εξοπλισμών να συνεχίζεται με προφανείς επιπτώσεις για την οικονομία των δύο χωρών.
Αυτό, τελικά, είναι το θεμελιώδες ερώτημα: Υπάρχει τέτοια πολιτική βούληση και επομένως η ελληνική πλευρά θα διένυε την απόσταση που της αναλογεί αν ο Ερντογάν αποφάσιζε να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο;
Από την ενημέρωση που έκανε ο ΥΠΕΞ Γ. Γεραπετρίτης στους βουλευτές της ΝΔ που μετέχουν στην επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής δεν προκύπτει κάτι τέτοιο. Σύμφωνα με όσα μεταφέρουν βουλευτές που ήταν παρόντες στη συζήτηση, δεν ανέφερε ότι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ προϋποθέτει καθορισμό του εύρους των χωρικών υδάτων. Προσπέρασε, δηλαδή, το βασικό θέμα που, λόγω άγνοιας ή φανατισμού, πυροδοτεί αντιδράσεις για τη σύνταξη συνυποσχετικού που θα οδηγούσε σε προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. ΄Έτσι, κατάφερε να συντηρηθεί μια πολύ ήπια ατμόσφαιρα, με όλους ευχαριστημένους γιατί δεν αλλάζει τίποτα. Αλλωστε, εξήγησε ότι δεν επίκεινται ραγδαίες εξελίξεις ούτε κάτι «μαγειρεύεται» στο παρασκήνιο, σύμφωνα με την έκφραση που χρησιμοποίησε ο Αντ. Σαμαράς στέλνοντας προειδοποιητικές βολές από τη Λευκωσία στον Κ. Μητσοτάκη.
Η αλήθεια είναι ότι αν η κυβέρνηση έδειχνε διάθεση υπέρβασης στα ελληνοτουρκικά θα αντιμετώπιζε μεγάλη πίεση από τα κόμματα δεξιά της ΝΔ και από τη δεξιά πτέρυγα της ΝΔ υπό τους πρώην πρωθυπουργούς Καραμανλή και Σαμαρά που εμφανίζονται ως θεματοφύλακες των ιερών και των οσίων της παράταξης στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.
Θα έπρεπε, σίγουρα, να επιδιώξει τη συναίνεση της προοδευτικής αντιπολίτευσης και να αναλάβει πρωτοβουλία για την ενημέρωση της κοινής γνώμης που που έχει εκπαιδευτεί να χειροκροτεί την επίδειξη πυγμής απέναντι στην Αγκυρα και να θεωρεί υποχώρηση κάθε προσπάθεια ουσιαστικού διαλόγου.
Τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει με αποτέλεσμα η επικείμενη επίσκεψη του Τούρκου ΥΠΕΞ Χ. Φιντάν στην Αθήνα, στις 8 Νοεμβρίου, και το ταξίδι του Κ. Μητσοτάκη στην Αγκυρα στις αρχές του επόμενου χρόνου να υπονομεύονται πριν ολοκληρωθούν.
from Όλες Οι Ειδήσεις https://ift.tt/caxBkUF
via IFTTT