Χρησιμοποιώντας όλα τα κλισέ της δεξιάς και αριστερής εθνικοφροσύνης ο πρώην πρωθυπουργός υποστήριξε την απόλυτη ακινησία στην εξωτερική πολιτική, έσπειρε φόβους για επικείμενες εθνικές καταστροφές αγνοώντας τις πραγματικές καταστροφές που έφερε στην Κύπρο το απορριπτικό και «ασυμβίβαστο» μέτωπο.
Είναι αναμενόμενο κάθε φορά που κάτι κινείται στα ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό το ισχυρό εθνικιστικό μπλοκ να αντιδρά. Συνήθως με πρωταγωνιστή τον Αντώνη Σαμαρά. Δεν θα αποτελούσε κατά συνέπεια είδηση η αντίδραση του πρώην πρωθυπουργού, αν δεν συνδεόταν με την εσωκομματική αντιπαράθεση στην ΝΔ πράγμα που δίνει μια άλλη διάσταση στην υπόθεση αυτή. Για να είμαστε δίκαιοι εθνικιστική, υπερπατριωτική, «ασυμβίβαστη» πελατεία υπάρχει σχεδόν σε όλα τα κόμματα.
Απειλούν, λοιπόν, την κυβέρνηση εκ των έσω ενώ εκφοβίζουν επιστήμονες με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την γενική Διευθύντρια του ΕΛΙΑΜΕΠ Μαρία Γαβουνέλη που τόλμησε να ψελίσει ότι μπορεί να έχουμε αιγιαλίτιδα ζώνη «δαντελωτή» όπως και το Ανατολικό Αιγαίο, αλλού στα 8 αλλού στα 9 μίλια. Οτι δηλαδή τα 12 μίλια αποτελούν διαπραγματευτική αφετηρία . Εκφοβίζουν ταυτοχρόνως την επιρρεπή σε εθνικιστικές υποτροπές αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ θέτοντας την μπροστά στο ψευτοδίλημμα : με τον Μητσοτάκη και τον Γεραπετρίτη η με τον Σαμάρα και τον Καραμανλή. Για την σύγχρονη Αριστερά τέτοια διλήμματα δεν υπάρχουν, Σε κάθε ανολοκλήρωτη ( ο κανόνας ) η ολοκληρωμένη ( η εξαίρεση με τις Πρέσπες) προσπάθεια άσκησης σύγχρονης εξωτερικής πολιτικής, μόνο κριτήριο είναι το συμφέρον της χώρας . Και αυτό επιβάλλει την ειρηνική επίλυση των διαφορών μας με την Τουρκία και λύση διζωνικής δικοινοτικής Ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα στο Κυπριακό .
Το 2004 η κυβέρνηση Σημίτη είχε παραδώσει στους Καραμανλή, Μολυβιάτη έτοιμη μια αμοιβαία επωφελή ρύθμιση για την αιγιαλίτιδα ζώνη , την οποία η κυβέρνηση της ΝΔ έθεσε στο αρχείο φοβούμενη το πολιτικό κόστος. Το ίδιο συνέβη δις με το Κυπριακό με την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν και των προτάσεων Γκουτιέρες στο Κραν Μοντανά με αποτέλεσμα την αποτελμάτωση του Κυπριακού και τον κίνδυνο η de facto διχοτόμηση να γίνει de jure αν συνεχιστεί η διεθνής υποβάθμιση του και η απροθυμία εξεύρεσης λύσης. . Δεν συνέβη το ίδιο με την Συμφωνία των Πρεσπών επειδή ο Τσίπρας παρά την σφοδρή επίθεση του Μητσοτάκη και σύσσωμης της αντιπολίτευσης επέμεινε στο σωστό και υπερέβη τον φόβο του πολιτικού κόστους.
Σε κάθε μια από αυτές τις κρίσιμες επιλογές, υποστηρίξαμε το ορθό ανεξαρτήτως της προέλευσης της πρωτοβουλίας και του κόμματος που βρισκόταν στην κυβέρνηση. Έτσι και τώρα υποστηρίζουμε - χωρίς διφορούμενα και διάθεση ανταπόδοσης της εξοργιστικής στάσης της ΝΔ και του Μητσοτάκη στην Συνθήκη των Πρεσπών- την αποκλιμάκωση που συντελείται στις διμερείς σχέσεις Ελλάδας Τουρκίας. Και θα στηρίξουμε την εμβάθυνση του διαλόγου με ορίζοντα την προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης . Ο πυρήνας των προβλημάτων στην σχέση μας με την Τουρκία ήταν πάντα η αιγιαλίτιδα ζώνη και τα 12 μίλια και για να λυθεί απαιτείται αμοιβαία βούληση και προωθητικοί ( win win ) συμβιβασμοί.
Για το Κυπριακό, όπου υπαιτιότητι μας βρισκόμαστε με την πλάτη στον τοίχο, πρέπει να εξαντληθεί κάθε δυνατότητα για την επανέναρξη του κοινοτικού διαλόγου με βάση τις προτάσεις Γκουτιέρες, κυριολεκτικά από το σημείο όπου Αναστασιάδης και Χριστοδουλίδης εγκατέλειψαν την προσπάθεια στο Κραν Μοντανά. Χρόνος για περαιτέρω καθυστέρηση δεν υπάρχει. Φτάσαμε στο τέλος.
Σε όλα αυτά, σημείο προς σημείο, η παρέμβαση Σαμαρά εκινείτο στον αντίποδα. Χρησιμοποιώντας όλα τα κλισέ της δεξιάς και αριστερής εθνικοφροσύνης υποστήριξε την απόλυτη ακινησία στην εξωτερική πολιτική, έσπειρε φόβους για επικείμενες εθνικές καταστροφές αγνοώντας τις πραγματικές καταστροφές που έφερε στην Κύπρο το απορριπτικό και «ασυμβίβαστο" μέτωπο.
Αποκάλεσε την Ελλάδα Μητέρα Πατρίδα. Τον όρο χρησιμοποιούσε ο Ντενκτάς παλιότερα και τώρα ο Ερντογάν γιατί εμμέσως νομιμοποιεί τις παρεμβάσεις της Τουρκίας. Όσοι δεν θέλουν κυπριακή ταυτότητα - άρα και λύση - κρύβονται πίσω από τις μητέρες πατρίδες. Αποκαλώντας το σχέδιο Αναν «πλήρη υποταγή στα διχοτομικά τετελεσμένα της εισβολής», προειδοποίησε για τους « επικείμενους κινδύνους παρόμοιων εξελίξεων, που μαγειρεύονται στο παρασκήνιο» . Την ώρα που πασχίζουμε (τύποις και ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης ) να επανεκκινήσει ο διάλογος υπό την αιγίδα του ΟΗΕ ο Αντώνης Σαμαράς με την εμπρηστική ρητορική του ενισχύει τους »αδιάλλακτους» που σε πείσμα της πραγματικότητας θεωρούν ότι ο χρόνος τρέχει υπέρ των ελληνοκυπριακής πλευράς και θεωρούν την «μη λύση» καλύτερη από τις προτάσεις Γκουτιέρες.
Με αυτές τις αντιλήψεις είναι λογικό να διαβάζει ανάποδα την πραγματικότητα . Αντί να θεωρεί ότι η πρόοδος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μπορεί να αξιοποιηθεί για την επίλυση του Κυπριακού, βλέπει την πιθανή επίλυση του κυπριακού ως προπομπό του διαμελισμού του Αιγαίου. Θέλει η ακινησία στο κυπριακό να αποτελέσει υπόδειγμα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις Η κατηγορία περί μειοδοσίας επικρέμαται πάνω από τα κεφάλια όσων θα επιμείνουν στην ανάγκη διαλόγου και εξεύρεσης προωθητικών συμβιβασμών.
Σε μια στιγμή που η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι ευάλωτη στο εσωτερικό μέτωπο με τα σημάδια κοινωνικής και οικονομικής κρίσης να πολλαπλασιάζονται η Ακροδεξιά και η λαϊκή - πατριωτική δεξιά επιτίθενται στο μόνο κεφάλαιο που η κυβέρνηση αποπειράται να ακολουθήσει την φωνή της λογικής. Στα ελληνοτουρκικά. Φοβάμαι ότι η επίθεση θα αποδώσει. Ο Μητσοτάκης θα πληρώσει τώρα την οπορτουνιστική του στάση στην Συμφωνία των Πρεσπών, την διάχυση στον κόσμο της ΝΔ της άποψης ότι ο συμβιβασμός είναι μειοδοσία, Έστρωσε έτσι τον δρόμο στον Βελόπουλο στην Βόρεια Ελλάδα και τώρα θα βρίσκει μπροστά του όχι μόνο τον Βελόπουλο και την υπόλοιπη Ακροδεξιά αλλά και τους Σαμαρά Καραμανλή. Ούτε στην αντιπολίτευση θα βρει στήριξη. Στον ΣΥΡΙΖΑ ασχολούνται με την εκπαραθύρωση του Κασελλάκη, δεν έχουν καιρό για εξωτερική πολιτική και αν είχαν θα έπρεπε να συνεννοηθούν με τον Πολάκη που έχει απόψεις παρόμοιες με του Σαμάρα. Στο ΠΑΣΟΚ, όπως καταλάβαμε στο debate των υποψηφίων Προέδρων , βρίσκονται έτη φωτός μακριά από την εξωτερική πολιτική Σημίτη, Γιώργου Παπανδρέου, Πάγκαλου, Ροζάκη σε ότι αφορά στα ελληνοτουρκικά. Η Νέα Αριστερά είναι δύναμη που έχει διαποτιστεί περισσότερο από κάθε άλλη από το πνεύμα της Συνθήκης των Πρεσπών. Οφείλει να μείνει πιστή και αμετακίνητη σε αυτό. Να κάνει, δηλαδή, κριτική στην κυβέρνηση από τα αριστερά και όχι από τα δεξιά όπως οι υπόλοιποι. Να ασκήσει κριτική για τους υπερεξοπλισμούς, για την λογική του πιο προθύμου συμμάχου των ΗΠΑ, για την σιωπά της για την σφαγή σε Γάζα και Λίβανο και άλλα πολλά. Στα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό, αντιθέτως, να μην διστάσει να επικροτήσει βήματα λογικής. Αν και εφόσον υπάρξουν και δεν γίνει άτακτη υποχώρηση.
(Ο Νίκος Μπίστης είναι στέλεχος της Νέας Αριστεράς, πρώην υπουργός)
from Όλες Οι Ειδήσεις https://ift.tt/PZwD8Mm
via IFTTT