Νέα στοιχεία Ιταλών ερευνητών υποδηλώνουν το ρόλο της μικροχλωρίδας του εντέρου στη διαταραχή του αυτιστικού φάσματος.
Η διαταραχή αυτιστικού φάσματος (ΔΑΦ) είναι μια νευρολογική και αναπτυξιακή διαταραχή που επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι επικοινωνούν, μαθαίνουν και συμπεριφέρονται, η οποία παραμένει εφ όρου ζωής. Μπορεί να διαγνωστεί με ασφάλεια από το 2ο έτος της ηλικίας ενός παιδιού, αλλά πλέον υπάρχουν αρκετά ευαίσθητα διαγνωστικά εργαλεία, που πολλές φορές καθιστούν την διάγνωση ασφαλή ήδη από τους 18 μήνες της ζωής του ατόμου.
Τα συμπτώματα της ΔΑΦ μπορεί να περιλαμβάνουν δυσκολίες στην αλληλεπίδραση με άλλους και την προσαρμογή σε αλλαγές στη ρουτίνα, επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές, εμμονές, ευερεθιστότητα και περιορισμένα ή σταθερά ενδιαφέροντα για συγκεκριμένα πράγματα και μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσω υπηρεσιών υποστήριξης, θεραπείας ομιλίας και μερικές φορές μέσω φαρμακευτικής αγωγής.
Μέχρι σήμερα, οι νευροεπιστήμονες δεν έχουν εντοπίσει τα κύρια αίτια της ΔΑΦ. Ωστόσο, προηγούμενα ευρήματα υποδηλώνουν ότι θα μπορούσε να προκληθεί από την αλληλεπίδραση συγκεκριμένων γονιδίων με περιβαλλοντικούς παράγοντες. Είναι ενδιαφέρον αυτό που διαπιστώνουν πρόσφατες μελέτες, ότι η αλλαγή στο επίπεδο των μικροβίων του εντέρου και των μεταβολιτών τους δεν συνδέεται μόνο με γαστρεντερικά προβλήματα αλλά και με αυτισμό. Πιο συγκεκριμένα, πειράματα σε ποντίκια υποδηλώνουν ότι οι κοινωνικές συμπεριφορές περνούν μέσα από τον άξονα που ενώνει το μικροβίωμα του εντέρου με το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Βασιζόμενοι σε προηγούμενα ευρήματα, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Ρώμης «Tor Vergata» και της Καλαβρίας πραγματοποίησαν πρόσφατα μια νέα μελέτη σε ποντίκια, μεταμοσχεύοντας με καθετήρα σε αυτά μικρόβια κοπράνων που συλλέχθηκαν από αυτιστικούς δότες (Fecal Mcrobial Transplan / FMT). Τα αποτελέσματά τους, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Neuroscience παρέχουν ενισχυτικά στοιχεία που συνδέουν τη μικροχλωρίδα του εντέρου με τις τυπικές κοινωνικές συμπεριφορές της ΔΑΦ.
Στην πράξη οι επιστήμονες εξέτασαν δύο διαφορετικές ομάδες ποντικών. Στα ποντίκια της πρώτης ομάδας (της πειραματικής) μεταμοσχεύθηκε μικροχλωρίδα από το έντερο παιδιών με ΔΑΦ, ενώ τα ποντίκια της άλλης (της ομάδας ελέγχου) εκτέθηκαν, ενώ βρίσκονταν ακόμη στις κοιλιές των μητέρων τους, σε VPA, μια συνθετική ένωση με αντισπασμωδικές ιδιότητες.
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τα ποντίκια που έλαβαν το μικροβίωμα από άτομα με ΔΑΦ εμφάνισαν ασυνήθιστες συμπεριφορές ενώ ολοκλήρωσαν διαφορετικά τεστ λαβύρινθου που χρησιμοποιούνται ευρέως σε μελέτες νευροεπιστήμης. Αυτές οι συμπεριφορές τους θα μπορούσαν να συνδεθούν με εκείνες που παρατηρούνται σε παιδιά και ενήλικες με ΔΑΦ.
Τα πρόσφατα ευρήματα που συγκέντρωσε αυτή η ομάδα ερευνητών φαίνεται να επιβεβαιώνουν προηγούμενα αποτελέσματα στο πεδίο, υποδηλώνοντας ότι η μικροχλωρίδα του εντέρου μπορεί πράγματι να διαδραματίσει ρόλο στις κοινωνικές συμπεριφορές. Στο μέλλον, θα μπορούσαν να αποτελέσουν αφετηρία για μια νέα έρευνα σε αυτόν τον τομέα και να συμβάλουν στη δοκιμή και τη σταδιακή εισαγωγή θεραπειών για τον αυτισμό λαμβάνοντας υπόψη τη διατροφή και την υγεία του εντέρου. Ωστόσο, απαιτούνται περαιτέρω έρευνες προτού πραγματοποιηθεί οποιοσδήποτε πιθανή διαχείριση των βακτηρίων του εντέρου με κατάλληλες δίαιτες ή προβιοτικά σε άτομα με ΔΑΦ.
Posted from: this blog via Microsoft Power Automate.