1853
11 Ιανουαρίου: Γεννιέται στα Χύδηρα της Λέσβου ο Γεώργιος Ιακωβίδης, δευτερότοκος γιος του Ιάκωβου Ηλιού και της Ελένης. Από την παιδική του ηλικία, εκδηλώνεται η κλίση του στην τέχνη.
1865
Ο αδελφός της μητέρας του Μαστρονικόλας, πρακτικός αρχιτέκτονας, μόνιμα εγκατεστημέvos στη Σμύρνη, επισκέπτεται τα Χύδηρα και προτείνει στους γονείς του μικρού Γιώργου να τον πάρει μαζί του. Αναχώρηση του Ιακωβίδη για τη Μικρό Ασία. Φοίτηση στην Ευαγγελική Σχολή της Σμύρνης.
1868
Μετεγκατάσταση στη Μικρασιατική Μαγνησία μαζί με την οικογένεια του θείου του.
 |
| «Μητρική στοργή» (1889;). Έργο που επαναλήφθηκε από τον καλλιτέχνη τουλάχιστον τέσσερις φορές. Αυτή η επανάληψη αποτυπώνει και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του: Ο Ιακωβίδης αποτολμά κάποιες ελευθερίες, δεν επιμένει στη λεπτομέρεια, πειραματίζεται στην προσέγγιση τον θέματος «η μητέρα και το παιδί», που θεωρείται από τα αγαπημένα του. Το έργο πουλήθηκε το 1880 σε ομογενή της Τεργέστης και βρίσκεται σήμερα στην κατοχή των απογόνων του. |
1870
Γνωριμία με τον ξυλέμπορο Μιχαήλ Χατζηλουκά, μετέπειτα προστάτη του και πεθερό του. Ο Χατζηλουκάς εντυπωσιάζεται από το ταλέντο του νεαρού Ιακωβίδη και ενισχύει οικονομικά τις σπουδές του στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Το Νοέμβριο του ίδιας χρονιάς εγκαθίσταται στην Αθήνα.
24 Νοεμβρίου: Εγγραφή στη Σχολή Καλών Τεχνών. Καθηγητές του στη ζωγραφική είναι ο Νικηφόρος Λύτρας και στη γλυπτική ο Λεωνίδας Δρόσης. Συγχρόνως μαθητεύει στο «Ερμογλυφείο και Ανδριαντοποιείο των Αδελφών Φυταλών», ενώ παράλληλα αρχίζει μαθήματα γερμανικής και γαλλικής γλώσσας.
1874
«Κόρη με πανέρι». Κάρβουνο σε χαρτί. Το παλαιότερο χρονολογημένο έργο του Ιακωβίδη.
 |
| Κόρη με πανέρι, 1874. |
1875
Εκπροσωπεί, μαζί με συμμαθητές του τη Σχολή στην Έκθεση των Ολυμπίων. Αποσπά θετικότατες κριτικές και προτείνεται η μετάβασή του στη Δυτική Ευρώπη για τελειοποίηση των σπουδών του.
1876
Φιλοτεχνεί την ελαιογραφία «Κόρη με ρόκα και αδράχτι», έργο που του εξασφάλισε την υποτροφία για το Μόναχο.
 |
| Κόρη με ρόκα και αδράχτι, 1876. |
1877
19 Μαρτίου: Αποφοίτηση από τη Σχολή Καλών Τεχνών με άριστα, όπου κάθε χρόνο αποσπούσε το πρώτο βραβείο τόσο στη γλυπτική όσο και στη ζωγραφική.
19 Νοεμβρίου: Εγγραφή στη Βαυαρική Ακαδημία Εικαστικών Τεχνών του Μονάχου, με αριθμό μαθητολογίου 3507. Πρώτοι του καθηγητές ο Ludwig Lofitz και ο Wilhelm Lindenschmit.
1878
Συμμετοχή στην Παγκόσμια έκθεση του Παρισιού με τα έργα «Βοσκόπουλο», «Η ανθοδέσμη» και «Προσωπογραφία μαθητή».
 |
 |
 |
1879
Συμμετοχή στην Έκθεση του Καλλιτεχνικού Συλλόγου του Μονάχου. Εγγραφή στην τάξη του Gabriel von Max.
1880
Φιλοτεχνεί την «Προσωπογραφία του Νικολάου Πολίτη». Γίνεται δεκτός σαν τακτικό μέλος στον Καλλιτεχνικό Σύλλογο του Μονάχου (Kunstverein).
 |
1881
Συμμετέχει στην Έκθεση του Καλλιτεχνικού Συλλόγου του Μονάχου με το έργο «Κρέουσα» για το οποίο τιμάται με το Μεγάλο Αργυρό Μετάλλιο. Το ίδιο έργο παρουσιάζει και στην Έκθεση της Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Βερολίνου.
 |
1882
Συμμετέχει στην Έκθεση του Καλλιτεχνικού Συλλόγου του Μονάχου. Εκθέτει σε κατάστημα της Τεργέστης την «Προσωπογραφία Κ. Καραγιαννάκη». Παραδίδει μαθήματα στην «Εταιρεία Καλλιτεχνίδων» του Μονάχου.
1883
Συμμετέχει στη Διεθνή Έκθεση του Μονάχου στο Glaspalast. Αποφοιτά από την Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου. Εγκαθίσταται στο εργαστήριο της οδού Gothestrasse 26.
1884
Φιλοτεχνεί τον «Κακό εγγονό» ένα από τα πλέον γνωστά έργα του, το οποίο παρουσιάζεται σε σημαντικές εκθέσει της εποχής. Γίνεται δεκτός σαν μέλος στην Εταιρεία Καλλιτεχνών του Μονάχου (Kiinstlergenossenschaft). Ταξιδεύει στην Ελλάδα, στην ιδιαίτερη πατρίδα του Μυτιλήνη, όπου συναντά τον φιλόλογο-βυζαντινολόγο και γλωσσολόγο Karl Krumbacher, φίλο του από το Μόναχο. Εκλέγεται αντεπιστέλλον μέλοε του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός, στην Αθήνα.
 |
1885
Συμμετοχή στην Έκθεση του «Παρνασσού» στην Αθήνα.
 |
| «Προσωπογραφία Ζηνοβίας Ψύχα» (1885). Η εμμονή του Ιακωβίδη στην απεικόνιση της αλήθειας εκφράζεται ιδιαίτερα στη φιλοτέχνηση προσωπογραφιών. Διακρίνονται οι ζωγραφικές του κατακτήσεις, οι περισσότερο ρεαλιστικές, η εμμονή του στη λεπτομέρεια, ο φωτισμός του προσώπου και των χαρακτηριστικών - το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στην έκθεση του Παρνασσού το 1885. (Εθνική Πινακοθήκη δωρεά της Ιουλίας Διομήδους). |
1886
Παρουσιάζει τον «Κακό εγγονό» στην Έκθεση της Ακαδημίας του Βερολίνου. Ο πίνακας αγοράζεται από τη Δημοτική Πινακοθήκη του Wiesbaden. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών αποφασίζει την ανάθεση της κατασκευής του λαβάρου του ιδρύματος στους ζωγράφους Γύζη και Ιακωβίδη. Του απονέμεται ο Αργυρούς Σταυρός των Ιπποτών του Βασιλικού Τάγματος του Σωτήρος.
1887
Φιλοτεχνεί το έργο «Ο μικρός βιοπαλαιστής», το οποίο δημοσιεύεται στο Ημερολόγιο της Λειψίας με τίτλο «Ένα φίνο είδος». Παραδίδεται το λάβαρο στο Πανεπιστήμιο. Ο Ιακωβίδης φιλοτεχνεί την επίστεψη με τον κλάδο ελαίας και τη γλαύκα.
 |
1888
Συμμετοχή στην Ολυμπιακή Έκθεση του Ζαππείου στην Αθήνα. Νυμφεύεται την κόρη του προστάτη του Μιχαήλ Χατζηλουκά, Αγλαΐα. Ιδρύει Σχολή Ζωγραφικής, τη Jakobides Malschule, στην Bliittenstrasse 21, την οποία διατηρεί έως το 1898. Εκλέγεται μέλος του Γερμανικού Μουσείου της Νυρεμβέργης.
 |
| «Η τουαλέτα» (1887-1893). Η γυναικαδέλφη του ζωγράφου Μέλπω Χατζηλουκά ποζάρει σ’ αυτό τον πίνακα. Επιδίωξη του δεν ήταν μόνο να αποδώσει τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά της νεαρής γυναίκας, αλλά, κυρίως, να αιχμαλωτίσει το φιλάρεσκο βλέμμα της στον καθρέφτη, το αμυδρό αυτάρεσκο χαμόγελο ικανοποίησης στα χείλη της και τη νωχελική εγκατάλειψη μπροστά στο ίδιο το είδωλό της. Το έργο υπάρχει σε δύο παραλλαγές. Το μεγαλύτερο βρίσκεται στην κατοχή της εγγονής του ζωγράφου, ενώ το δεύτερο, λιγότερο δουλεμένο, στην Εθνική Πινακοθήκη. |
1889
Παρουσιάζει στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού το έργο «Ευχάριστη ανάγνωση», για το οποίο τιμάται με χάλκινο μετάλλιο. Η «Μητρική στοργή» θα τυπωθεί σε γραμματόσημο, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, σε ειδική σειρά για την παιδική περίθαλψη. Στην ετήσια έκθεση του Μονάχου παρουσιάζει την «Προσωπογραφία του καθηγητή Fink» και στην έκθεση της Δρέσδης τα «Μικρά Βάσανα». Επιλέγεται από τον Καλλιτεχνικό Σύλλογο του Μονάχου ως μέλος της κριτικής επιτροπής για την οργάνωση ετήσιου Salon στη βαυαρική πρωτεύουσα. Συμμετέχει στην Έκθεση του Circolo Aristico της Τεργέστης. Γέννηση του γιου του Μίχη.
 |
 |
1890
Εκθέτει στο Glaspalast του Μονάχου τον «Χαϊδεμένο». Παρουσιάζει στη Βρέμη το έργο «Ευχάριστη ανάγνωση», το οποίο βραβεύεται με αργυρό επίχρυσο κλάδο βελανιδιάς.
 |
1891
Συμμετέχει στη Διεθνή Έκθεση του Βερολίνου. Του απονέμεται τιμητική διάκριση. Ο πρίγκιπας Λουιτπόλδος τον προσκαλεί με επιστολή του στα ανάκτορα, για να συζητήσουν θέματα τέχνης.
1892
Παρουσιάζει στην 6η Διεθνή Καλλιτεχνική Έκθεση του Μονάχου στο Glaspalast «Τα πρώτα βήματα» (β' παραλλαγή). Σε αυτή την έκθεση ορίζεται αναπληρωματικό μέλος της κριτικής επιτροπής αλλά ασκεί καθήκοντα πλήρους μέλους. Οι πρίγκιπες της Ελλάδας Γεώργιος και Νικόλαος επισκέπτονται το εργαστήριό του στο Μόναχο.
 |
1893
Παρουσιάζει στην Ετήσια Έκθεση της Εταιρείας Καλλιτεχνών του Μονάχου, στο Glaspalast την «Αγαπημένη της γιαγιάς» και την «Προσωπογραφία κόρης», για το οποίο τιμάται με β' χρυσό βραβείο. Δέχεται πρόταση του Βικέλα για συμμετοχή στην εικονογράφηση διηγημάτων του και συγκεκριμένα του διηγήματος «Η άσχημη αδελφή».
 |
1894
Παρουσιάζει στην Ετήσια Έκθεση της Εταιρείας Καλλιτεχνών του Μονάχου, στο Glaspalast το πλέον γνωστό έργο του, την «Παιδική συναυλία». Ο πρίγκιπας Νικόλαος της Ελλάδος επισκέπτεται για δεύτερη φορά το εργαστήριό του. Προσκαλείται από τον πρίγκιπα Λουιτπόλδο στα ανάκτορα.
 |
1895
Φιλοτεχνεί ένα από τα πιο ολοκληρωμένα έργα του την «Προσωπογραφία της γυναίκας του καλλιτέχνη με το γιο του». Από την ελληνική παροικία της Τεργέστης οργανώνεται ατομική έκθεση του Ιακωβίδη και βραβεύεται με το Οικονόμειο βραβείο. Ταξιδεύει στην Αθήνα όπου συναντά τους παλιούς του φίλους και τον αγαπημένο του δάσκαλο Νικηφόρο Λύτρα.
 |
 |
1896
Παρουσιάζει στην Αθήνα, στην Έκθεση που οργανώθηκε με την ευκαιρία των Α' Ολυμπιακών Αγώνων στο Ζάππειο, την «Παιδική συναυλία» με τίτλο «Κονσέρτο».
1897
Παρουσιάζει στη Διεθνή Έκθεση της Βιέννης την «Παιδική συναυλία». Στην καλλιτεχνική σχολή του στο Μόναχο έρχονται να φοιτήσουν η Θάλεια Φλωρά-Καραβία, ο Δημήτριος Γεραντώτηε κ.ά.
1898
Συμμετέχει στην Καλλιτεχνική Έκθεση του Ζαππείου στην Αθήνα. Ο δήμαρχος του Μονάχου τον παρακαλεί να εμπλουτίσει με έργο του το χρυσό βιβλίο της πόλης. Τιμάται με χάλκινο μετάλλιο στην Έκθεση Καλών Τεχνών στη Βαρκελώνη. Εκλέγεται μέλος της Εταιρείας των Φιλοτέχνων.
 |
| Η σύζυγος του Ιακωβίδη, Αγλαΐα, με τον γιο τους Μίχη το 1898. Ο αδόκητος και πρόωρος θάνατός της τον λύπησε πολύ. |
1899
31 Οκτωβρίου: Πεθαίνει η σύζυγος του Αγλαΐα. Συμμετέχει στην Ετήσια Έκθεση του Μονάχου. Το εργαστήριό του επισκέπτεται ο πεζογράφος και κριτικός τέχνης Γιάννης Καμπύσης. Παρουσιάζει έργα του στην Καλλιτεχνική Εκθεση Αθηνών στο Ζάππειο. Συμμετέχει στην Έκθεση της Εταιρείας των Φιλοτέχνων με το έργο «Εριέττα». Προσκαλείται στην Ελλάδα για να αναλάβει τη διεύθυνση της Πινακοθήκης.
 |
1900
Συμμετέχει στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού. Η «Παιδική συναυλία» τιμάται με χρυσό μετάλλιο.
22 Ιανουαρίου: Με διάταγμα ο Ιακωβίδης διορίζεται έφορος της Πινακοθήκης με μηνιαία αποζημίωση 500 δρχ. από το κληροδότημα Δωρίδη.
10 Απριλίου: Με νόμο επισημοποιείται ο διορισμός του και καθορίζονται τα προσόντα του διευθυντή της Εθνικής Πινακοθήκης, καθώς και ο μισθός του, από το υπουργείο των Εκκλησιαστικών και της Δημόσιας Εκπαίδευσης.
Μάϊος: Επιστρέφει στην Αθήνα και εγκαθίσταται, αρχικά στην οικία Ζωγράφου, Πανεπιστημίου 12, και αργότερα στην οδό Κουντουριώτου 7.
28 Ιουλίου: Υπογράφεται το πρωτόκολλο παραλαβής 258 πινάκων από το Πολυτεχνείο, βάσει διατάγματος στο οποίο δημοσιεύεται ο κανονισμός λειτουργίας της Πινακοθήκης.
Συνεργάζεται με τον Γεώργιο Δροσίνη για εικονογράφηση ποιημάτων του, τα οποία δημοσιεύονται σε διάφορα περιοδικά. Εκλέγεται μέλος της Αθηναϊκής Λέσχης, εταίρος της Καλλιτεχνικής Ένωσης και του απονέμεται τιμητικό δίπλωμα.
1901
Συμμετέχει στην Έκθεση του Παρνασσού. Εικονογραφεί μαζί με τον Γύζη τα «Άπαντα του Σολωμού» έκδοση της Βιβλιοθήκη Γρηγ. Μαρασλή. Σχεδιάζει, έπειτα από παραγγελία του βασιλέα Γεωργίου, την αυλαία του τότε Βασιλικού Θεάτρου. Εκλέγεται τακτικό μέλοε της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος.
1902
Εκθέτει στην αίθουσα του Παρνασσού την «Προσωπογραφία του γιου του καλλιτέχνη στο ύπαιθρο», την «Προσωπογραφία του αυλάρχη Θων» και τα «Ρόδα». Συμμετέχει στην έκθεση του Πανιώνιου Συλλόγου στη Σμύρνη με τα έργα «Το πρώτο μάθημα μουσικής», «Επιτραπέζια» και «Άνθη». Φιλοτεχνεί το μετάλλιο για τον εορτασμό της εκατονταετηρίδας της Εθνικής Τράπεζας.
 |
 |
 |
 |
1903
Συμμετέχει στην Έκθεση του Παρνασσού.
1904
Φιλοτεχνεί το Δίπλωμα των Πανελληνίων Αγώνων. Έπειτα από παραγγελία της κόμησσας Ριανκούρ ζωγραφίζει την «Προσωπογραφία του Παύλου Μελά». Μετά το θάνατο του Νικηφόρου Λύτρα αναλαμβάνει τη διδασκαλία του μαθήματος της ελαιογραφίας στη Σχολή Καλών Τεχνών. Ο διευθυντής του Πολυτεχνείου Κ. Μητσόπουλος προτείνει να απονεμηθεί στον Ιακωβίδη το παράσημο του Αργυρού Σταυρού των Ιπποτών του Βασιλικού Τάγματος του Σωτήρος. Τελικά του απονέμεται ο Χρυσούς Σταυρός, εφόσον ο Αργυρούς που είχε ήδη απονεμηθεί το 1886.
 |
1905
Φιλοτεχνεί το Δίπλωμα των Πανελληνίων Αγώνων. Ιδρύεται η Εταιρεία Γραμμάτων και Τεχνών της οποίας εκλέγεται αντιπρόεδρος.
1906
Εκθέτει στην Αλεξάνδρεια την «Παιδική Συναυλία». Δημοσιεύεται διάταγμα διορισμού εξαμελούς επιτροπής «προς επίβλεψιν» της Εθνικής Πινακοθήκης. Δημοσιεύεται ο πρώτοε κατάλογος έργων της Πινακοθήκης. Ιδρύεται ο Σύλλογος Ελλήνων Καλλιτεχνών και εκλέγεται πρόεδρος.
1907
Φιλοτεχνεί την «Προσωπογραφία του I. Πεσμαζόγλου». Προσκαλείται να συμμετάσχει στον εορτασμό της εικοσιπενταετηρίδας της «Εταιρείας Καλλιτεχνίδων» του Μονάχου. Ιδρύεται η Ελληνική Καλλιτεχνική Εταιρεία.
1908
Συγκροτείται η πρώτη επιτροπή για τη συμμετοχή της Ελλάδας στη Διεθνή Έκθεση της Ρώμης.
1909
Σχεδιάζει το μετάλλιο του Ωδείου Αθηνών. Με νόμο ανεξαρτητοποιείται η Σχολή Καλών Τεχνών από το Πολυτεχνείο. Εκλέγεται εταίρος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας.
1910
Σχεδιάζει αφίσα και μετάλλιο για τους σκοπευτικούς αγώνες «Ελευθέρια». Φιλοτεχνεί τα νέα νομίσματα της μιας δραχμής. Διορίζεται διευθυντής της Σχολής Καλών Τεχνών και προχωρεί στην αναδιοργάνωση του προγράμματος διδασκαλίας. Με ενέργειές του καλούνται στην Αθήνα επιστήμονες κύρους για να ελέγξουν την κατάσταση και τη γνησιότητα των έργων της Πινακοθήκης. Ιδρύεται ο Σύνδεσμος Ελλήνων Καλλιτεχνών και πρώτος πρόεδρος εκλέγεται ο Ιακωβίδης. Ορίζεται μέλος της επιτροπής για την Έκθεση της Ρώμης.
1911
Παρουσιάζει στη Διεθνή Έκθεση της Ρώμης την «Παιδική Συναυλία», καθώς και τα έργα «Προσωπογραφία», «Γέρων» και δύο προτομές. Στην Αθήνα, εκθέτει στη μικρή αίθουσα του Παρνασσού την «Τυφλή», προσφορά για ενίσχυση του Συνδέσμου Ελλήνων Καλλιτεχνών. Φιλοτεχνεί τα νέα δίδραχμα. Προσκαλείται να εκθέσει στο Άμστερνταμ, μαζί με τους Μαθιόπουλο και Μποκατσιάμπη. Ορίζεται μέλος της επιτροπής για την υποτροφία του Αβερώφειου διαγωνισμού. Του απονέμεται ο Χρυσούς Σταυρός των Ιπποτών του Τάγματος του Αγίου Μαυρίκιου και Λαζάρου.
 |
1912
Συμμετέχει στην έκθεση του Συνδέσμου Ελλήνων Καλλιτεχνών. Ο πρίγκιπας Νικόλαος εκλέγεται επίτιμος πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Καλλιτεχνών και ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου γενικός γραμματέας. Αποχώρηση πολλών καλλιτεχνών από το Σύνδεσμο.
1913
12 Δεκεμβρίου: Υποβάλλεται υπόμνημα από την Εθνική Πινακοθήκη για την ίδρυση Βυζαντινού Μουσείου. Σχεδιάζει το λαχείο για την καλλιτεχνική αγορά υπέρ των θυμάτων των Βαλκανικών Πολέμων. Φιλοτεχνεί εικοσάδραχμο που δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Φιλοτεχνεί τα παράσημα των Βαλκανικών Πολέμων.
1914
Νέα τροποποίηση του προγράμματος της Σχολής Καλών Τεχνών. Η τοπιογραφία καθιερώνεται ως αυτοτελές μάθημα, ενώ συγχρόνως καταργείται το τμήμα της χαρακτικής. Συστήνεται επιμελητεία για την οργάνωση διαρκούς καλλιτεχνικής έκθεσης. Συμμετέχει στην έκθεση της Κέρκυρας για την πεντηκονταετηρίδα της Ένωσης της Επτανήσου.
1915
Του απονέμεται το Βασιλικό Μετάλλιο των Γραμμάτων και Τεχνών για τη ζωγραφική. Το υπουργείο Ναυτικών του αναθέτει εγγράφως να φιλοτεχνήσει την προσωπογραφία του αντιναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη. Δημοσιεύεται το καταστατικό του Συνδέσμου Ελλήνων Καλλιτεχνών. Οι διενέξεις στο Σύνδεσμο οδηγούν τον Ιακωβίδη σε παραίτηση, η οποία όμως δεν γίνεται δεκτή.
 |
1916
Συμμετέχει στην Εκθεση του Συνδέσμου Ελλήνων Καλλιτεχνών με το έργο «Από τα φωτερά σκοτάδια».
1917
Ιδρύεται η «Ομάδα Τέχνη» με πρωτοβουλία του Νικόλαου Λύτρα και τη συμπαράσταση των παλαιοτέρων Γ. Ιακωβίδη και Ο. Φωκά. Συμμετέχει στην Έκθεση του Συνδέσμου Ελλήνων Καλλιτεχνών και στη Διαρκή Καλλιτεχνική Έκθεση του Κράτους.
1918
Ο Ιακωβίδης αντικαθίσταται με νόμο στη διεύθυνση της Πινακοθήκης από τον Ζαχαρία Παπαντωνίου. Με τον ίδιο νόμο θεσπίζεται καλλιτεχνικό συμβούλιο στην Πινακοθήκη, πρόεδρος του οποίου ορίζεται ο Ιακωβίδης. Του απονέμεται ο τίτλος του «ισόβιου εφόρου» της Πινακοθήκης. Του απονέμεται το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών.
1919
Συμμετέχει στο πρόγραμμα προβολής των αρχαιολογικών χώρων και φυσικών καλλονών της Ελλάδας στο εξωτερικό, από το Τμήμα των Ξένων και Εκθέσεων του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας.
1920
Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Αθηνών με έγγραφό της, του αναθέτει να φιλοτεχνήσει την προσωπογραφία του εθνικού ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού. Αντιδράσεις των σπουδαστών της Σχολής Καλών Τεχνών, οι οποίοι ζητούν την απόλυση του Ιακωβίδη λόγω ανεπάρκειας. Πρόταση αναδιοργάνωσης της Σχολής Καλών Τεχνών από τον Ιακωβίδη.
 |
1921
Σχεδιάζει νόμισμα των πενήντα λεπτών που δεν κυκλοφόρησε ποτέ.
1922
Φιλοτεχνεί σχέδιο για τον «Πατούχα» του Κονδυλάκη. Σχεδιάζει τα νέα νομίσματα των δέκα λεπτών. Υπόμνημα των σπουδαστών της Σχολής Καλών Τεχνών στον Νικόλαο Πλαστήρα, με το οποίο ζητούν την απόλυση του Ιακωβίδη λόγω ανεπάρκειας.
1923
Υποστηρίζει τον Νικόλαο Λύτρα στην υποψηφιότητά του για κατάληψη θέσεως καθηγητή στη Σχολή Καλών Τεχνών.
1925
6 Σεπτεμβρίου: Εφαρμόζεται η πρόταση αναδιοργάνωσης της Σχολής Καλών Τεχνών του 1920 από τον Πάγκαλο.
 |
| Υπερήφανος για τον συνονόματο εγγονό του, στη φωτογραφία τον κρατάει με τρυφερότητα στα γόνατά του. Μαζί και η νύφη του , ποιήτρια Λιλή Ιακωβίδη. |
1926
Εκλέγεται αριστίνδην τακτικό μέλος της νεοϊδρυθείσας Ακαδημίας Αθηνών.
1927
Φιλοτεχνεί την προσωπογραφία της εγγονής του Άγλας, την οποία μεταφέρει και σε μάρμαρο. Φιλοτεχνεί την «Ανοιξη», τελευταία μεγάλη σύνθεσή του. Το έργο αυτό τυπώνεται σε γραμματόσημο το 1977, στη σειρά έργων Ελλήνων καλλιτεχνών μαζί με πίνακες των Ν. Γύζη και Σπ. Παπαλουκά.
1929
Συμμετέχει για τελευταία φορά στη Ζ' Πανελλήνια Έκθεση με Λουλούδια και Νεκρές Φύσεις.
1930
Συνταξιοδοτείται λόγω ορίου ηλικίας και του απονέμεται ο τίτλος του επίτιμου διευθυντή της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Φιλοτεχνεί την προσωπογραφία της εγγονής του Φούλας και του φίλου του Γεώργιου Χατζόπουλου.
1931
Φιλοτεχνεί την προσωπογραφία του εγγονού του Γιώργου. Εκλέγεται μέλος του Συλλόγου των Φίλων της Ιστορίας.
1932
Φιλοτεχνεί την «Προσωπογραφία του Αλέξανδρου Ζαΐμη», κατά παραγγελία της Εθνικής Τράπεζας. Οι καθηγητές της Σχολής Καλών Τεχνών, με προεξάρχοντα τον Κωνσταντίνο Παρθένη, απευθύνουν έκκληση στον Πρόεδρο της Κυβέρνησης, για τη ρύθμιση του οικονομικού θέματος της σύνταξης.
13 Δεκεμβρίου: Θάνατος του Ιακωβίδη από εγκεφαλικό επεισόδιο. Στην κηδεία του παρευρίσκεται ο καλλιτεχνικός και πολιτικός κόσμος της εποχής.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Το Χρονολόγιο βασίζεται σε εκτενέστερο που δημοσιεύεται στη μονογραφία «Ιακωβίδης» της Όλγας Μεντζαφού-Πολύζου, εκδόσεις «Αδάμ».
Πηγή : Γεώργιος Ιακωβίδης / Συλλογικό - Αθήνα : Επτά ημέρες της Καθημερινής, 2000
from anemourion https://ift.tt/3dK2WMt
via IFTTT