Ο John Frum (ονομάζεται επίσης Jon Frum , [1] John Brum , [2] και John Prum [3] ) είναι μια φιγούρα που σχετίζεται με λατρείες φορτίου στο νησί Tanna στο Βανουάτου . Συχνά απεικονίζεται ως ένας Αμερικανός στρατιώτης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που θα φέρει πλούτο και ευημερία στους ανθρώπους αν τον ακολουθήσουν. Παραθέτοντας την αναφορά του Ντέιβιντ Άτενμπορο για μια συνάντηση: " "Μοιάζω με σένα. "Έχω ασπροπρόσωπο. "Εε ψηλός άντρας. "Ζήτω" πολύ η Νότια Αμερική." [4]
Η θρησκεία με επίκεντρο τον Τζον Φραμ προέκυψε στα τέλη της δεκαετίας του 1930, όταν το Βανουάτου ήταν γνωστό ως Νέες Εβρίδες , αν και υπήρχε ο ισχυρισμός το 1949 ότι ξεκίνησε τη δεκαετία του 1910. [2] Το κίνημα επηρεάστηκε από την υπάρχουσα θρησκευτική πρακτική στην περιοχή του Sulfur Bay της Tanna , ιδιαίτερα τη λατρεία του Keraperamun, ενός θεού που σχετίζεται με το όρος Tukosmera . [5] Σε ορισμένες εκδοχές της ιστορίας, ένας ντόπιος άνδρας ονόματι Manehivi, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο "John Frum", άρχισε να εμφανίζεται μεταξύ των ιθαγενών της Tanna ντυμένος με παλτό δυτικού τύπου, διαβεβαιώνοντας τους ανθρώπους ότι θα τους έφερνε σπίτια, ρούχα. , τρόφιμα και μεταφορές. [2] [6]
Άλλοι ισχυρίζονται ότι ο Ιωάννης Frum ήταν μια κάβα επαγόμενη από το πνεύμα της όρασης . [7] Λέγεται ότι ήταν μια εκδήλωση του Κεραπεραμούν, αυτός ο Τζον Φραμ υποσχέθηκε την αυγή μιας νέας εποχής κατά την οποία όλοι οι λευκοί, συμπεριλαμβανομένων των ιεραπόστολων, θα έφευγαν από τις Νέες Εβρίδες, αφήνοντας πίσω τα αγαθά και την περιουσία τους για τους γηγενείς Μελανήσιους . Για να συμβεί αυτό, ωστόσο, οι κάτοικοι της Τάννα έπρεπε να απορρίψουν όλες τις πτυχές της ευρωπαϊκής κοινωνίας, συμπεριλαμβανομένων των χρημάτων , της δυτικής εκπαίδευσης, του Χριστιανισμού και της εργασίας σε φυτείες κόπρα , και έπρεπε να επιστρέψουν στο παραδοσιακό καστόμ (η λέξη στη γλώσσα Μπισλάμα για τα έθιμα ).
Το 1941, οι οπαδοί του John Frum απαλλάχτηκαν από τα χρήματά τους σε μια φρενίτιδα δαπανών, εγκατέλειψαν τις ιεραποστολικές εκκλησίες, τα σχολεία, τα χωριά και τις φυτείες και μετακόμισαν στην ενδοχώρα για να συμμετάσχουν σε παραδοσιακά γλέντια, χορούς και τελετουργίες. Οι ευρωπαϊκές αποικιακές αρχές προσπάθησαν να καταστείλουν το κίνημα, συλλαμβάνοντας κάποια στιγμή έναν Ταννέζο που ονομαζόταν Τζον Φραμ, ταπείνοντάς τον δημόσια, φυλακίζοντάς τον και τελικά εξορίζοντας τον μαζί με άλλους ηγέτες της λατρείας σε άλλο νησί του αρχιπελάγους . [8] [9] [10]
Παρά την προσπάθεια αυτή, το κίνημα κέρδισε δημοτικότητα στις αρχές της δεκαετίας του 1940 αφού 50.000 Αμερικανοί στρατιώτες εγκαταστάθηκαν στις Νέες Εβρίδες κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου , φέρνοντας μαζί τους μια τεράστια ποσότητα προμηθειών (ή «φορτίου»). [11] Κατά τη διάρκεια του πολέμου, περίπου 10.000 άνδρες του Νι-Βανουάτου υπηρέτησαν στο Εργατικό Σώμα του Βανουάτου , ένα τάγμα εργασίας των Ενόπλων Δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών . Παρείχαν υλικοτεχνική υποστήριξη στη συμμαχική πολεμική προσπάθεια κατά τη διάρκεια της εκστρατείας Guadalcanal . Η μαζική συμμετοχή των ανδρών Ni-Vanuatu στο Εργατικό Σώμα είχε σημαντική επίδραση στο κίνημα John Frum, δίνοντάς του τα χαρακτηριστικά μιας λατρείας φορτίου . [12]Μετά τον πόλεμο και την αποχώρηση των Αμερικανών, οι οπαδοί του John Frum κατασκεύασαν συμβολικές λωρίδες προσγείωσης για να ενθαρρύνουν τα αμερικανικά αεροπλάνα να προσγειωθούν και να τους φέρουν «φορτίο». Οι εκδοχές της λατρείας που δίνουν έμφαση στην αμερικανική σύνδεση ερμηνεύουν το "John Frum" ως παραφθορά του "John from (America)" (αν και θα μπορούσε να σημαίνει John "από οπουδήποτε" δηλ. όχι καταγωγής Βανουάτα).
Το 1957, ένας ηγέτης του κινήματος John Frum, ο Nakomaha, δημιούργησε το "Tanna Army", μια μη βίαιη τελετουργική κοινωνία που οργάνωνε παρελάσεις στρατιωτικού τύπου ανδρών με πρόσωπα βαμμένα σε τελετουργικά χρώματα και φορώντας λευκά μπλουζάκια με τα γράμματα " TA USA» (Tanna Army USA). Αυτή η παρέλαση πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις 15 Φεβρουαρίου, την ημερομηνία κατά την οποία οι οπαδοί πιστεύουν ότι ο John Frum θα επιστρέψει, και η οποία γιορτάζεται ως «Ημέρα John Frum» στο Βανουάτου.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, οι οπαδοί του John Frum αντιτάχθηκαν στην επικείμενη δημιουργία ενός ανεξάρτητου ενωμένου έθνους του Βανουάτου. Αντιτέθηκαν σε μια συγκεντρωτική κυβέρνηση που φοβόντουσαν ότι θα ευνοούσε τη δυτική νεωτερικότητα και τον Χριστιανισμό που θα ήταν επιζήμια για τα τοπικά έθιμα. Ωστόσο, το κίνημα John Frum έχει το δικό του πολιτικό κόμμα , με επικεφαλής τον Song Keaspai. Το κόμμα γιόρτασε την 50η επέτειό του στις 15 Φεβρουαρίου 2007. Ο αρχηγός Isaak Wan Nikiau, ο αρχηγός του, αναφέρθηκε από το BBC από τα προηγούμενα χρόνια ότι είπε ότι ο John Frum ήταν «ο Θεός μας, ο Ιησούς μας» και τελικά θα επέστρεφε. [13]
Τον Δεκέμβριο του 2011, πρόεδρος του κινήματος John Frum (και από κοινού του Nagriamel , ενός πολιτικού κόμματος του Ni-Vanuatu) ήταν η Thitam Goiset , μια γυναίκα βιετναμέζικης καταγωγής και αδερφή του επιχειρηματία Dinh Van Than , παρά το γεγονός ότι η ηγεσία αυτών των κινημάτων ήταν «προηγουμένως [...] κατέχονται από υψηλόβαθμους άνδρες αρχηγούς». [14] Το 2013, η Thitam Goiset απολύθηκε από τον ρόλο της ως πρέσβης του Βανουάτου στη Ρωσία εν μέσω στοιχείων για διεφθαρμένες δραστηριότητες. [15] [16]
from Εφημερίδα Όλυμπος https://ift.tt/30CWi8H
via IFTTT