 |
| Δημήτρης Αινιάν (21 Νοεμβρίου 1800 - 25 Σεπτεμβρίου 1881) |
Πριν δυο χρόνια βρυκολάκιασε ένας συγχωριανός μας. Φαινόταν τις νύκτες φωτιά από τον τάφο του και πάρα πολλές φορές πήγαινε στο σπίτι του, έκανε κτύπους και θορύβους, ανακάτευε τα πράγματα μέσα στο σπίτι του και η δυστυχισμένη γυναίκα του, που την τρόμαζε και την κυνήγαγε γύρω από το τραπέζι, κινδύνευε να πεθάνει από τον φόβο της, γιατί κανείς από τους γειτόνους της δεν πήγαινε να την βοηθήσει.
 |
| Ο Βρυκόλακας πήγαινε στο σπίτι του και τρόμαζε την δυστυχισμένη τη γυναίκα του..... |
Όταν δε νύκτωνε όλοι είμαστε αναγκασμένοι να κλείνουμε καλά τις πόρτες και τα παράθυρα στα σπίτια μας και να τα φυλάμε καλά για να μην έλθει και μπει ο βρικόλακας και στα δικά μας σπίτια.
Τέλος πάντων αφού δεν μπορούσαμε να υποφέρουμε αυτήν την δυστυχισμένη ζωή, αποφασίσαμε να ανοίξουμε τον τάφο του πεθαμένου και βρυκολακιασμένου συγχωριανού μας. Και τι βρίσκουμε μέσα στον τάφο του;
Αυτόν ολόκληρο και απείραχτο, όπως ήταν τότε που τον θάψαμε και είχε κιόλας παχύνει περισσότερο και ήταν και τροφαντός.....
Όλοι απορήσαμε όταν τον είδαμε, έτσι όπως ήταν.
Τότε μας λέγει ο εφημέριός μας να φέρουμε ένα παλούκι και αφού τον έφεραν μας είπε:
"Πάρτε ένας από εσάς το παλούκι και κρατώντας τον με τα δύο χέρια, με όλη την δύναμή του να κτυπήσει το σώμα του βρυκολιασμένου επάνω στην καρδιά ώστε το παλούκι να περάσει από την άλλη τη μεριά".
 |
| αποφασίσαμε να ανοίξουμε τον τάφο του πεθαμένου και βρυκολιασμένου συγχωριανού μας |
Κανείς από εμάς δεν κινήθηκε από φόβο για να πάρει το παλούκι και να κάνει αυτό που είπε ο εφημέριος.
Τότες ο εφημέριος απευθύνθηκε σε ένα δυνατό και ψηλό νεαρό για τον οποίο υπέθεσε ότι θα είχε, λόγω σώματος και ύψους και περισσότερο θάρρος από μας τους υπόλοιπους και του είπε:
"Μη φοβάσαι παιδί μου, γιατί είναι ντροπή ένας άνθρωπος, όπως είσαι εσύ, να φοβάσαι από έναν πεθαμένο. Έπειτα, δεν ξέρεις ότι σήμερα είναι Σάββατο, μέρα που ο βρυκόλακας δεν έχει καμιά εξουσία και δύναμη να κάνει κακό;''
Ο νέος και από ντροπή αλλά και από σεβασμό στον εφημέριο, δεν τόλμησε να αρνηθεί και παίρνοντας το παλούκι, στάθηκε πάνω από το σώμα του βρυκόλακα και με όλη του την δύναμη το κάρφωσε στην καρδιά. Αλλά με φρίκη όλοι μας είδαμε ότι το παλούκι δεν μπήχτηκε στο σώμα και ο βρυκόλακας μαζεύτηκε ως να ήταν ζωντανός.
Ακόμα και μέχρι σήμερα αυτό το θυμάμαι ακόμα....
Τότες το παλούκι έπεσε από τα χέρια του νεαρού συγχωριανού μας και από τη μεγάλη μας τρομάρα θα φεύγαμε όλοι αν δεν μας εμψύχωνε ο εφημέριος μας λέγοντας μας ότι ο βρυκόλακας το Σάββατο δεν μπορεί να μας κάνει κακό.
Μας διατάζει λοιπόν τότε να φέρουμε ξύλα και να ανάψουμε μια φωτιά πάνω στον βρυκόλακα. Καταφέραμε να τον κάψουμε μετά από τρεις ώρες και από τότε δεν είδαμε άλλον βρυκόλακα στο χωριό μας, εκτός από έναν που βρυκολάκιασε εχθές και το οποίον αύριο θα τον ξεθάψουμε για να τον κάψουμε και αυτόν.......
πηγές: alitogr.blogspot.gr, Βιβλιοθήκη του Λαού, Τόμος Α΄1852, σ.282-290, από το αρχείο του kaliterilamia.gr
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΘΕΜΑΤΟΣ kaliterilamia.gr
Ο νέος και από ντροπή αλλά και από σεβασμό στον εφημέριο, δεν τόλμησε να αρνηθεί και παίρνοντας το παλούκι, στάθηκε πάνω από το σώμα του βρυκόλακα και με όλη του την δύναμη το κάρφωσε στην καρδιά. Αλλά με φρίκη όλοι μας είδαμε ότι το παλούκι δεν μπήχτηκε στο σώμα και ο βρυκόλακας μαζεύτηκε ως να ήταν ζωντανός.
Ακόμα και μέχρι σήμερα αυτό το θυμάμαι ακόμα....
Τότες το παλούκι έπεσε από τα χέρια του νεαρού συγχωριανού μας και από τη μεγάλη μας τρομάρα θα φεύγαμε όλοι αν δεν μας εμψύχωνε ο εφημέριος μας λέγοντας μας ότι ο βρυκόλακας το Σάββατο δεν μπορεί να μας κάνει κακό.
Μας διατάζει λοιπόν τότε να φέρουμε ξύλα και να ανάψουμε μια φωτιά πάνω στον βρυκόλακα. Καταφέραμε να τον κάψουμε μετά από τρεις ώρες και από τότε δεν είδαμε άλλον βρυκόλακα στο χωριό μας, εκτός από έναν που βρυκολάκιασε εχθές και το οποίον αύριο θα τον ξεθάψουμε για να τον κάψουμε και αυτόν.......
πηγές: alitogr.blogspot.gr, Βιβλιοθήκη του Λαού, Τόμος Α΄1852, σ.282-290, από το αρχείο του kaliterilamia.gr
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΘΕΜΑΤΟΣ kaliterilamia.gr
ΘΕΜΑ:
ΙΣΤΟΡΙΑ