Η παράσταση «Υλικό Καποδίστριας» είναι μια παραγωγή της Περιφέρειας Πελοποννήσου, του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Καλαμάτας και του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Ρούμελης, για τον πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας, Ιωάννη Καποδίστρια. Την επιλογή των κειμένων, τη θεατρική προσαρμογή και τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιάννης Μαργαρίτης.
Ο Δημήτρης Οικονομάκης φρόντισε τη μουσική σύνθεση και τους στίχους των τραγουδιών και ο Δημήτρης Κακριδάς το σκηνικό και τα καλαίσθητα κοστούμια. Βίντεο ο Γιάννης Ντουσιόπουλος και φωτογραφίες η Εύφορη Γη.
Υπόθεση:
Το θεατρικό αυτό εγχείρημα του Γιάννη Μαργαρίτη, εστιάζει στην προσωπικότητα και το έργο του σπουδαίου ευρωπαϊστή κυβερνήτη του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.
Αναδεικνύει την εμβέλειά του στην πολιτική σκηνή της Ευρώπης, τις αρετές, το χαρακτήρα του και την αγάπη του καθημαγμένου Έλληνα, προς εκείνον, τη δύσκολη εκείνη περίοδο. Γίνεται αναφορά στη μεγάλη του θυσία για την πατρίδα και στη μεγάλη προδοσία από τα ντόπια και ξένα συμφέροντα που στάθηκε και η αιτία της δολοφονίας του.
Ένα μίνι οδοιπορικό στη Βιέννη, στην Αγία Πετρούπολη, στην Οδησσό, στο Ναύπλιο, φωτογραφίζουν τη φιλοσοφική στάση ζωής του, το ηθικό σύμπαν και τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Οι συναντήσεις με τον τσάρο Αλέξανδρο, με τον σκληρό Μέττερνιχ της Ιερής Συμμαχίας, με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, τους Μαυρομιχαλαίους και τον Ανδρέα Μιαούλη, κατατοπίζουν ιστορικά και προβληματίζουν συνάμα το θεατή.
Κεντράρει επίσης και στο μεγάλο, ανεκπλήρωτο έρωτα του Καποδίστρια προς την Ρωξάντρα Στούρτζα, μια ρομαντική, αλλά και δυναμική γυναίκα που στήριζε το όραμα του λατρεμένου της Ιωάννη για την πνευματική αφύπνιση της Ελλάδας.
Σκηνοθεσία:
Η σκηνοθετική γραμμή του Γιάννη Μαργαρίτη, φωτίζει επαρκώς τους νοηματικούς κώδικες του πονήματος, με συντονισμένους χρόνους στο πριν και το μετά, με ξεκάθαρη δομή. Σε αρκετά σημεία η δραματική ακρίβεια ήταν εμφανής, σε άλλα υπήρχε ένας διάχυτος λυρικός τόνος. Ορισμένα σκηνοθετικά ευρήματα εκπέμπουν κάποιες θετικές εκπλήξεις.
Ερμηνείες:
Ο Νίκος Ορφανός, έμπειρος ηθοποιός, υποδύεται τον Ιωάννη Καποδίστρια, με μεστή ευθυβολία και αφοπλιστική αμεσότητα. Ενσαρκώνει ένα αξιόλογο ηγέτη, μέσα στο ερμηνευτικό του κέντρο, χωρίς υπερβολές ή αστοχίες. Η υποκριτική του τέχνη αποδίδει τους καρπούς της, με τον λόγο, την έκφραση και την κίνηση να συνταιριάζουν με ιδιαίτερα εύγλωττο τρόπο.
Πολύ καλοί, εύκαμπτοι και πηγαίοι, οι Δημήτρης Καλαντζής και Γιώργος Τσαπόγας.
Άρης Τσαμπαλίκας και Γιάννης Μαργαρίτης, μετρημένοι και επιδέξιοι.
Η Χρυσάνθη Δούζη που υποδύεται τη Ρωξάντρα Στούρτζα και τον Κλέμενς Φον Μέττερνιχ, φανερώνει ένα υποκριτικό εύρος, με ένταση και πάθος. Βλέπουμε μια εκρηκτική περσόνα, χειμαρρώδη, χωρίς, όμως, μέτρο, γι αυτό σε αρκετά σημεία αγγίζει το βερμπαλισμό, έτσι ώστε να χάνεται η εσωτερικότητα που χρειάζεται για να επιτευχθεί η δέουσα μέθεξη με το κοινό.
Η πρόθεση να φανεί ο ανεκπλήρωτος έρωτάς της προς τον αγαπημένο της Καποδίστρια, αιτιολογεί αυτή την «εξωτερίκευση». Ωστόσο μια πιο ήπια, αλλά δυναμική ερμηνευτική προσέγγιση θα δικαίωνε την ταύτιση της πρωταγωνίστριας με το βάθος του συναισθήματος της ηρωίδας της.
Αξιοπρόσεκτη ατάκα του έργου: «Απέκαμα, ήρθα εδώ για να δημιουργήσω ένα ευρωπαϊκό κράτος του 19ου αιώνα, αλλά τα μυαλά των περισσοτέρων είναι στο 13ο αιώνα…. αλλά θα παραμείνω στη χαλάστρα μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής μου….κι ας κινδυνεύω να χαθώ».
Αξιολόγηση:
«Υλικό Καποδίστριας», μια θεατρική απόπειρα, αφιερωμένη στον εορτασμό των διακοσίων χρόνων από την επανάσταση του 1821, αξιοπρεπής, προσεγμένη, με καλές ερμηνείες και μια ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία. Μια θεατρική παραγωγή τόσο σύγχρονη και διαχρονική παράλληλα.
ΘΕΜΑ:
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ