Μερικά μίλια έξω από το λιμάνι του Πειραιά, ανάμεσα στην Ψυττάλεια και τη Σαλαμίνα, βρίσκεται η βραχονησίδα Αταλάντη. Σήμερα καλείται από τους ντόπιους ψαράδες ως Τάλαντο ή Ταλαντονήσι. Η πρώτη γραπτή αναφορά της νησίδας Αταλάντης εντοπίζεται στο έργο Γεωγραφικά του Στράβωνα (64/63 π.Χ. – 24 μ.Χ.). Εκεί, αναφερόμενος στην Ψυττάλεια, το νησί που βρίσκεται στην είσοδο του λιμανιού του Πειραιά, σημειώνει: πλησίον δὲ καὶ ἡ Ἀταλάντη ὁμώνυμος τῇ περὶ Εὔβοιαν καὶ Λοκρούς, καὶ ἄλλο νησίον ὅμοιον τῇ Ψυτταλείᾳ καὶ τοῦτο (Γεωγραφικά, Θ, 14). Μελαμβαφή όστρακα (θραύσματα σπασμένων αγγείων) που εντοπίστηκαν στο βορειοανατολικό τμήμα του νησιού είναι πιθανό να προέρχονται από κάποιο μνημείο που έστησαν οι Αθηναίοι μετά τη νίκη στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας (480 π.Χ.), ενώ κάποια αρχιτεκτονικά κατάλοιπα πρωτοβυζαντινών χρόνων δείχνουν πως η νησίδα κατοικήθηκε κατά τον 6ο με 7ο αιώνα μ.Χ. (Γιάννος Γ. Λώλος, Προοίμιο στην Αρχαιολογία των βραχονησίδων).