Κανένας ερευνητής δεν αναφέρει κάποιον αγωνιστή από την Τσοπαλνάτα , όμως μετά το πέρας του απελευθερωτικού αγώνα ήλθαν στην Τσοπαλνάτα (Λυγαριά) αγόρασαν γη ή εγκαταστάθηκαν οι παρακάτω αγωνιστές.
Ευάγγελος Μπαλατσός. Στον απελευθερωτικό αγώνα ήταν καπετάνιος πήρε μέρος στην επανάσταση καθ’ όλη την διάρκεια του αγώνα με δικό του σώμα αγωνιστών και αγωνίστηκε σε πολλές μάχες μαζί με άλλους αγωνιστές της περιοχής. Μετά την απελευθέρωση δεν εντάχτηκε στον τακτικό στρατό αλλά συνέχισε την αντάρτικη δράση του. Πριν ακόμη καθοριστούν τα ελληνοτουρκικά σύνορα σε συνεργασία με την ελληνική διοίκηση διατηρούσε δικό του σώμα με 250-300 άντρες ,σαν ανυπότακτος καπετάνιος και έκανε επιθέσεις στις τούρκικες περιοχές του Ζητουνίου. Έτσι έδινε το πρόσχημα στα ελληνικά στρατεύματα να περνάνε μέσα στο οθωμανικό έδαφος δήθεν για την καταδίωξη των ληστών.
Το 1832 ήταν διοικητής τάγματος οροφυλακής. Το 1846 ο Μπαλατσός σαν οπλαρχηγός, υπέγραφε τα πιστοποιητικά των αγωνιστών στα δικαιολογητικά που υπέβαλαν στην Επιτροπή Εκδουλεύσεως για αποζημίωση.
Πήρε μέρος στην εξέγερση της Ακαρνανίας το 1836 και στην εξέγερση κατά του Όθωνα το 1847-1848 .
Το 1854 η ελληνική διοίκηση τον τοποθέτησε σαν επικεφαλή στα αντάρτικα σώματα για την απελευθέρωση της Θεσσαλίας.
Δρόσος Μανσόλας. Γεννήθηκε στη Θεσσαλία το 1779, ήταν αγωνιστής ,πολιτικός ,υπουργός κ.λ.π. πήρε και αυτός μέρος στην επανάσταση από την αρχή έως το τέλος.
Σπούδασε γιατρός στο πανεπιστήμιο της Γιένας με καθηγητή τον ποιητή Σίλερ, μιλούσε Γαλλικά Γερμανικά, και Ιταλικά. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρία και στάλθηκε στην Ελλάδα σαν απόστολος της, για να προετοιμάσει την επανάσταση.
Συναντήθηκε για πρώτη φορά με τον Οδυσσέα Αντρούτσο στις 13-3-1821 στην Ρωσική Πρεσβεία της Πάτρας και αποφασίζουν την πορεία του αγώνα της Ρούμελης.
Τον Νοέμβριο του 1821 έγινε μέλος του (Αρείου Πάγου).Το 1822 παίρνει μέρος στο συμβούλιο των οπλαρχηγών στο Μπράλο για την επίθεση κατά του Ζητουνίου ,Πατρατζικίου και Στυλίδας. Ήθελε να έχει καθοριστική γνώμη για τα στρατιωτικά θέματα και να δίνει εντολές ακόμη και στον Οδ. Αντρούτσο πράγμα το οποίο δημιούργησε διχόνοιες και έχθρες μεταξύ τους. Με τους άλλους πολιτικούς δημιούργησε μέτωπο κατά των καπεταναίων με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ρήγμα ανάμεσα στους επαναστατημένους Έλληνες.
Το 1833 διορίστηκε διοικητικός τοποτηρητής (Νομάρχης) Ζητουνίου ,Μπουτουνίτσας ,και Ν. Πατρών με έδρα το Ζητούνι όπου εγκαταστάθηκε.
Το 1836-37 έγινε Υπουργός Εσωτερικών, Εκκλησιαστικών και Εξωτερικών. Στην Εθνοσυνέλευση του 1843-44 έγινε πληρεξούσιος του Ζητουνίου και το 1847-1856 έγινε Γερουσιαστής . Πέθανε το 1860.
Μετά από χρόνια μπήκαν καινούργια πρόσωπα στο τσιφλίκι. Πρώτος ο άλλος αγωνιστής του εικοσιένα Δημήτριος Λιάκος που έγινε και γαμπρός του Βαλατσού. Αργότερα ήλθε ο Γάτος από την Άμφισσα και οι συγγενείς και γαμπροί του οι οποίοι αγόρασαν ένα κομμάτι του τσιφλικιού.
Ο Δημήτριος Λιάκος. Καταγόταν από το Καρπενήσι πήρε και αυτός μέρος σε όλη την διάρκεια του αγώνα. Ακολούθησε τον Γ. Καραϊσκάκη και πολέμησε στις μάχες Χαϊδαρίου , Αραχόβης , Αθήνας , Δίστομου, Κερατσίνι και Πειραιά διακρίθηκε δε στην β΄ πολιορκία του Μεσολογγίου, μετά τον απελευθέρωση του απονεμήθηκε ο βαθμός του Υπαξιωματικού Β΄. Εγκαταστάθηκε και παντρεύτηκε στην Τσοπαλνάτα οι περισσότεροι απόγονοί του σήμερα ζουν στην Λυγαριά.
Χαρμπής ή Λαγός Κώστας. Αξιωματικός 7ης. Καταγόταν από τα Άγραφα ,πήρε μέρος στον αγώνα από την αρχή έως το τέλος μαζί με τον αδερφό του Νίκο Χάρμπή χιλίαρχο και πολλούς συγγενείς του .Ακολούθησε τους οπλαρχηγούς Ι. Ρούκη ,Κ. Λιάκο , Ι.Φραγγίστα ,Ν. Πανουργιά ,Κομνά Τράκα, Βαγγέλη Βαλατσό και άλλους. Σε πολλές μάχες πολέμησε σαν επικεφαλής πολλών αγωνιστών. Κατά την πολιορκία της Ακρόπολης του είχε ανατεθεί η φύλαξη της πόρτας του φρουρίου της Αθήνας. Το 1832 ονομάζεται λοχαγός του 4ου λόχου στο τάγμα του Βαγγέλη Βαλατσού της Οροφυλακής. Στις 7.3.1844 προήχθη σε ανθυπολοχαγό της φάλαγγας (εκλεκτός) και από την φαλαγγική προικοδότηση πήρε 3456 δρχ.με τις οποίες αγόρασε κτήμα στην Τσοπαλνάτα.
Η επιτροπή Εκδουλεύσεως στην πρώτη της συνεδρίαση τον κατάταξε σαν αξιωματικό 6ης τάξης και στη συνεδρίαση της 86/60 σαν αξιωματικό 7ης τάξης με Α.Μ. 457 και αρ.ν.μ .1937. Μετά το πέρας του απελευθερωτικού αγώνα εγκαταστάθηκε στην Λαμία.
Ζαχαρίας Δ.Βελέντζας με τον βαθμό του στρατιώτου.
Ζυγούρης Δημήτριος Υπαξιωματικός.
Μπαλατσός ή Βαλατσός Χρίστος,Υπαξιωματικός Ά.
Στους Λυγαριώτες αγωνιστές αξίζει να αναφέρουμε τον Κωσταντίκο Δ. Λιάκο.
Την εποχή που η Θεσσαλία ήταν υπό τουρκική κατοχή ο Κωσ. Λιάκος έχε πολύ καλές σχέσεις με τους Σπύρο Καλλιώρα και Κώστα Κατσαμάκη ή Κουμπάρο από το Δερβένι .Κάποια στιγμή αποφάσισαν να μπουν στην ένοπλη ομάδα του Λίγκα και του Φαρμάκι με σκοπό να μπούνε στην Θεσσαλία και να προκαλέσουν θέμα να ξεκινήσει η επανάσταση.
Ξεκινήσανε έχοντας μαζί τους αρκετούς άντρες από το περιοχή της Λαμίας, μπήκαν στην Θεσσαλία και φθάσανε στην Μάντρα Τρικάλων. Εκεί αποφάσισαν να κτυπήσουν μία χρηματαποστολή που μετέφερε φόρους, αλλά από τυχαίο γεγονός σκότωσαν έναν τούρκο που είχε πάει με το μουλάρι να μαζέψει ξύλα, μερικοί είπαν να φύγουν άλλοι είπαν να μείνουν εκεί ,κάποιοι από αυτούς φύγανε οι υπόλοιποι πέσανε να κοιμηθούνε, το πρωί όταν ξύπνησαν είδαν ότι ήταν περικυκλωμένοι από τούρκους στρατιώτες.
Στην μάχη που ακολούθησε από τους περικυκλωμένους Έλληνες δεν γλίτωσε κανένας.
πηγή: clubs.pathfinder.gr
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΘΕΜΑΤΟΣ kaliterilamia.gr
ΘΕΜΑ:
ΙΣΤΟΡΙΑ