Αμφικτιονίες / Αμφικτυονίες: μια σύντομη ιστορική αναδρομή
Οι Αμφικτιονίες αναδύθηκαν τον 7ο αιώνα π.Χ. αποτέλεσμα της συνάθροισης στο ιερό της Δήμητρας στην Ανθήλη
κοντά στις Θερμοπύλες, γειτονικών φυλετικών ομάδων της κεντρικής Ελλάδας και της Θεσσαλίας. Στον θεσμό αυτό προσχώρησαν στη συνέχεια και οι Δελφοί.
Ετυμολογικά ο όρος συνίσταται από το πρόθεμα «αμφί-» και τη λέξη «κτοίνα» η οποία σημαίνει οικισμός. Η λέξη "Αμφικτύονας" ως εκ τούτου σημαίνει «αυτός που κατοικεί τριγύρω, ο γείτονας».
Θα πρέπει να λεχθεί ότι ο όρος "Αμφικτιονία" αποτελεί ένα θεσμό τόσο παλαιό ώστε η ίδρυση της πρώτης Αμφικτιονίας να συγχέεται με τον θρύλο. Κατά αυτήν, ιδρυτής της υπήρξε ο "Αμφικτίων", γιος του Δευκαλίωνα και της Πύρρας και αδερφός του Έλληνα - γενάρη των Ελλήνων. "Η θρυλική καταγωγή του θεσμού έχει οπωσδήποτε βαθύτερη σημασία διότι δι’ αυτού του τρόπου οι αρχαίοι Έλληνες θέλησαν προφανώς να συμβολίσουν την εθνική τους ένωση", (Π. Αλούπη).
Η Δελφική Αμφικτιονία η οποία λάμβανε χώρα δύο φορές το χρόνο ήταν μια συνεδριακή εκδήλωση στην οποία λάμβανε μέρος η ομοσπονδία των τότε 12 φυλών της Στερεάς Ελλάδας και της Θεσσαλίας.
Στο συνέδριο το οποίο είχε τεράστια πολιτική και θρησκευτική δύναμη, συμμετείχαν οι "Ιερομνήμονες", δηλαδή τα 24 μόνιμα μέλη, που εκλέγονταν με κλήρωση από τις 12 φυλές της Αμφικτιονίας (κάθε φυλή είχε δύο ψήφους) οι "Πυλαγόρες", ένας "Γραμματέας" (που εκλεγόταν) και ένας "Ιεροκήρυκας".
Οι σύνεδροι αμφικτίονες έχοντας και δικαστική εξουσία και ακολουθώντας πιθανώς τους αρχαίους γραπτούς νόμους του "Αμφικτίονα", (κατά τον "Διονύσιο τον Αλικαρνασσεύς"), έλυναν τις διαφορές και ρύθμιζαν τις σχέσεις μεταξύ των πόλεων-κρατών του τότε γνωστού κόσμου. Οι αμφικτιονίες δηλαδή της αρχαίας Ελλάδας θεσπίζοντας τους πρώτους Κανόνες Διεθνούς Δικαίου, θα μπορούσε να λεγχθεί ότι δικαίως συχνά προσομοιάζονται με την Κοινωνία των Εθνών και τον ΟΗΕ.
Ως εκ τούτου θα μπορούσε να λεχθεί ότι τα μηνύματα του Αμφικτιονικού Συνεδρίου με τον Πύθιο Λόγο, αποτελώντας φάρο πνευματικού προσανατολισμού της ανθρωπότητας ευελπιστούμε να μας δείχνουν ανά πάσα στιγμή τον πλέον δόκιμο δρόμο πορείας της κοινωνίας μας.
(Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους - Βιβλίο Δεύτερο Πρωτοϊστορικοί Χρόνοι». Βασίλειος Χ. Πετράκος «Δελφοί». Πέτρος Καλονάρος «Ιστορία της Πόλεως Αμφίσσης». http://history-pages.blogspot.gr/2012/04/blog-post_5489.html. Τάκης Ευθυμίου «Φωνή της Φωκίδας»). (ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΕΣ ΑΝΘΗΛΗΣ - ΔΕΛΦΩΝ -Π. Αλούπη).
πηγή: www.amfiktionies.org
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΘΕΜΑΤΟΣ kaliterilamia.gr
ΘΕΜΑ:
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ