Ο Μιχαήλ (Αμόριο, 770-829) επονομάστηκε Τραυλός λόγω του φυσικού ελαττώματος της γλώσσας του. Επειδή από τη νεαρή του ηλικία πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στα στρατόπεδα και επειδή δεν απέκτησε καθόλου μόρφωση, υπήρξε αγροίκος στους τρόπους, τραχύς και ωμός πολεμιστής. Όμως διέθετε εξυπνάδα, πολιτική οξυδέρκεια και αποφασιστικότητα. Πρώτα πρώτα ο νέος αυτοκράτορας για να εξασφαλίσει τη δυναστεία του διέταξε να ευνουχίσουν τα παιδιά του Λέοντα του Ε'. Στο ζήτημα των εικόνων ακολούθησε μετριοπαθή πολιτική. Ανακάλεσε από την εξορία πολλούς εξόριστους εικονολάτρες όπως τον Θεόδωρο Στουδίτη, τον Πατριάρχη Νικηφόρο και άλλους. Όμως παρά τη φαινομενική μετριοπάθεια του, κατά βάθος ήταν εικονομάχος και υποστήριζε την εικονομαχία. Την μετριοπαθή και ουδέτερη στάση του Μιχαήλ προσπάθησαν πολλοί να εκμεταλλευθούν. Ανάμεσα σ' αυτούς σπουδαιότερος ήταν ο Θωμάς Καππαδόκης ο οποίος ήταν σλαβικής καταγωγής. Αυτός παρουσιάστηκε ως υποστηρικτής των εικόνων ενώ στην πραγματικότητα απέβλεπε στο σφετερισμό της εξουσίας. Κατόρθωσε να συγκεντρώσει κάτω από τη σημαία του διάφορα ετερόκλητα στοιχεία και από κοινωνικής και από εθνολογικής πλευράς (φτωχούς, άλλους δυσαρεστημένους, Πέρσες, Άραβες, Αρμένιους και άλλες φυλές του Καυκάσου. Το επαναστατικό αυτό κίνημα διαδόθηκε πολύ σύντομα στο μεγαλύτερο τμήμα της Μικράς Ασίας. Ο Θωμάς Καππαδόκης κατόρθωσε να αναγορευθεί αυτοκράτορας από τον πατριάρχη Αντιοχείας. Εν τω μεταξύ κατόρθωσε ο Θωμάς να προσεταιριστεί το μεγαλύτερο μέρος του στόλου. Στη συνέχεια πέρασε στις Ευρωπαϊκές περιοχές όπου τον υποστήριζε και ένα μεγάλο μέρος από τους εικονολάτρες. Το Δεκέμβριο του 821 ο στασιαστής (άλλοι τον θέλουν στασιαστή ενώ άλλοι τον θεωρούν επαναστάτη) έφτασε μπροστά από τη Βασιλεύουσα και άρχισε να την πολιορκεί. Η πολιορκία διήρκεσε πάνω από ένα χρόνο και τελικά απέτυχε. Ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Β' ο Τραυλός με τον οργανωμένο στρατό του κατόρθωσε να καταπνίξει το κίνημα του «Σλαβογενούς» Θωμά, όπως τον χαρακτηρίζει η Συνέχεια του Θεοφάνη. Πράγματι την άνοιξη του 823 ο Θωμάς αναγκάστηκε να διαλύσει την πολιορκία και να φύγει. Αργότερα συνελήφθη και θανατώθηκε με φρικτά βασανιστήρια. Ένα άλλο πολύ σοβαρό γεγονός της βασιλείας του Μιχαήλ Β' του Τραυλού ήταν η κατάληψη της Κρήτης (824 μέχρι 826) από Σαρακηνούς Άραβες της Ισπανίας, οι οποίοι είχαν καταλάβει την Αίγυπτο (το 816). Η κατοχή της Κρήτης από τους Σαρακηνούς διήρκεσε επί ενάμισυ περίπου αιώνα μέχρι το 960, οπότε απελευθερώθηκε από τον Νικηφόρο Φωκά. Έτσι το Βυζάντιο έχασε μια από τις σπουδαιότερες στρατηγικές του βάσεις στη Μεσόγειο. Την ίδια εποχή οι Άραβες της Αφρικής άρχισαν να κατακτούν τη Σικελία (827). Η εποχή του Μιχαήλ Β' χαρακτηρίζεται γενικά ως μια περίοδος παρακμής του βυζαντινού ναυτικού. Το 820 πέθανε ο Μιχαήλ Β' και άφησε διάδοχο του τον γιο του Θεόφιλο.
ΗΛΙΑΣ ΛΑΣΚΑΡΗΣ
«ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΒΥΖΑΝΤΙΣ»
ΑΘΗΝΑ
1995
from ανεμουριον https://ift.tt/3jziuEw
via IFTTT