Γράφει ο ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΑΠ. ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ | Πενήντα τέσσερα χρόνια από τη μάχη της Κρήτης και πενήντα από την απελευθέρωση της Μεγαλονήσου από τα γερμανικά στρατεύματα (1945-1995), δίνουν την ευκαιρία να σκύψουμε στα συγκλονιστικά και πρωτάκουστα γεγονότα της εποχής, ν’ αναμνησθούμε ημερών δόξας και ν’ αποτίσουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους ήρωες και μάρτυρες της μάχης και της τετράχρονης Εθνικής Αντίστασης. Όπως είναι γνωστό, «η γερμανική επίθεση από τον αέρα κατά της Κρήτης, άρχισε το πρωί της 20ής Μαΐου 1941.
ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ, ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΥΣ. ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΠΛΑΝΟ Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΕΙ ΤΟ ΡΗΜΑΓΜΕΝΟ ΤΟΠΙΟ. ΔΕΞΙΑ, ΤΑ ΕΡΕΙΠΩΜΕΝΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΛΟΥΤΡΑ.
Ύστερα από σφοδρό βομβαρδισμό, πολυάριθμα σμήνη μεταφορικών αεροσκαφών άρχισαν να πραγματοποιούν ρίψεις αλεξιπτωτιστών στην περιοχή Χανίων-Μάλεμε. Ταυτόχρονα άρχισε και η προσγείωση ανεμοπλάνων με αερομεταφερόμενα τμήματα. Επακολούθησε σκληρός αγώνας, κατά τη διάρκεια του οποίου οι Γερμανοί κατόρθωσαν να δημιουργήσουν ένα μικρό προγεφύρωμα ανατολικά του ποταμού Ταυρωνίτη και να θέσουν υπό τα πυρά τους το αεροδρόμιο Μάλεμε και το ύψωμα 107, δηλαδή το ζωτικό έδαφος της II Νεοζηλανδικής Μεραρχίας. Ύστερα από αυτό, οι βρετανικές δυνάμεις εγκατέλειψαν τη νύχτα 20/21 Μαΐου το ύψωμα 107 και συμπτύχθηκαν νοτιοανατολικά».
Το δραματικό δεκαήμερο
20 Μαΐου: Αρχίζει η επίθεση. Την 6.30 πρωινή, οι σταθμοί επιτήρησης αναφέρουν προσέγγιση αεροσκαφών. Ακολουθούν σφοδροί βομβαρδισμοί των Χανιών. Την 7.30 πρωινή, πραγματοποιείται το πρωτοφανέρωτο πέσιμο των αλεξιπτωτιστών, Μάλεμε, Αγυιά, Γαλατά κ.λπ. περιοχές των Χανιών. Στους τομείς Ρεθύμνης, Ηρακλείου θα πέσουν μετά το μεσημέρι.
21 Μαΐου: Οι Γερμανοί εξακολουθούν να ρίχνουν το κύριο βάρος τους στο Μάλεμε. Μοίρα αγγλικού στόλου χτυπά γερμανική νηοπομπή 18 μιλιά έξω των Χανιών, βυθίζονται 15 διάφορα σκάφη και πνίγονται 4.000 Γερμανοί.
22 Μαΐου: Καταλαμβάνεται το Μάλεμε από τους Γερμανούς. Απόπειρα ανακατάληψής του από τις ελληνοβρετανικές δυνάμεις αποτυγχάνει. Ο υποστράτηγος Ρίγκελ, διοικητής των γερμανικών δυνάμεων στην Κρήτη, προσγειώνεται με το επιτελείο του στη δυτική όχθη του π. Ταυρωνίτη.
23 Μαΐου: Το αντιτορπιλικό «Ντικόι» παίρνει από την Αγ. Ρουμέλη το βασιλιά και την ακολουθία του. Την ίδια μέρα οι Γερμανοί κινούνται προς Κάντανο.
24 Μαΐου: Όλα δείχνουν πως βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους. Ενισχυμένες οι εχθρικές δυνάμεις εδραιώνονται στον Γαλατά, το Μάλεμε, την Αγυιά κ.λπ. Στο Ρέθυμνο η Χωροφυλακή επέδειξε ηρωική αντίσταση. Στο Ηράκλειο η κατάσταση κρίσιμη. Οι ελληνικές δυνάμεις αρχίζουν να αποσύρονται. Οι ελεύθεροι σκοπευτές αγωνίζονται, αριστεύουν, σχηματίζουν ήδη ομάδες...
25 Μαΐου: Κάντανος και Γαλατάς έχουν ήδη καταληφθεί.
26 Μαΐου: Ο Φρέιμπεργκ με την είσοδο των Γερμανών στα Χανιά εισηγείται την εκκένωση του νησιού από τα βρετανικά στρατεύματα, τα οποία ήδη οδεύουν προς Σούδα.
27 Μαΐου: Αποβιβάζεται στη Σούδα απόσπασμα καταδρομών υπό τον συνταγματάρχη Λεϊμόκ από 750 άνδρες, οπισθοφυλακή για την υποχώρηση των βρετανικών δυνάμεων από την περιοχή Χανιών. Έρχεται από το στρατηγείο Μ. Ανατολής η διαταγή εκκένωσης του νησιού.
ΤΑ ΧΑΝΙΑ, ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ. ΠΑΝΤΟΥ ΕΡΕΙΠΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ. ΧΑΝΙΩΤΕΣ, ΜΕ ΦΤΥΑΡΙΑ, ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΟΥΝ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΙΔΕΡΑ, ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΔΙΑΤΑΓΗ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΚΑΤΟΧΗΣ.
28 Μαΐου: Ελληνικά τμήματα και βρετανικές φάλαγγες από Σφακιά φεύγουν για τη Λιβύη, Αίγυπτο, κλ. Οι Γερμανοί καταλαμβάνουν τα Χανιά, εισέρχονται στην πόλη της Ρεθύμνης, βομβαρδίζουν πυκνά το Ηράκλειο. Στη Σητεία αποβιβάζεται ιταλική μεραρχία.
29 Μαΐου: Καταλαμβάνεται και το Ηράκλειο. Οι Φρέιμπεργκ και Ουέστον αναχωρούν για την Αίγυπτο.
Ηρωϊκή αντίσταση
Έτσι, ύστερα από ποταμούς αιμάτων και πρωτάκουστα γεγονότα «έληξεν η μάχη της Κρήτης με την επικράτηση των γερμανικών δυνάμεων, παρά την γενναιότητα με την οποία πολέμησαν οι εκεί ελληνοβρετανικές δυνάμεις και την πείσμονα αντίσταση του ηρωικού κρητικού λαού, του οποίου το θάρρος, η τόλμη και το πνεύμα αυτοθυσίας υπήρξαν ανυπέρβλητα και προκάλεσαν τον θαυμασμό τόσο των Ελλήνων όσο και όλων των συμμάχων...».
(ΓΕΣ/ΔΙΣ: «Επίτομη Ιστορία του Ελληνοϊταλικού και Ελληνογερμανικού πολέμου, 1940-41», Αθήνα, 1985, σελ. 262 κ.έ.).
Επιλογικά πρέπει να υπενθυμίσουμε την επιτελική εκτίμηση του αποτελέσματος για τη μάχη της Κρήτης στην οποία τονίζεται ότι: «Το τίμημα της νίκης αυτής ήταν τόσο σοβαρό, ώστε μέχρι το τέλος του πολέμου οι Γερμανοί δεν ξανατόλμησαν παρόμοια ενέργεια. Η Κρήτη, όπως αναγκάστηκε να ομολογήσει ο διοικητής του XI γερμανικού Σώματος Αεροπορίας, αντιπτέραρχος Στούντεντ, υπήρξε ο τάφος των Γερμανών αλεξιπτωτιστών…».
ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ, ΕΠΙΘΕΩΡΟΥΝ ΤΑ «ΕΡΓΑ» ΤΗΣ ΛΟΥΦΤΒΑΦΕ. ΕΡΕΙΠΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΪΔΙΑ, ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΑ «ΣΤΟΥΚΑΣ», ΤΑ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΤΙΚΑ ΚΑΘΕΤΗΣ ΕΦΟΡΜΗΣΗΣ.
Βέβαια δεν παροράται ότι, αυτή η μάχη και ο γενικός ξεσηκωμός της Κρήτης, με τις αμέτρητες ηρωικές αντιστάσεις και θυσίες της από το 1941 ως το τέλος του πρώτου δεκαημέρου του Ιούλη του 1945, πληρώθηκαν μ’ εκατόμβες θυσιών, ερημώσεις και εμπρησμούς χωριών, βομβαρδισμούς και εκτελέσεις, ποταμούς αιμάτων, ομήρους στα στρατόπεδα της Γερμανίας και μια απέραντη ορφάνια, καταστροφή και αβάσταχτη εξαθλίωση. Παρ’ όλ’ αυτά, η κρητική ψυχή δε λύγισε, δε γονάτισε!
Η Κρήτη των αγώνων και των αιμάτων που πάντα αισιοδοξεί και πάντα στέκει ορθή και αγονάτιστη, τραγουδεί τραγούδι ριζίτικο, ηρωικό, που λέει στις στροφές του:
«-ΧΙτλερ να μην το καυχηθείς πως πάτησες την Κρήτη,
ξαρμάτωτη την ηύρηκες κι ελλείπαν τα παιδιά της,
στα ξένα πολεμούσανε, πάνω στην Αλβανία,
μα πάλι πολεμήσανε...»
και χορεύει με τη μοναδική λεβεντιά και το ασίγαστο πάθος της, τον πεντοζάλη, με τούτη τη μαντινάδα:
«-Κρήτη να ’σαι περήφανη για τ’ άξια τα παιδιά σου,
θεριά σε πολεμήσανε, μα πέσανε μπροστά σου».
ΧΑΝΙΑ 7 ΗΜΕΡΕΣ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΘΗΝΑ 02 ΦΕΒ 1996
from ανεμουριον https://ift.tt/3ibt2JA
via IFTTT