ΜΟΝΤΕΛΟ (Κώστας Σφήκας, 1974)
Μια εικαστική σύλληψη ανατέμνει το DNA του καπιταλισμού
Από το 1974, ο Σφήκας άρχισε να υλοποιεί ένα όνειρο του, να αποδώσει κινηματογραφικά την ιδέα του «Κεφαλαίου» του Καρλ Μαρξ. Έτσι δημιούργησε την ταινία «Mοντέλο» που απέσπασε το βραβείο καλύτερης καλλιτεχνικής ταινίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (1974) και μια κόπια του βρίσκεται στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Ζορζ Πομπιντού στο Παρίσι. Με υφάδι τη μορφή του κινηματογραφικού χρόνου, ο Σφήκας δείχνει, χωρίς διδακτισμό και μεταφυσική, πώς ο χρόνος μας έχει αλλοτριωθεί και έχει γίνει «ο νόμος της αξίας» που ανακάλυψε ο Μαρξ.
ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ (Θανάσης Ρεντζής, 1981)
Ένα οπτικοακουστικό ποίημα που με παιγνιώδη τρόπο αναπαριστά την πολυμορφία του ερωτισμού
Κατεξοχήν πειραματική και εικαστική ταινία η οποία κάνει χρήση μεγάλης ποικιλίας οπτικο-ακουστικών τεχνικών και μεθόδων (κυρίως animation και live action), με στόχο την ανάπτυξη της πολυμορφίας του ερωτισμού, έτσι όπως μας τον κληροδότησε ο ευρωπαϊκός αισθητισμός του 20ού αιώνα. Η δομή της ταινίας είναι εξόχως χαλαρή, καθώς δεν υπάρχει ούτε κέντρο βάρους, ούτε άξονας σύγκλισης, και τούτο συντελεί τα μέγιστα στην αίσθηση ενός ανοιχτού και δυνητικά επεκτεινόμενου έργου με κυρίαρχο το ρυθμικό στοιχείο.
H ταινία είναι ακατάλληλη για ηλικίες κάτω των 16 ετών.
ΤΟΠΟΣ (Αντουανέττα Αγγελίδη, 1985)
Η αποδόμηση των οπτικών απολαύσεων και η ανάδυση μιας καινούργιας εικονοποιητικής
Μια παραβολή πάνω στον τόπο και στον χρόνο. Ένα παιχνίδι μεταμορφώσεων. Πορεία μετά τον θάνατο, ένας δεύτερος θάνατος. Μια γυναίκα γεννά και πεθαίνει. Τη στιγμή του θανάτου της, στιγμή μεταίχμιο, σαν την αρχή του ύπνου, το πρόσωπό της σκορπάει και παίρνει τις όψεις όσων παραστέκουν τον θάνατό της. Το σώμα της σπαράσσεται από τις συγκρούσεις αυτών που το κατοικούν. Η φωνή της αναλύεται σε πολλές φωνές και πολλούς ρόλους. Ο «Τόπος» συνομιλεί με πίνακες του Uccello, του Carpaccio, του Cranach, του De Chirico και του Balthus σε μία προσπάθεια αποδόμησης των οπτικών απολαύσεων του παραδοσιακού κινηματογράφου αλλά και συγχρόνως την γέννηση μιας καινοτόμου σαγηνευτικής εικονοποίας.
THE RED BANK. James Joyce: Τα Τετράδιά του, των Ελληνικών (Βουβούλα Σκούρα, 2013)
Ένα δοκίμιο και ένα οδοιπορικό στον κορυφαίο εικονοκλάστη του 20ού αιώνα Τζέιμς Τζόις
Με πρόσκληση της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, η ταινία αυτή της Βουβούλας Σκούρα αναπτύσσεται με αφορμή τα «Τετράδια των Ελληνικών» του Τζέιμς Τζόις. Η μη γραμμική αφήγηση του Βαγγέλη Ιντζίδη εικονοποιείται σαν παζλ, και τα γυρίσματά της έγιναν στην Τεργέστη, στην οποία έχει ζήσει ο Τζέιμς Τζόυς, στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη και στην Αθήνα.
Tαινιοθήκη της Ελλάδος
Ιερά Οδός 48 και Μεγάλου Αλεξάνδρου, μετρό Κεραμεικός, τηλ.: 210 3612046, www.tainiothiki.gr
www.ert.gr
via ert.gr https://ift.tt/2T64zeK