“Bluecoat”… Σκωτσέζοι και άρματα νικούν τους Γερμανούς στη Νορμανδία

Αμέσως μετά τον σχηματισμό του μετώπου στη Νορμανδία, μετά την επιτυχή απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων εκεί, στόχος της ηγεσίας των Συμμάχων ήταν η αγκίστρωση των γερμανικών τεθωρακισμένων δυνάμεων στον τομέα της Βρετανικής 2ης Στρατιάς (2η ΒΣ), ώστε να δοθεί η δυνατότητα στην Αμερικανική 1η Στρατιά (1η ΑΣ) να επιτύχει διάσπαση της γερμανικής αμυντικής τοποθεσίας. Αυτός ήταν και ο στόχος της Επιχείρησης «Bluecoat».

Η συμμαχική διοίκηση επιχείρησε να πείσει τους Γερμανούς ότι με το κύριο πλήγμα εναντίον τους θα το επιχειρούσαν οι Βρετανοί και όχι οι Αμερικανοί. Στο πλαίσιο αυτό εκτελέστηκαν οι επιχειρήσεις «Epsom», «Goodwood» και, «Cobra». Έτσι αποφασίστηκε η εκτέλεση μιας νέας βρετανικής, παραπλανητικής και όχι μόνο επίθεσης, με την κωδική ονομασία «Bluecoat». Την επίθεση θα αναλάμβαναν το VIII και το XXX Σώμα Στρατού (ΣΣ) της 2ης Βρετανικής Στρατιάς (2η ΒΣ). Το VIII ΣΣ υπό τον αντιστράτηγο Ο’ Κόνορ, θα επιτίθεντο στον άξονα Σαμόντ-Βιρέ-λόφος 309.

Εμπροσθοφυλακή του VIII ΣΣ ήταν η Σκωτική 15η Μεραρχία Πεζικού (ΜΠ). Οι Σκώτοι είχαν παλιούς, ανοιχτούς, λογαριασμούς με τους Γερμανούς, από τις προηγούμενες μάχες και είχε αναπτυχθεί ένα βαθύ μίσος μεταξύ των δύο αντιπάλων, καθώς, κατά την συνήθη πρακτική τους, οι Γερμανοί είχαν προβεί σε ωμότητες και σε δολοφονίες αιχμαλώτων Σκώτων. Έτσι στις τάξεις της 15ης ΜΠ υπήρχε ένας σιωπηλός όρκος περί της μη σύλληψης αιχμαλώτων.

Τη 15η ΜΠ θα υποστήριζε, άμεσα, η 6η Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία Φρουρών (6η ΤΘ/ΤΞΦ) με 4 επιλαρχίες. Η 6η ΤΘ/ΤΞΦ παρέτασσε συνολικά 174 άρματα μάχης, κατά κύριο λόγο Churchill Mark VII και Mark VIII, τα μεν οπλισμένα με πυροβόλο των 75mm, τα δε με οβιδοβόλο των 95mm. Επιπλέον στο VIII ΣΣ διατέθηκαν φλογοβόλα άρματα Churchill (Crocodile) και άρματα Sherman με κυλίνδρους εκκαθάρισης ναρκοπεδίων της περίφημης βρετανικής 79ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας (ΤΘΜ).

Απέναντι στο πρώτο βρετανικό κλιμάκιο του VIII ΣΣ ήταν ανεπτυγμένη η ταλαιπωρημένη από τις προηγούμενες μάχες γερμανική 326η ΜΠ την οποία υποστήριζε και το 654ο Σύνταγμα Κυνηγών Αρμάτων, εξοπλισμένο με 20 (άλλες πηγές κάνουν λόγο για 30) κυνηγούς αρμάτων Jagdpanthers.

Πεζικό, άρματα και αεροπορία εξορμούν

Στις 06.55 της 30ης Ιουλίου οι Βρετανοί εξόρμησαν. Οι Βρετανοί, χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία, κατάλαβαν το Λε Μπουργκ. Το Σεπτ Βεντς αποδείχθηκε πιο σκληρό καρύδι. Οι Γερμανοί αμύνθηκαν εξαιρετικά, από σπίτι σε σπίτι και από θάμνο σε θάμνο αλλά όταν έφτασαν και βρετανικά άρματα αποσύρθηκαν. Με τον τρόπο αυτό έληξε η πρώτη φάση της επίθεσης, με τους Βρετανούς να έχουν καταλάβει όλους τους αντικειμενικούς σκοπούς που είχαν τεθεί, χωρίς ιδιαιτέρως σοβαρές δυσκολίες και απώλειες.

Ωστόσο αν και το γερμανικό μέτωπο είχε διασπαστεί, εντούτοις παρέμεναν αποκομμένα γερμανικά τμήματα πίσω από τις νέες βρετανικές γραμμές , προκαλώντας απώλειες και ανησυχία. Οι αποκομμένοι Γερμανοί δεν έδειχναν καμία διάθεση να εγκαταλείψουν τον αγώνα και όταν οι βρετανικές δυνάμεις προσπαθούσαν να συγκεντρωθούν στη γραμμή εξόρμησης για την έναρξη της δεύτερης φάσης, δέχτηκαν σφοδρά πυρά.

Παρόλα αυτά απέναντι στον μηχανοκίνητο βρετανικό οδοστρωτήρα οι Γερμανοί είτε υποχώρησαν, είτε εξουδετερώθηκαν. Οι Βρετανοί αμέσως μετά ξεκίνησαν την δεύτερη φάση της επίθεσης. Σταδιακά οι βρετανικές δυνάμεις, άρματα και πεζικό, κέρδισαν περισσότερο έδαφος, αλλά πολύ πιο αργά, πλέον, καθώς η γερμανική αντίσταση ισχυροποιείτο. Οι διοικητές της 6ης ΤΘ/ΤΞΦ και της 15ης ΜΠ όμως αποφάσισαν, με δική τους πρωτοβουλία, να αλλάξουν τα σχέδια, προχωρώντας σε ένα ανορθόδοξο, αλλά και τολμηρό ελιγμό, στέλνοντας τα άρματα μπροστά μόνα τους και αφήνοντας το πεζικό να εκκαθαρίσει το έδαφος.

Η προέλαση συνεχίστηκε και στις 14.00 ενώθηκαν με τα άρματα οι Σκώτοι πεζοί του Highland Light Infantry, που είχε στο μεταξύ εκκαθαρίσει την περιοχή από το γερμανικό πεζικό. Στο μεταξύ από τις 15.00, το ένα σμήνος μετά το άλλο βρετανικά βομβαρδιστικά εμφανίστηκαν πάνω από τις βρετανικές γραμμές με στόχο τον λόφο 309. Σε λίγο ο λόφος είχε καλυφθεί από πυκνούς καπνούς. Το μόνο που διακρινόταν ήταν οι λάμψεις από τις εκρήξεις, κομμένα δέντρα και άνδρες που ίπταντο στον αέρα.

Βάσει του σχεδίου την επίθεση κατά του λόφου 309 θα κάλυπτε το ΧΧΧ ΣΣ. Όμως το σώμα αυτό δεν κατόρθωσε, ευθείς εξαρχής, να τηρήσει το σχέδιο, λόγω κακής οργάνωσης της επίθεσης, αλλά και των εκτεταμένων γερμανικών ναρκοπεδίων. Παρόλα αυτά και παρά τις απώλειες ως τις 16.30 οι βρετανοί βρισκόταν στον λόφο 309, αντιμετωπίζοντας σποραδικές γερμανικές. Ως τις 18.00 ο λόφος 309 βρισκόταν, απολύτως, υπό τον έλεγχό τους.

Μέχρι εκείνη την στιγμή οι Γερμανοί, αιφνιδιασμένοι από το απροσδόκητο και ισχυρό πλήγμα που είχαν δεχτεί, δεν είχαν αντιδράσει σοβαρά στη βρετανική επίθεση, αφήνοντας την 326η ΜΠ να αντιμετωπίζει μόνη της το βάρος της επίθεσης ολόκληρου του VIII ΣΣ.

Ξαφνικά όμως άρματα της Ίλης S του ταγματάρχη Γουάιτλο που αποτελούσαν το αριστερό της βρετανικής αμυντικής διάταξης στον λόφο, ανατινάχθηκαν. Δύο ολόκληροι ουλαμοί, αρμάτων πυρπολήθηκαν, φαινομενικά, χωρίς εξήγηση. Σύντομα όμως οι Βρετανοί κατάλαβαν, όταν είδαν τρία Jagdpanther να εμφανίζονται μέσα από τη βλάστηση, θεωρώντας πως έχουν καταστρέψει όλα τα βρετανικά άρματα στην περιοχή. Αμέσως οι Βρετανοί άνοιξαν πυρ, αλλά δεν κατάφεραν παρά να υποχρεώσουν τους γερμανικούς κυνηγούς αρμάτων να υποχωρήσουν, όχι όμως πριν αυτοί καταστρέψουν μερικά ακόμα βρετανικά άρματα. Τελικά δύο από τα τρία Jagdpanther εγκαταλείφθηκαν, έχοντας πληγεί στις ερπύστριες.

Καθώς έπεσε η νύκτα η μάχη σταμάτησε. Το VIII ΣΣ είχε καταφέρει να προελάσει σε βάθος 9 χλμ. εντός της γερμανικής διάταξης, κερδίζοντας όλους τους αντικειμενικούς σκοπούς της ημέρας, υφιστάμενο ελαφρές σχετικά απώλειες. Συγκεκριμένα η 15η Σκωτική ΜΠ είχε εκτός μάχης 223 μόλις άνδρες, ενώ η 6η ΤΘ/ΤΞΦ είχε εκτός μάχης 72 άνδρες και 35 άρματα. Από αυτά τα 11 επισκευάστηκαν άμεσα και μετείχαν στην συνέχεια της μάχης. Τα τρία γερμανικά Jagdpanther είχαν αποδείξει την αξία τους καταστρέφοντας 12 βρετανικά άρματα.