της Πέγκυς Κουνεκάκη
 |
| Η Κυβέλη σε νεανική ηλικία στον ρόλο της «Ανθής» του Ανδρέγιεφ. Η φωτογραφία τραβήχτηκε στο στούντιο «Φωτο-Σταύρο» στην Αγίου Κωνσταντίνου. |
Ήταν μια μεγάλη πρωταγωνίστρια που κυριολεκτικά σφράγισε με την παρουσία της τη νεοελληνική θεατρική σκηνή του 20ού αιώνα. Η Κυβέλη, περιβλήθηκε από τη γέννηση της ακόμη, με την αχλύ του μύθου. Καθώς μεγάλωνε, ο μύθος τροφοδοτήθηκε με διαφορετικό τρόπο: από τις επιδόσεις της στο θέατρο, όπου βρέθηκε επίσημα από μικρή ηλικία και τα εντυπωσιακά συμβάντα της ερωτικής της ζωής, που προκάλεσαν τα αθηναϊκά ήθη. Η Κυβέλη, όμως, δεν ήταν μόνο μια σπουδαία θεατρίνα. Διέθετε αξιόλογη παιδεία, Καθώς το ζεύγος Αδριανού που την είχε υιοθετήσει, φρόντισε να μην της λείψει τίποτα. Κανείς δεν θα μπορούσε να σκεφτεί ότι η μητέρα της την προόριζε για καπελού. Εκείνη, όμως, τράβηξε τον δικό της δρόμο που την έφερε στα ύψη του ελληνικού θεάτρου.
Στη Δραματική Σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου τη γνώρισε ο δάσκαλός της Κωνσταντίνος Χρηστομάνος. Σχεδόν αμέσως την έχρισε στέλεχος της βραχύβιας μεν, ουσιαστικής δε, για το έργο που προσέφερε στο ελληνικό θέατρο «Νέας Σκηνής». Πολύ σύντομα εξελίχθηκε σε πρωταγωνίστρια. Η φήμη που απέκτησε από τη «Νέα Σκηνή» της έδωσε αμέσως τη δυνατότητα να ξεχωρίσει, να συνεργαστεί με σπουδαίους ηθοποιούς και θεατρικούς επιχειρηματίες, να δοκιμαστεί σε όλα σχεδόν τα είδη του θεατρικού λόγου, να επιβάλει με τις ερμηνείες της την παρουσία της, ως αδιαμφισβήτητη πρωταγωνίστρια και θιασάρχης, ως άξια αντίπαλος μιας άλλης μεγάλης θεατρικής προσωπικότητας της εποχής: της Μαρίκας Κοτοπούλη.
Η Κυβέλη δεν ήταν μόνο η ηθοποιός που εισήγαγε γαλλικά μπουλβάρ σχεδόν ταυτόχρονα με την παρουσίαση τους στο Παρίσι. Ήταν η θιασάρχης που προώθησε το νεοελληνικό έργο. Ήταν η ηθοποιός που ενέπνευσε τον Γρηγόριο Ξενόπουλο, συνεργάστηκε με τον Σπύρο Μελά, ανέδειξε έργα κι άλλων Ελλήνων συγγραφέων. Στα εβδομήντα χρόνια -με αρκετές διακοπές- που βρέθηκε στο θεατρικό σανίδι, επεδίωξε να ανήκει στην πρωτοπορία, να ανανεώνει συνεχώς τα εκφραστικά της μέσα, να παρακολουθεί τις ευρωπαϊκές θεατρικές εξελίξεις, να εντάσσει στην πρακτική της ό,τι ήταν αναγκαίο όχι απλά για την προώθηση της δουλειάς της, αλλά και για την ανάπτυξη γενικότερα της τέχνης του θεάτρου. Eνός θεάτρου που ανέλαβε τη διάδοση του με περιοδείες στην Κωνσταντινούπολη, στη Σμύρνη, στη Σύρα, τη Μυτιλήνη και αλλού.
Παντρεύτηκε τρεις φορές: τον μεγάλο ηθοποιό Μήτσο Μυράτ, τον επιχειρηματία Κώστα Θεοδωρίδη που ασχολήθηκε με την προώθηση της καριέρας της αλλά και την υπεράσπιση των οικονομικών συμφερόντων της ακόμη και μετά τον χωρισμό τους και τον πολιτικό Γεώργιο Παπανδρέου που φαίνεται να ήταν και ο μεγάλος της έρωτας. Ένας έρωτας που την απομάκρυνε για δεκάξι χρόνια από το θεατρικό σανίδι, πιστή στην υπόσχεση που του 'χε δώσει, να εγκαταλείψει το θέατρο. Μετά τον χωρισμό τους -αν και δεν πήραν ποτέ διαζύγιο-επανήλθε στη σκηνή. Μια ακόμη μεγάλη στιγμή της ήταν η συνεργασία της με τη Μαρίκα Κοτοπούλη. Αργότερα μεταπήδησε στο Εθνικό Θέατρο, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, εγκαινίασε το Δημοτικό Θέατρο της Λευκωσίας με τη μεγάλη επιτυχία της «Το μυστικό της Κοντέσας Βαλαίρενας» του Γρ. Ξενόπουλου.
 |
| Η Κυβέλη στον ρόλο της Μαίρη Νόρις, στην «Καλή Κυρία» του Τοοντόρωφ, όπου εμφανίζεται για πρώτη φορά με τον Μάνο Κατράκη. Πρόκειται για ένα αστυνομικό δράμα, όπου πραγματικά η Κυβέλη έκανε μια μεγάλη ερμηνεία. |
Τελευταίος κατ' ευθείαν απόγονος της Κυβέλης, είναι ο Γιώργος Παπανδρέου, καρπός του έρωτα της με τον πολιτικό. Γεννήθηκε το 1928. Τι θυμάται από τη μητέρα του; «Ήταν άνθρωπος θετικός, αντίθετα με τον πατέρα μου που ήταν ρομαντικός. Ήταν γλυκεία αλλά ταυτόχρονα και αυστηρή, θυσίασε τη ζωή της για τον πατέρα μου αλλά και για μένα, όταν εγκατέλειψε τα πάντα για να με πάει στην Αμερική. Θυσιάστηκε για όλα τα παιδιά της και από τους τρεις γάμους της. Είναι σχεδόν άγνωστο ότι ο πατέρας μου ήταν φυματικός κι εκείνη τον πήγε στο Νταβός για να τον θεραπεύσει. Τον τάιζε κι έτρωγε κι εκείνη με το ίδιο κουτάλι για να του αποδείξει ότι τον αγαπούσε και ότι θα γινόταν καλά. Η Κυβέλη ήταν η Ασπασία του Γεωργίου Παπανδρέου. Εκείνος είχε κολακευτεί από την πρόταση του ΕΑΜ να γίνει αρχηγός του. Εκείνη τον απέτρεψε. Είχε δίκιο. Δεν θα γινόταν ποτέ, αυτός που έγινε μετά. Αν είχαν ζήσει πολλά χρόνια μαζί, είμαι βέβαιος, ότι θα τον απέτρεπε από τα δύο-τρία μεγάλα πολιτικά λάθη που έκανε στη μετέπειτα πορεία του»
ΚΥΒΕΛΗ
7 ΗΜΕΡΕΣ
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
ΑΘΗΝΑ 2003
from ανεμουριον https://ift.tt/2vqM8Zl
via IFTTT