Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου
Η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου είναι η ετήσια γιορτή της διεθνούς θεατρικής κοινότητας, από το 1961, όταν πρωτοεμφανίσθηκε με πρωτοβουλία του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου. Εορτάζετ…
Η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου είναι η ετήσια γιορτή της διεθνούς θεατρικής κοινότητας, από το 1961, όταν πρωτοεμφανίσθηκε με πρωτοβουλία του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου. Εορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου, με θεατρικά δρώμενα και άλλες συναφείς με το θέατρο εκδηλώσεις, που διοργανώνονται από τα εθνικά τμήματα του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, μιας Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης που συνενώνει τους επαγγελματίες του θεάτρου και συνεργάζεται στενά με την UNESCO.
Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ρούμελης
Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ρούμελης με έδρα τη Λαμία, το μοναδικό στην Περιφερειακή Ενότητα Στερεάς Ελλάδας, εντάχθηκε στο δίκτυο των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. του Υπουργείου Πολιτισμού το 1985 και εγκαινίασε τη δραστηριότητά του την ίδια χρονιά με την παράσταση «Η αυλή των θαυμάτων» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Η ίδρυσή του είχε προηγηθεί ήδη από το 1983 με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Λαμιέων. Από τότε μέχρι το 1988 αποτελούσε αυτόνομο Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου του Δήμου. Το 1988 το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης μετατρέπεται σε Δημοτική Επιχείρηση του Δήμου Λαμιέων, νομική μορφή με την οποία λειτούργησε ως τον Απρίλιο του 2008, οπότε και μετετράπη σε Δημοτική Κοινωφελή Επιχείρηση του Δήμου Λαμιέων και ως τέτοια λειτουργεί ως σήμερα.
ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.
Η δραστηριότητα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης αναπτύσσεται σε τρεις σκηνές, την Κεντρική Σκηνή, την Πειραματική Σκηνή και την Παιδική Σκηνή. Στην Κεντρική Σκηνή έχουν ανέβει μεταξύ άλλων έργα των Αισχύλου, Ευριπίδη, Αριστοφάνη, Σαίξπηρ, Τζόνσον, Μολιέρου, Γκολντόνι, Φεϋντώ, Λόρκα, Μίλλερ, Ουίλλιαμς. Έμφαση δόθηκε και στο νεοελληνικό θέατρο με έργα των Καμπανέλλη, Κεχαίδη-Χαβιαρά, Σκούρτη, Κορρέ, Μποστ κ.α. Στην Πειραματική Σκηνή έχουν ανέβει μεταξύ άλλων έργα των Ρίντλεϊ, Λάμπιουτ, Ντούκοσφκι, Τομά, Τσικληρόπουλου, Κοβάτσεβιτς, κ.α. Ενώ στην Παιδική Σκηνή έχουν ανέβει έργα των Αριστοφάνη, Αρμένη, Τσιάνου, Τριβιζά, Μπραουδάκη, Καλογεροπούλου, Ρουγγέρη, Μπάουμ, Τουέιν, Γουέι, Γκαρθία Λόρκα, Κένι κ.α.
ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.
Από το 1998 το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης διοργανώνει κάθε χρόνο το Φεστιβάλ για Σολίστες και Πρωταγωνιστές φιλοξενώντας μονοπρόσωπες παραστάσεις.
Τέλος, στο πλαίσιο του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης, και με γνώμονα τη στήριξη της ερασιτεχνικής δημιουργίας, λειτουργεί Θεατρικό Εργαστήρι καθώς και Ερασιτεχνική Σκηνή.
Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης έχει περιοδεύσει σε όλη την ελληνική επικράτεια, ενώ έχει παρουσιαστεί στην Κωνσταντινούπολη (με τις παραστάσεις «Φιάκας» του Μιλτιάδη Χουρμούζη, 2002, «Λεπρέντης» του Μιλτιάδη Χουρμούζη 2005 στο Θέατρο Φερίκιοϊ-ΕΡΘΟ), στο Κάιρο της Αιγύπτου (με την παράσταση «Προμηθέας Δεσμώτης» του Αισχύλου στην Όπερα του Καΐρου, 2009) και στο Εδιμβούργο της Μεγάλης Βρετανίας (με την παράσταση «Παραμύθι για δύο» του Φίλιπ Ρίντλεϊ στο Edinburgh Festival Fringe, το 2005).
-------------------------------------------------------
Κάθε χρόνο ένας άνθρωπος του θεάτρου αναλαμβάνει να γράψει το μήνυμα του εορτασμού, το οποίο είθισται να διαβάζεται στα θέατρα πριν από την παράσταση της 27ης Μαρτίου. Το φετινό μήνυμα (2020) υπογράφει ο Πακιστανός θεατρικός συγγραφέας Σαχίντ Ναντίμ και έχει ως εξής:
Το Θέατρο ως Βωμός
Στο τέλος μιας παράστασης ενός έργου για τον Ποιητή Σούφι, Μπουλέχ Σαχ από το Θέατρο Ajoka, ένας ηλικιωμένος άντρας συνοδευόμενος από ένα νεαρό αγόρι πλησίασε τον ηθοποιό που έπαιζε τον ρόλο του σπουδαίου Σούφι, «Ο εγγονός μου δεν είναι καλά, θα μπορούσατε σας παρακαλώ να τον ευλογήσετε;» Ο ηθοποιός εκπλάγηκε και είπε, «Δεν είμαι ο Μπουλέχ Σαχ, είμαι απλώς ένας ηθοποιός που παίζει αυτόν τον ρόλο». Ο ηλικιωμένος είπε, «Γιε μου, δεν είσαι ηθοποιός, είσαι η μετενσάρκωση του Μπουλέχ Σαχ, η Αβατάρα του». Αίφνης, μας αποκαλύφθηκε μια ολάκερη καινούρια έννοια του θεάτρου όπου ο ηθοποιός γίνεται η μετενσάρκωση του ρόλου που παίζει.
Η εξερεύνηση ιστοριών όπως αυτής του Μπουλέχ Σαχ, και υπάρχουν τόσες πολλές σε όλες τις κουλτούρες, μπορεί να αποτελέσει μια γέφυρα μεταξύ μας, των θεατρικών δημιουργών και ενός ανεξοικείωτου αλλά ενθουσιώδους κοινού. Όταν ερμηνεύουμε στη σκηνή, ορισμένες φορές παρασυρόμαστε από τη δική μας φιλοσοφία για το θέατρο, από το ρόλο μας ως προάγγελοι της κοινωνικής αλλαγής και αφήνουμε πίσω μια μεγάλη μερίδα της μάζας. Κατά την ενασχόλησή μας με τις προκλήσεις του παρόντος, αποστερούμε τους εαυτούς μας από τις δυνατότητες μιας βαθιά συγκινητικής πνευματικής εμπειρίας που μπορεί να προσφέρει το θέατρο. Στον κόσμο του σήμερα όπου η μισαλλοδοξία, το μίσος και η βία ακολουθούν ανοδική πορεία και ο πλανήτης μας βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στην κλιματική καταστροφή, πρέπει να αναπληρώσουμε την πνευματική μας δύναμη. Πρέπει να καταπολεμήσουμε την απάθεια, το λήθαργο, την απαισιοδοξία, την απληστία και την αδιαφορία προς τον κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε, προς τον πλανήτη πάνω στον οποίο ζούμε. Το θέατρο έχει ρόλο, έναν ευγενή ρόλο, στην ενεργοποίηση και κινητοποίηση της ανθρωπότητας ώστε να ανυψώσει τον εαυτό της από αυτή την κατάβαση προς την άβυσσο. Μπορεί να ανυψώσει τη σκηνή, τον παραστατικό χώρο, σε κάτι ιερό.
Στη Νότιο Ασία, οι καλλιτέχνες αγγίζουν με ευλάβεια το πάτωμα της σκηνής προτού πατήσουν πάνω σ’ αυτό, μια αρχαία παράδοση όπου το πνευματικό και το πολιτισμικό συνυφαίνονται. Είναι καιρός να ανακτήσουμε αυτή τη συμβιωτική σχέση μεταξύ καλλιτέχνη και κοινού, παρελθόντος και μέλλοντος.
Η θεατρική δημιουργία μπορεί να γίνει μια ιερή πράξη και οι ηθοποιοί μπορούν πράγματι να γίνουν οι αβατάρες των ρόλων που παίζουν. Το Θέατρο έχει τη δυνατότητα να καταστεί ένας βωμός και ο βωμός ένας παραστατικός χώρος.
Μετάφραση του αγγλικού πρωτότυπου: Γιόλα Κλείτου
Κυπριακό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (ΚΚΔΙΘ)
Βιογραφικό Σημείωμα του Σαχίντ Ναντίμ
Ο Σαχίντ Ναντίμ είναι κορυφαίος θεατρικός συγγραφέας του Πακιστάν και επικεφαλής του φημισμένου Θεάτρου Ajoka (Σύγχρονο Θέατρο).
Γεννήθηκε το 1947 στην πόλη Σοπόρε στο Κασμίρ. Έγινε πρόσφυγας στην τρυφερή ηλικία του ενός έτους όταν η οικογένειά του αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στο νεοϊδρυθέν Πακιστάν μετά τον πόλεμο του 1948 μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν για την επίμαχη περιοχή του Κασμίρ. Έζησε στη Λαχώρη στο Πακιστάν όπου απέκτησε Μεταπτυχιακό στη Ψυχολογία από το Πανεπιστήμιο Πουντζάμπ. Έγραψε το πρώτο του θεατρικό έργο ενώ ήταν φοιτητής στο πανεπιστήμιο αλλά αφοσιώθηκε στη συγγραφή θεατρικών έργων όταν ξεκίνησε να γράφει, ενώ ήταν πολιτικός εξόριστος στο Λονδίνο, έργα για την αντιφρονούσα θεατρική ομάδα Ajoka που ιδρύθηκε από τη Μαντίχα Γκαουχάρ, μια πρωτοπόρο ακτιβίστρια του θεάτρου, την οποία παντρεύτηκε αργότερα.
Ο Σαχίντ Ναντίμ έχει γράψει περισσότερα από 50 πρωτότυπα έργα στις γλώσσες Πουντζάμπι και Ούρντου και έχει κάνει αρκετές διασκευές έργων του Μπρεχτ.
Έχει συνεργαστεί με την Πακιστανική Τηλεόραση ως παραγωγός και μέλος της ανώτερης διοίκησης. Έχει φυλακιστεί τρεις φορές υπό διάφορες στρατιωτικές κυβερνήσεις εξαιτίας της αντίστασής του προς το στρατιωτικό καθεστώς και υιοθετήθηκε ως κρατούμενος συνείδησης από τη Διεθνή Αμνηστεία. Ενώ βρισκόταν στη διαβόητη φυλακή Μιανβάλι άρχισε να γράφει έργα του σαββατοκύριακου που ανέβαιναν από και για τους φυλακισμένους. Αργότερα εργάστηκε ως Συντονιστής Διεθνών Εκστρατειών και Λειτουργός Επικοινωνίας για την Ασία και Ειρηνικό Ωκεανό για τη Διεθνή Αμνηστεία.
Υπήρξε υπότροφος του Ερευνητικού Ινστιτούτου Γκέτι (Getty Research Institute), της Διεθνούς Pen, Η.Π.Α. (International Pen, USA) και του Εθνικού Κληροδοτήματος για τη Δημοκρατία (National Endowment for Democracy). Είναι επίσης μέλος του δικτύου Θέατρο χωρίς Σύνορα (Theatre without Borders).
Τα έργα του Σαχίντ Ναντίμ είναι ευρέως διαδεδομένα στο Πακιστάν και την Ινδία. Έργα του έχουν επίσης ανέβει σε ολόκληρο τον κόσμο συμπεριλαμβανομένων των «Bulha» στο Λονδίνο, «Tramway» στην Γλασκώβη και Χέλσινγκορ (Δανία), «Amrika Chalo» στην Ουάσιγκτον, «Bala King» στο Όσλο, «Burqavaganza» στις ΗΠΑ (Σαν Φρανσίσκο, Σάντα Μόνικα, Νέα Υόρκη) και «Dara» στο Λονδίνο.
Τα έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και έχουν δημοσιευτεί από τους εκδοτικούς οίκους Oxford University Press και Nick Hern Publishers και σε αρκετές ανθολογίες. Το 2009 του απονεμήθηκε το Προεδρικό Μετάλλιο του Πακιστάν για την Υπερηφάνεια της Ερμηνείας (President of Pakistan’s Medal for the Pride of Performance).
Έχει επίσης σκηνοθετήσει έργα για τη σκηνή και την τηλεόραση και έχει διοργανώσει φεστιβάλ Θεάτρου για την Ειρήνη στην Ινδία και το Πακιστάν. Έχει γράψει για εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας στο Πακιστάν και την Ινδία και για την Υπηρεσία Ούρντου του BBC. Ήταν παραγωγός σε ντοκιμαντέρ που αφορούσαν πολιτιστικά θέματα όπως το Μουσείο της Λαχώρης, τα έθιμα των Πουντζάμπι, τον φιλόσοφο και ποιητή Ικμπάλ και τον ζωγράφο Σαντκάιν.
Τα έργα του Σαχίντ Ναντίμ αναγνωρίζονται ευρέως για την τολμηρή κοινωνική τους θεματολογία που μερικές φορές περιλαμβάνει και θέματα ταμπού όπως ο θρησκευτικός εξτρεμισμός, η βία κατά των γυναικών, οι διακρίσεις κατά των μειονοτήτων, η ελευθερία της έκφρασης, το κλίμα, η ειρήνη και ο Σουφισμός. Αρκετά από τα έργα του ασχολούνται με το ζήτημα της Διχοτόμησης της Νότιας Ασίας και της κοινής πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής. Συνδυάζει επιδέξια τα σύγχρονα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα με παραδοσιακές φόρμες και τη λαϊκή κληρονομιά για να παρουσιάσει ένα ψυχαγωγικό θέατρο που διεγείρει την ευφυΐα. Η μουσική αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των θεατρικών του παραγωγών. Διδάσκει συγγραφική τέχνη στο Ινστιτούτο Παραστατικών Τεχνών Ajoka και το Ινστιτούτο Τέχνης και Πολιτισμού της Λαχώρη.
πηγές: www.sansimera.gr, www.lamia.gr
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΘΕΜΑΤΟΣ kaliterilamia.gr
ΘΕΜΑ:
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ