Rogier van der Weyden (1399-1464): Γυναικείο πορτραίτο (1455). Ζωγραφική σε σανίδι: 37x27 εκατ. Το μοντέλο ταυτίζεται ίσως με τη Μαρί ντε Βαλανζέν, εξώγαμη κόρη τού Φιλίππου τού Αγαθού | ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ
Το πορτραίτο αυτό, που είναι ασφαλώς το αριστούργημα τού Weyden, φιλοτεχνήθηκε γύρω στα 1455, όταν ο Φλαμανδός ζωγράφος γύρισε από το ταξίδι του στην Ιταλία, που είχε τόσο σημαντική επίδραση στη σταδιοδρομία του. Το ολοκληρωμένο στυλ τοποθετεί τώρα τον Weyden στο επίπεδο τού μεγάλου δασκάλου του, Jan van Eyck. Στα πορτραίτα του προπάντων, απ’ όπου έχει εξοβελίσει τη λαμπρότητα των τοπίων και τις αντιθέσεις της εκφράσεως, ο καλλιτέχνης φτάνει σε μια μεγάλη πυκνότητα εκτελέσεως, με έντονα ρυθμικές συνθέσεις, που ανάγονται σε ορισμένα στοιχεία. Η τριγωνική καλύπτρα παίζει τον ίδιο ρόλο με το χρυσό φόντο στην «Κρίση» τού Beaune, της ίδιας εποχής, αλλά η γραμμή τού προσώπου προβάλλεται πιο τέλεια πάνω σ’ αυτό το φώς. Αν συγκρίνωμε τον πίνακα αυτόν μ’ ένα άλλο αριστούργημα, το «Γυναικείο Πορτραίτο» τού Βερολίνου, διαπιστώνομε ότι η φυσιογνωμία προσφέρει εδώ αφηρημένες καμπύλες και αποφεύγει κάθε παθητικό διάλογο με τον θεατή. Τα σμιχτά χέρια — μοτίβο που επανέρχεται συχνά στα πορτραίτα τού Βάυντεν — είναι, εδώ, πιο στυλιζαρισμένα και τα πάντα, σ’ αυτό το πορτραίτο, δείχνουν μιά δύναμη ύφους που βρίσκεται πιο κοντά στον Lucas Cranach der Ältere παρά στον Γιαν βαν Eyck.
Raffaele Moni
from ανεμουριον https://ift.tt/2ZWRfv5
via IFTTT