Οι Παλλαβιτσίνι ή Παλλαβιτσίνο υπήρξαν μία από τις σημαντικότερες οικογένειες πατρικίων της Βόρειας Ιταλίας στη διάρκεια του Μεσαίωνα και ένας από τους πλέον αξιόλογους κλάδους (με τους Μαλασπίνα και τον Οίκο του Έστε) της παλαιότατης οικογένειας των Ομπερτένγκι. Διέθεταν μεγάλη δύναμη στην γεωγραφική περιοχή μεταξύ Κρεμόνας, Πάρμας και Πιατσέντζα, όπου ίδρυσαν ένα κρατίδιο με την ονομασία Κράτος των Παλλαβιτσίνι, στο οποίο συμπεριλαμβάνονταν το Μπουσέτο, το Τζιμπέλο, το Κορτεματζιόρε κτλ. και που ήταν ανεξάρτητο μέχρι την υποταγή του στους Φαρνέζε της Πάρμα και της Πιατσέντζα.
Αυτή η οικογένεια δεν έχει απολύτως καμία σχέση συγγένειας με την Οικογένεια Παλλαβιτσίνι, παλαιό Οίκο Πατρικίων της Γένοβας.
Οικόσημο των Παλλαβιτσίνι στην οροφή του Παλατιού Παλλαβιτσίνι της Βιέννης.
Καταβολές του Οίκου
Οι Παλλαβιτσίνι ανήκαν στον κλάδο adalbertino των Ομπερτένγκι, στον οποίο ανήκαν και οι μαρκήσιοι της Μάσα, της Κορσικής, του Παρόντι και του Γκάβι. Οι πρόγονοι των Παλλαβιτσίνι προέρχονταν από ένα μικρό παρακλάδι της οικογένειας και είχαν εγκατασταθεί στην κοιλάδα του Πάδου μεταξύ Κρεμόνας και Πιατσέντζα. Από έναν Μαρκήσιο, ονόματι Ομπέρτο, ο οποίος έζησε κατά το 1100, προήλθαν τόσο οι Παλλαβιτσίνι όσο και η παλαιά οικογένεια των Καβαλκάμπο από την Κρεμόνα, η οποία υπάρχει ακόμη και σήμερα. Ήταν ο γιος του Ομπέρτο, ο Μαρκήσιος Ομπέρτο, που πήρε το παρατσούκλι Pelavicino, με σαφέστατο (κοροϊδευτικό) υπονοούμενο για την εμφάνιση του τελευταίου. Οι απόγονοι του κληρονόμισαν το συγκεκριμένο παρατσούκλι, το οποίο μεταβλήθηκε στο όνομα της οικογένειας, υπό την μορφή Παλλαβιτσίνι. Ο Ομπέρτο έλαβε από τον Αυτοκράτορα Φρειδερίκο Βαρβαρόσσα την επικύρωση των κτήσεών του στην κοιλάδα γύρω από τον Άρντα, την παλαιά κομητεία της Aucia και μελλοντικό Κράτος των Παλλαβιτσίνι. Ο εγγονός του, Γκουλιέλμο, ο οποίος πέθανε το 1217, ήταν ο γενάρχης όλων των σημαντικών παρακλαδιών της οικογένειας που προήλθαν από τους εγγονούς του Ομπέρτο, Μανφρέντο και Παλλαβιτσίνι.
Παλαβιτσίνι της Βοδονίτσας
Χάρη στον Γκουίντο Παλαβιτσίνι και τον αδερφό του Ρουμπίνο, ένας κλάδος της οικογένειας άκμασε εντός της Λατινικής Αυτοκρατορίας, η οποία ιδρύθηκε μετά το πέρας της Δ' Σταυροφορίας το 1204.
Οι Παλαβιτσίνι κυβέρνησαν την Μαρκιωνία της Βοδονίτσας στην Λοκρίδα της Φθιώτιδας (όπου η σημερινή Μενδενίτσα) από το 1204 ως το 1358. Αποκόμισαν σημαντικά πλούτη και, μετά το 1224, αποτελούσαν, πλέον, την ισχυρότερη οικογένεια εντός του παλαιού Βασιλείου της Θεσσαλονίκης. Οι πρώτοι μαρκήσιοι ήταν άμεσοι απόγονοι του Γκουΐντο μέχρι τον θάνατο της κόρης του Ισαβέλλας, όταν την διαδοχή ανέλαβαν οι άμεσοι απόγονοι του Ρουμπίνο. Οι Παλλαβιτσίνι διατηρούσαν καλές σχέσεις με την οικογένεια Ντε λα Ρος, η οποία κυβερνούσε τότε την Αθήνα. Ο Αλβέρτος μοίρασε το κρατίδιό του μεταξύ του γαμπρού του και της κόρης του το 1311 και η επιρροή των Παλαβιτσίνι άρχισε, σταδιακά, να ελαττώνεται. Οι Μαρκήσιοι της οικογένειας Τζόρτζι που πήραν, στη συνέχεια, την θέση τους ήταν απόγονοι τη τελευταίας μαρκησίας της οικογένειας Παλαβιτσίνι μέσω της μητρικής τους καταγωγής, της Γκουλιέλμα.
πηγή: el.wikipedia.org, από το ιστορικό αρχείο του kaliterilamia.gr
επιμέλεια άρθρου: Βασίλης Μιχαλάκης
kaliterilamia.gr
ΘΕΜΑ:
ΕΚΤΟΣ ΛΑΜΙΑΣ