Η μάχη του Αχινού.
Η 10ετία του '30 του 19ου αιώνα βρίσκει τη ληστεία σε πλήρη δράση, περισσότερο δε στις κατά μήκος της τότε συνοριακής γραμμής ελληνικές περιοχές, όπου για λόγους που δεν είναι επί του παρόντος, άλλαξε χαρακτήρα και μεταβλήθηκε σε "πόλεμο συστηματικό" σύμφωνα με τα γεγονότα και κατά την κρατούσα άποψη.
Από δύο εφημερίδες της εποχής άντλησα και σας μεταφέρω αυτούσιες τις παρακάτω πληροφορίες για το αντικείμενο του θέματος.
- Ο "Σωτήρ" γράφει τα εξής χαρακτηριστικά, στο φύλλο της 5 Φεβρουαρίου 1836:
"Κατ' αυτάς ελάβομεν πάλιν τας πλέον θλιβεράς ειδήσεις από τα μεθόριά μας. Οι λησταί εξακολουθούν να καίουν, να γυμνώνουν, να φονεύουν, να λεηλατούν. Αλλά τι λέγομεν ληστάς; Έπαυσαν να είναι τοιούτοι. Είναι εχθροί συσσωματωμένοι εις ικανόν αριθμόν, στρατοπεδεύοντες, τακτικώς ενεργούντες επίσης και φέροντες το πυρ και τον σίδηρον εις τας επαρχίας μας ..".
Και καταλήγει:
"Η ληστεία υπερπερίσσευε. Τα απάνθρωπα ανοσιουργήματά της εμπνέουν φόβο και φρίκην εις τας ψυχάς όλων των κατοίκων. Κατά τους συμπερασμούς των ειδημόνων, οι εντός της Φθιώτιδος λησταί με τους εις την οριοθετικήν γραμμήν, συμποσούνται επέκεινα των τετρακοσίων. Εντός ολίγου θέλουν λάβει μορφήν αποστατών και θέλομεν ιδεί την αιχμαλωσίαν και λεηλασίαν ολοκλήρων χωρίων.
Πράγματι, τον Φεβρουάριον του 1836, 150 λησταί έφθασαν εις τον κάμπον ΑΧΙΝΟΥ, και επέβαλον κεφαλικόν φόρον εις τους πλουσιωτέρους των χωρικών. Συγκεκριμένως από τον Ι. Σκουμπουρδήν εζήτουν 6.000 δραχμάς και από κάποιον άλλον, ονόματι Τζάλην, 4.500, από τους κατοίκους της Στυλίδος 4.000 και από τους Γαρδικιώτας (το Γαρδίκι ήταν η σημερινή Πελασγία) 3.000. Ακολούθως επέδραμον εναντίον των χωρίων Μπεκή, Τζούκα, Μάκρυσι, Παλαιόβραχα, Πλατύστομο, Ράχες και Λάλα, τα οποία ελεηλάτησαν και εν συνεχεία επυρπόλησαν.
Προς καταδίωξιν των ληστών, εξήλθεν εκ Λαμίας ισχυρόν απόσπασμα υπό τον Βαυαρόν αντισυνταγματάρχην Γέσμαν, αποτελούμενον εξ ενός τάγματος γραμμής και 32 χωροφυλάκων (της νεοσύστατης, 1833, Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής), ευρισκομένων υπό τας διαταγάς του υπομοιράρχου Μιχαήλ Γρίβα, εκ των οποίων οι επτά ανήκον εις την έφιππον Χωροφυλακήν. Επειδή δε οι Βαυαροί στρατιώται ηγνόουν το έδαφος, απεστάλη προς αναγνώρισιν ο υπομοίραρχος με τους χωροφύλακας.
Όταν οι χωροφύλακες έφθασαν εις μικράν από του ΑΧΙΝΟΥ απόστασιν, διέκριναν τους ληστάς διασκορπισμένους εις την πεδιάδα. Προσεπάθησαν τότε να καλυφθούν, αλλά ήτο αργά. Τα "καραούλια" τοποθετημένα εις ημισείας ώρας απόστασιν από του μέρους όπου ευρίσκετο το κύριον σώμα των ληστών, αντελήφθησαν το απόσπασμα και έσπευσαν να ειδοποιήσουν τους συντρόφους των, οι οποίοι το υπεδέχθησαν διά πυκνών πυροβολισμών. Οι χωροφύλακες, δεν έχασαν το θάρρος των. Ωχυρωθέντες προχείρως, αντέταξαν γενναίαν και αποφασιστικήν άμυναν, και απέκρουσαν τας πρώτας επιθέσεις των ληστών. Αλλ' οι αντίπαλοί των επανήρχοντο επιθετικώτεροι, αποφασιστικώτεροι. Συνήφθη τότε πεισματώδης συμπλοκή, κατά την οποίανοι ολίγοι χωροφύλακες του Γρίβα έγραψαν νέαν ηρωικήν σελίδα εις την ιστορίαν της δημοσίας ασφαλείας της Χώρας.
Παρά την ασύγκριτον αριθμητικήν υπεροχήν των ληστών, οι χωροφύλακες μαχόμενοι στήθος προς στήθος, ηδυνήθησαν να κρατήσουν τας θέσεις των, μέχρις ότου κατέφθασε το υπό τον Βαυαρόν αντισυμταγματάρχην στρατιωτικόν σώμα, ειδοποιηθέν εκ των πυροβολισμών και υπό του ενωμοτάρχου Στουργιάννη. Οι λησταί, κατέφυγον εις παρακειμένας οικίας και εις την εκκλησίαν του χωρίου, ηναγκάσθησαν όμως μετ' ολίγον να εγκαταλείψουν τας θέσεις των και να τραπούν εν αταξία εις τα όρη.
Κατά την πολύωρον και πεισματώδη εκείνην μάχην οκτώ εκ των ληστών εφονεύθησαν και πολλοί ετραυματίσθησαν, εκ δε των ανδρών του Στρατού εφονεύθησαν ένας Βαυαρός λοχαγός, επτά στρατιώται και δύο χωροφύλακες".
- Ο ανταποκριτής στη Λαμία της "Αθηνάς" σε μακροσκελή ανταπόκρισή του, περιγράφει κι αυτός τα περί της μάχης του Αχινού, ως εξής:
".. Οι λησταί, όντες ανύποπτοι, ευρίσκοντο διεσπαρμένοι εις τας καλύβας των χωρικών, έχοντες μισήν ώραν μακράν τον σκοπόν των, όστις ιδών μακρόθεν προπορευομένην την εμπροσθοφυλακήν, ήτις ήτον μόνον χωροφύλακες, ειδοποίησε τους ληστάς, εκ των οποίων μέρος εξήλθον εις απάντησίν της εις τους πλατάνους , όπου ήρχισεν ο πυροβολισμός. Οι χωροφύλακες μονολότι αντιστάθησαν γενναίως εις την ορμήν των ληστών, και εις την συμπλοκήν, έδειξαν στήθος και ανδρείαν, αλλ' όντες ολίγοι άρχισαν να κλίνωσιν εις οπισθοδρόμησιν, ώστε να μη κυκλωθώσιν. Έτρεξεν εις εκ των ιππέων χωροφυλακής, ενωμοτάρχης, ονομαζόμενος Στουργιάννης και εζήτει κραυγάζων βοήθειαν από τον αντισυνταγματάρχην Γέσμαν. Από τας φωνάς του εννόησεν την ανάγκην ο αντισυνταγματάρχης και από τον συνεχή πυροβολισμόν, καθότι το λοιπόν στράτευμα ήρχετο με βήμα αργόν, εδιώρισεν αμέσως το ιππικόν και έτρεξεν εις βοήθειαν των χωροφυλάκων, οι οποίοι ιδόντες το, τόσον ενεψυχώθησαν, ώστε, συγχρόνως με τους ιππείς έβαλον εις άτακτον φυγήν τους ληστάς, ώστε επιάσθησαν χείρας με χείρας και εφόνευσαν, άλλοι μεν λέγουσιν οκτώ, άλλοι δέκα και πολλούς επλήγωσαν, των οποίων ο αριθμός αγνοείται. Αν την στιγμήν αυτήν έφθανε και το πεζικόν δια να κλείση τον δρόμον, όθεν έμελλε να εισέλθη εις τας οικίας , βέβαια δεν εγλύτωνε κανείς εκ των ληστών. Οι λησταί βλέποντες πλέον ότι δεν ήσαν ικανοί να αντιπαραταχθώσιν εις τον κάμπον εδόθησαν εις φυγήν και εκλείσθησαν εις την οικίαν του Σκουμπουρδή , εις την εκκλησία ν και εις ένα πύργον . Το ιππικόν έδειξε μεγάλην γενναιότητα, κατ' εξοχήν ο λοχαγός Συλάνδερ, ο επιλοχίας του αυτού λόχου και οι χωροφύλακες. Αν δεν ήτο το ιππικόν και οι χωροφύλακες, Κύριος οίδε τι ήθελε γίνει ..".
πηγή: Νίκος Χάδος
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΘΕΜΑΤΟΣ kaliterilamia.gr
ΘΕΜΑ:
ΕΚΤΟΣ ΛΑΜΙΑΣ