Time Machine Project: Ξεκλειδώνοντας το πλούσιο παρελθόν των πόλεών μας μέσω των ψηφιακών τεχνολογιών

Πώς μπορούν οι ψηφιακές τεχνολογίες να μας βοηθήσουν να ταξιδέψουμε στο παρελθόν και να μάθουμε για την κοινή μας ευρωπαϊκή πολιτιστική κληρονομιά; Το Time Machine Project (TMO) είναι ένα φιλόδοξο ευρωπαϊκό ερευνητικό έργο που στοχεύει στη μελέτη και την ανάδειξη 5.000 ετών Ευρωπαϊκής ιστορίας και πολιτιστικής κληρονομιάς, με τη βοήθεια ψηφιακών εργαλείων, όπως είναι η τεχνητή νοημοσύνη και η εικονική πραγματικότητα. Φέρνει την επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε την ευρωπαϊκή ιστορία και πολιτισμό και είναι αποτέλεσμα διεθνούς συνεργασίας για την οικοδόμηση ενός χάρτη ευρωπαϊκής ιστορίας που εκτείνεται χιλιάδες χρόνια. Η χρήση νέων τεχνολογιών όπως είναι η τεχνητή νοημοσύνη προσφέρει καινοτόμες λύσεις στην περίπτωση χειρόγραφων και αναγνώρισης εικόνας και είναι αυτό που οι ερευνητές αποκαλούν «Μεγάλα Δεδομένα» (Big Data) του παρελθόντος. Πρωτίστως όμως προσφέρει τη δυνατότητα δικτύωσης με άλλους επιστημονικούς φορείς, με στόχο την ανταλλαγή εμπειριών και γνώσεων και τη σύμπραξη σε ερευνητικά έργα μεγάλης εμβέλειας. 400 ακαδημαϊκοί και ερευνητικοί οργανισμοί και φορείς από 34 χώρες, συμμετέχουν μέχρι τώρα στην πρωτοβουλία αυτή, όπως είναι το Λούβρο, το Rijkmuseum στην Ολλανδία, τα Αρχεία Γερμανικών Κρατών και η Αυστριακή Εθνική Βιβλιοθήκη. Από ελληνικής πλευράς, συμμετέχουν ο «Δημόκριτος», το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης, το ΕΚΠΑ, το ΑΠΘ, το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Στην πρωτοβουλία αυτή συμμετέχουν και ιδιωτικές εταιρίες. Tον Απρίλιο του 2016, η μηχανή του χρόνου της Βενετίας ψηφιοποίησε χιλιόμετρα αρχείων για να δείξει την εξέλιξη της ιστορικής αυτής πόλης, αποτελώντας τη μεγαλύτερη βάση δεδομένων των βενετικών εγγράφων που δημιουργήθηκε ποτέ. Από τότε και μέχρι σήμερα, 18 πόλεις συμμετέχουν στο πρόγραμμα με τοπικές μηχανές του χρόνου/πρότζεκτ. Ανάμεσα σε αυτές, το Άμστερνταμ, η Βιέννη, η Δρέσδη, η Βουδαπέστη, η Βενετία και το Παρίσι. Η Τζούλια Νόρντεγκραφ, καθηγήτρια ψηφιακής κληρονομιάς στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, θεωρεί το TMO ως μια ευκαιρία για επανάσταση στην πρόσβαση στην πολιτιστική κληρονομιά στην Ευρώπη, καθώς η ψηφιοποίηση θα αλλάξει πλήρως την ιστοριογραφία. Το κοινό μπορεί να συμβάλει ενεργά στην ιστοριογραφία με τις γνώσεις και τα αρχεία του. «Υπάρχουν ήδη καλά μοντέλα που αποδεικνύουν πώς μπορεί να λειτουργήσει μια τέτοια συνεργασία, όπως το Wikimedia», εξηγεί η Νόρντεγκραφ. «Το μεγάλης κλίμακας ευρωπαϊκό ερευνητικό έργο Η Μηχανή του Χρόνου έχει σχεδιαστεί για να συστρατεύσει ευρωπαϊκά ερευνητικά ιδρύματα, ερευνητές και επιχειρήσεις σε ένα καινοτόμο εγχείρημα το οποίο τοποθετείται στην αιχμή της υπολογιστικής επιστήμης και της ψηφιακής τεχνολογίας: να ανασυνθέσει τη μακρά και πολυπολιτισμική ιστορία της Ευρώπης. Είναι τέκνο της «ψηφιακής επανάστασης» ‒ μεταχειρίζομαι έναν όρο σύγχρονο για να προσδιορίσω την έκρηξη της ψηφιακής πληροφορίας και τον πολλαπλασιασμό των ψηφιακών διαύλων στην εποχή μας. Η συνεχής εξόρυξη νέων γνώσεων θα έχει και ένα σημαντικό αντίκρισμα στην αγορά, καθώς αναμένεται να δημιουργήσει νέα επαγγέλματα, νέες υπηρεσίες και νέα προϊόντα που θα επηρεάσουν την εκπαίδευση, την πολιτιστική κληρονομιά και τις δημιουργικές βιομηχανίες», εξηγεί η Ελένη Παπαλεξίου, επίκουρη καθηγήτρια του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου το οποίο είναι και ένας από τους ελληνικούς συνεργαζόμενους φορείς. Το Time Machine Project χρηματοδοτήθηκε από το πρόγραμμα έρευνας και καινοτομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Horizon 2020. ΠΗΓΕΣ: ARTE, PNA             www.ert.gr via ert.gr https://ift.tt/2rmx6lh Στείλτε τα δελτία τύπου στο e-mail: kaliterilamia@gmail.com