Ονομαστικές εορτές εκείνα τα χρόνια.....τις τιμούσαμε.
Δεν υπήρχε περίπτωση να μην πάς επίσκεψη στον συγγενή στον φίλο.
Και αν ήταν και αρκετοί ξεκινούσες από νωρίς με τα βερμούτ αναμάσχαλα.
Ένας από τους θείους αριστερός ο άλλος ο εορτάζων Βασιλικός με την βούλα όπως έλεγε καθ΄ότι Μανιάτης και κάτοικος Πειραιώς ...στα Μανιάτικα.
Ανταλάσανε επισκέψεις όμως....
Σε μια από αυτές συνοδεύαμε και τον θείο τον αριστερό και στο λεωφορείο
οι μεγάλοι του έκαναν πλύση εγκεφάλου να αποφύγει τα πολιτικά
για μην τσακωθούμε.....συγγένεια στενή....η γυναίκα του Μανιάτη πρώτη ξαδέρφη του αριστερού.
Γεμάτο το σαλόνι τέλος πάντων καθιστικό με δανεικές καρέκλες από την γειτονιά
λόγω της γιορτής.
Οι σχετικές ευχές...κοπιάστε...καθίστε και ο αριστερός όλος τυχαίως βρέθηκε
κάτω από την φωτογραφία του Άνακτος Παύλου και της φιλευσπλάχνου Φρειδερίκης.
Καθίσαμε απέναντι από αυτόν όταν ο πατέρας δεν άντεξε και έσκασε στα γέλια
βλέποντας το σκηνικό.
Η κορώνα πάνω από τον αριστερό.
Φυσικά πήρε φωτιά μόλις το κατάλαβε σηκώθηκε όρθιος και άρχισε να φτύνει
τον κόρφο του ενώ είχε γίνει κατακόκκινος.
Ο Μανιάτης σαν οικοδεσπότης προσπάθησε να ηρεμήσει τα πράγματα.
Η λύση δόθηκε το ποτήρι το κρασί να το πιούν σε ουδέτερη ζώνη στην κουζίνα.
Τα πειράγματα συνεχίστηκαν αλλά ευτυχώς ανώδυνα.
from Πίσω στα παλιά https://ift.tt/2RVgM61
via IFTTT