 |
|
«ΠΕΙΡΑΖΟΝΤΟΥΣΑΝ, ΑΓΓΙΖΟΝΤΟΥΣΑΝ, ΟΙ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΝΤΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟ ΜΠΑΛΑΚΙ ΤΟΥ ΠΙΓΚ ΠΟΓΚ. Η ΜΕΛΙΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΤΑΝ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΣΑΝ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ, ΣΑΝ ΕΦΗΒΟΣ ΚΑΙ ΣΑΝ ΜΟΙΡΑΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ, ΦΙΛΑΡΕΣΚΗ ΤΡΟΜΕΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΜΑΝΟ. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕΙ. ΚΑΙ Ο ΜΑΝΟΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΕΙΧΕ» (ΦΩΤ.: EUROKINISI).
|
Της ΜΑΝΟΥΕΛΑΣ ΠΑΥΛΙΔΟΥ | Όταν γνώρισα τη Μελίνα, στην Ελλάδα είχε έρθει η χούντα. Το σπίτι της στο Παρίσι γέμιζε από διανοουμένους, καλλιτέχνες, αντιστασιακούς. Έκπληκτη έβλεπα τη Σιμόν Σινιορέ να τηλεφωνεί μόνη της στο ταξί για να έρθει να την πάρει, τον Μίκη να παίζει πιάνο, τον Μπριλλάκη να κυκλοφορεί με τις πιτζάμες γιατί είχε γρίπη, τον Κούνδουρο να μπαινοβγαίνει, κι άλλους... κι άλλους. Εντονότερα όμως από την εποχή εκείνη θυμάμαι την αίσθηση της τσακωμένης με τον Μάνο Μελίνας. Ένας καβγάς που φάνταζε ιερός. Μια σχέση απίστευτα μεγάλη. Η Μελίνα μιλούσε πολύ συχνά για τον Μάνο. Διηγόταν χιλιάδες ιστορίες, κλαίγοντας που πια δεν μιλιόντουσαν. Έπεσε η χούντα και ένα μεσημέρι στου Φλόκα γνώρισα τον Χατζιδάκι. Εκεί μου αποκαλύφθηκε ο κόσμος της φιλίας της Μελίνας και του Μάνου. Μια μέρα, εκείνη πανευτυχής μου είπε να πάμε στου Φλόκα. «Είναι ο Μάνος με το Νίκο εκεί». «Μα δεν είστε τσακωμένοι;». «Τρελάθηκες;». Μάλλον εκείνη τρελάθηκε, σκέφτηκα. Σαν τους είδα όμως μαζί ξεδιπλώθηκε μπροστά μου μια σχέση τόσο πολύπλοκη, τόσο χαριτωμένη, τόσο γοητευτική, μια σχέση τόσο μεγάλη. Πειραζόντουσαν, αγγιζόντουσαν, οι κουβέντες εναλλάσσονταν με την ταχύτητα που έχει το μπαλάκι του πινγκ πονγκ. Η Μελίνα συμπεριφερόταν ταυτόχρονα σαν κοριτσάκι, σαν έφηβος και σαν μοιραία γυναίκα, φιλάρεσκη τρομερά μπροστά στο Μάνο. Τα πάντα για να του αρέσει. Και ο Μάνος την ίδια συμπεριφορά είχε. Όταν συνάντησα τον Μάνο στο σπίτι του, λίγο μετά το θάνατο της Μελίνας, συζητήσαμε βέβαια για εκείνη και για την παγκόσμια αίσθηση που έκανε ο θάνατος της. Διαφωνούσε με όλες αυτές τις ατέλειωτες και μεγαλόστομες καταθέσεις ανθρώπων για τη Μελίνα. «Εγώ αν θα μιλούσα θα έλεγα μόνο: Η Ελλάδα έχασε το ερωτικό της πρόσωπο». Ίσως η Ελλάδα να έχασε τώρα πια τα ερωτικά της πρόσωπα. Από την εποχή του Φλόκα έζησα κι άλλους καβγάδες για ασήμαντες αφορμές και άλλες τόσες αγκαλιές. Ο Μάνος θα έρθει το βράδυ για φαΐ. Πανικός στο σπίτι. Τι θα φάει, να του αρέσει, να μην είναι και παχυντικό, κ.λπ., κ.λπ. Το φαΐ κρύωνε και ο Μάνος δεν ερχόταν. Η Μελίνα απειλούσε θεούς και δαίμονες. «Τελευταία φορά, δεν θα του ξαναμιλήσω». Την επομένη, την ώρα του βραδινού η πόρτα χτυπούσε. Ο Μάνος στην εξώπορτα με κοστούμι και λουλούδια «Για σήμερα δεν ήταν;». Αγκαλιές, γέλια. Ένας από τους βασικούς τους καβγάδες ήταν για το ΠΑΣΟΚ. Του Μάνου δεν του άρεσε το ΠΑΣΟΚ. Ο Μάνος δεν ήταν ΠΑΣΟΚ. Ένα βράδυ ήμασταν στον Λυκαβηττό, στη συναυλία της Σουζάνα Ρινάλντι. Νέα παιδιά περνούσαν συνέχεια από μπροστά μας. Ο Μάνος δυσφορούσε και όλο τους έκανε παρατηρήσεις να ησυχάσουν.
 |
|
«ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΕΙΔΑ ΟΜΩΣ ΜΑΖΙ, ΞΕΔΙΠΛΩΘΗΚΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥΠΛΟΚΗ, ΤΟΣΟ ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ, ΤΟΣΟ ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΗ, ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ... (ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ Ο ΜΑΝΟΣ ΚΑΙ Η ΜΕΛΙΝΑ ΠΑΛΙ ΜΑΖΙ ΣΤΟΥ «ΦΛΟΚΑ», ΜΕΤΑ 20 ΧΡΟΝΙΑ, ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ: ΗΤΑΝ ΤΟΝ ΜΑΙΟ ΤΟΥ 1993, ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ, ΟΤΑΝ Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΓΥΡΙΖΕ ΕΝΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗ ΜΕΛΙΝΑ.)
|
Έλεγε ότι είναι κακομαθημένα. «Σταμάτα, βρε, Μάνο να μαλώνεις, δεν είναι όλος ο κόσμος ΠΑΣΟΚ!». Ο Μάνος ξέσπασε σε γέλια κάνοντας πολύ μεγαλύτερη φασαρία από τα παιδιά.
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Μάνος - Μελίνα. Γοητεία παντού. Νομίζω ότι είναι τα δύο πιο γοητευτικά πλάσματα που υπήρξαν σε αυτή τη χώρα. Χιούμορ, εξυπνάδα, ετοιμότητα. Αξέχαστες βραδιές, οι τρεις τους με τον Χορν μιλώντας για τα παλιά. «Πλήττω με την παρελθοντολογία», φώναζε η Μελίνα. Και ο Μάνος έκλεινε το μάτι στον Χορν και άρχιζαν με μεγαλύτερο ακόμη πάθος τις διηγήσεις για τα παλιά. Το Πάσχα που ο Μάνος έχασε τη μητέρα του η Μελίνα ανησυχούσε πολύ. Θα πηγαίναμε στη Σκιάθο. Εγώ έφυγα, η Μελίνα ήθελε να μείνει με τον Μάνο. Τελικά τη Μεγάλη Πέμπτη έφθασαν όλοι μαζί. Όλα τα μητρικά, όλα τα προστατευτικά ένστικτα της Μελίνας έβγαιναν πολύ έντονα. Του φώναζε να μην κρυώσει, να μην τρώει πολύ. Μας φιλοξενούσε ο Δημήτρης Τσάτσος.
 |
|
«Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΗΘΗΚΑΝ ΗΤΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΕΓΧΕΙΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. ΗΡΘΕ ΜΕ ΤΟ ΓΙΟ ΤΟΥ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΑΡΓΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΟΥ MEMORIAL. Η ΜΕΛΙΝΑ ΚΙ ΕΓΩ ΒΛΕΠΑΜΕ ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΟΤΑΝ ΦΑΝΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΓΛΑΣΤΡΑΚΙ. ΗΤΑΝ ΟΜΟΡΦΟΣ, ΕΙΧΕ ΑΔΥΝΑΤΙΣΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΜΑΣ ΕΔΕΙΞΕ ΠΟΣΟ ΕΥΚΟΛΑ ΚΑΘΟΤΑΝ ΣΤΑΥΡΟΠΟΔΙ. ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟ. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙ ΕΓΩ ΚΑΘΟΜΑΣΤΑΝ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ, ΝΑ ΓΕΛΑΝΕ (...). ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΙ, ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΕΓΜΕΝΑ, ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΑΝ "ΧΑΡΤΙΝΟ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΑΚΙ" -ΚΙ ΗΤΑΝ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕ Η ΜΕΛΙΝΑ. ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΝΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ…».
|
Ο Μάνος είχε φτάσει στο σημείο να τρώει στις ταβέρνες σε ένα μικρό τραπεζάκι, οι δυο τους με τον Τσάτσο, ώστε να μην καταπιέζεται και να τρώει με την ησυχία του. Άλλωστε έλεγε ότι όταν τρως με άγχος, παχαίνεις. Παρ' όλα τα γλυκά, τον εσπρέσο τον έπινε πάντα με ζαχαρίνη. Έπινε πάρα πολλούς καφέδες. Μια μέρα τον ρώτησα γιατί βάζει ζαχαρίνη, αφού ούτως ή άλλως τρώει γλυκά. «Εξοικονομώ μια πάστα», μου απάντησε... Η τελευταία φορά που συναντήθηκαν η Μελίνα και ο Μάνος ήταν την παραμονή της εγχείρησης της στη Νέα Υόρκη. Ήρθε με το γιο του, τον Γιώργο, αργά στο δωμάτιο του Memorial. Η Μελίνα κι εγώ βλέπαμε μια ταινία στην τηλεόραση όταν φάνηκε στην πόρτα κρατώντας ένα μικρό γλαστράκι. Ήταν όμορφος, είχε αδυνατίσει και με περηφάνια μας έδειξε πόσο εύκολα καθόταν σταυροπόδι. Το δωμάτιο ήταν πολύ μικρό. Ο Γιώργος κι εγώ καθόμασταν στην πόρτα και τους παρακολουθούσαμε να μιλάνε, να γελάνε. Η Μελίνα πληροφόρησε τη νοσοκόμα που μπήκε κάποια στιγμή ότι ο κύριος που καθόταν πλάι της ήταν ο συνθέτης του «Never on Sunday». «Συγνώμη, Μάνο», του είπε σκανδαλιάρικα. Ο Μάνος εκνευριζόταν πάντα όταν τον ταύτιζαν με αυτό το τραγούδι. Και λίγο πριν φύγει, με τα χέρια τους πλεγμένα, τραγούδησαν το «Χάρτινο το φεγγαράκι» και ήταν η τελευταία φορά που τραγούδησε η Μελίνα. Για τον Μάνο δεν μπορώ να είμαι σίγουρη… Πολλές φορές αναρωτιέμαι γιατί πλήττω εύκολα με τους ανθρώπους. Αλλά ξέρω την απάντηση. Είχα αυτή την τύχη στη ζωή μου. Να γνωρίσω την ευφυΐα, τη γοητεία από τόσο μικρή και τόσο κοντά.
ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ
7 ΗΜΕΡΕΣ
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
ΑΘΗΝΑ
6.6.1999
from ανεμουριον https://ift.tt/333RwMH
via IFTTT