ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΥΚΩΜΑ 1969 | «Πετούμε πάνω από το Σούνιο. Προσγείωση σε 5 λεπτά». Η ώρα είναι 8.45, βράδυ της Δευτέρας, 8 Δεκεμβρίου. Το τετρακινητήριο DC-6, που εκτελεί την πτήση 945 της Ολυμπιακής με προέλευση τα Χανιά και προορισμό την Αθήνα, ειδοποιεί τον Πύργο Ελέγχου στο Ελληνικό ότι έχει θέσει σε λειτουργία το I.L.S., το τυφλό σύστημα προσγείωσης. Βρέχει και φυσάει σε όλο το ταξίδι. Η πτήση που ξεκίνησε στις 7.35 έχει καθυστέρηση γιατί ο κυβερνήτης αναγκάζεται να κάνει παρεκκλίσεις για να αποφύγει το μέτωπο της κακοκαιρίας. Δύο λεπτά απομένουν μέχρι την προσγείωση. Πάνω από την Αθήνα μαίνεται η καταιγίδα και φυσούν δυνατοί νότιοι άνεμοι. Κανονικά μετά το Σούνιο το DC-6 με τους 86 επιβάτες και το πενταμελές πλήρωμα πρέπει να ακολουθήσει τη νοητή γραμμή «Μπράβο» που οδηγεί κατευθείαν στο διάδρομο προσγείωσης του Ελληνικού. Ξαφνικά όμως στρέφεται προς εντελώς αντίθετη κατεύθυνση, προς τα βουνά της Κερατέας. «Χάνω ύψος, χάνω ύψος», είναι τα τελευταία λόγια του κυβερνήτη. «Πήγαινε προς τη θάλασσα», απαντά ο πύργος ελέγχου. Στις 8.50 οι κάτοικοι της Κερατέας ακούνε έναν παράξενο θόρυβο πάνω από τα κεφάλια τους. Εντρομοι βγαίνουν από τα σπίτια τους και βλέπουν ένα αεροπλάνο να πετά χαμηλά και να χάνει συνεχώς ύψος. Το αεροπλάνο περνά κοντά στον τρούλο του Αγίου Δημητρίου της Κερατέας και κατευθύνεται προς το Πάνειο Ορος ή Κερατοβούνι. Ανήμποροι να βοηθήσουν, οι κάτοικοι παρακολουθούν τον θόρυβο να απομακρύνεται μέσα στο σκοτάδι και τη ραγδαία βροχή. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα ακούγεται μια εκκωφαντική έκρηξη. Επακολουθούν άλλες τρεις και από μακριά ξεχωρίζει η λάμψη από τις φλόγες. Το αεροπλάνο έχει συντρίβει με το εμπρόσθιο τμήμα σε χαράδρα, η άτρακτος αποκολλάται και εκσφενδονίζεται με τους νεκρούς επιβάτες σε μια περίμετρο 1.500 μέτρων.
«Χάθηκε, αλλά ήταν παλληκάρι. Παρακολούθησα όλη του την αγωνία να απομακρύνει το αεροπλάνο από το χωριό» λέει την επομένη ο ιερέας της Κερατέας Ευ. Λιούμης στους απαρηγόρητους συγγενείς του κυβερνήτη. Ο ιερέας ισχυρίζεται ότι το DC-6 φλεγόταν ήδη πριν από την πτώση, εκ των υστέρων όμως οι πραγματογνώμονες αποκλείουν αυτό το ενδεχόμενο. Αποδίδουν τα αίτια σε βλάβη της ραδιοπυξίδας και στις καιρικές συνθήκες. Λίγα λεπτά μετά τη συντριβή του αεροπλάνου, ένας ανθυπασπιστής με μερικούς χωροφύλακες και κάτοικοι της Κερατέας ξεκινούν για τον τόπο του δυστυχήματος, ενώ η κακοκαιρία χειροτερεύει. Υστερα από τρία τέταρτα πεζοπορίας φτάνουν στη χαράδρα για να αντικρύσουν εφιαλτικές εικόνες μέσα από τη φωτιά, που συνεχίζει να μαίνεται ώς τα ξημερώματα. Η είδηση μεταδίδεται από την τηλεόραση και σκηνές αλλοφροσύνης εκτυλίσσονται στα γραφεία της Ολυμπιακής στην οδό Οθωνος στην Αθήνα και στα Χανιά. Μέσα στην απελπισία τους οι συγγενείς των θυμάτων ξεκινούν από την Αθήνα για την Κερατέα, αλλά οι χωροφύλακες τους εμποδίζουν να κατευθυνθούν προς τη χαράδρα. Η γυναίκα του συγκυβερνήτη τον περιμένει με φίλους για να διασκεδάσουν. Παθαίνει νευρικό κλονισμό. Την επομένη ένας άντρας προχωρό ανέκφραστος μέσα στα αποκαΐδια και τα σκόρπια συντρίμμια, κρατώντας ένα γυναικείο παπούτσι. Ηταν της γυναίκας του. Οι άντρες των συνεργείων δεν συγκρατούν τα δάκρυά τους όταν αντικρύζουν νεκρό ένα βρέφος, που ταξίδευε με τη μητέρα του. Με μεγάλη δυσκολία, λόγω του δύσβατου της χαράδρας, συνεχίζεται η μεταφορά των νεκρών. Αργότερα, μέσα στην ημέρα, θλιβερή πομπή από φορτηγά φορτωμένα με φέρετρα παίρνει το δρόμο για την Αθήνα.
Ενας πατέρας στην Κρήτη δεν αντέχει το χαμό του γιου του. Πεθαίνει από καρδιακή προσβολή την επομένη, ενώ στην Αθήνα κηδεύεται ένας αξιωματικός του Ναυτικού.
Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, το δεύτερο δυστύχημα στην ιστορία της Ολυμπιακής Αεροπορίας και το τρίτο στην μεταπολεμική ιστορία της ελληνικής πολιτικής αεροπορίας βυθίζει την Ελλάδα ολόκληρη στο πένθος. «Το 1949 και το 1959 έπεσαν στη Μαλακάσα ένα αεροπλάνο της TEA και ένα αεροπλάνο της Ολυμπιακής. Είναι σημαδιακό: 1949, 1959, 1969», γράφει ένας δημοσιογράφος.
from ανεμουριον https://ift.tt/2oLTpji
via IFTTT