ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ | Παλαιότερα τα Όρνια ήταν κοινά αρπακτικά πουλιά στην πατρίδα μας και καθάριζαν γρήγορα τον τόπο από τα ψοφίμια των κτηνοτροφικών ζώων. Τον περασμένο αιώνα φώλιαζαν σε όλα σχεδόν τα βουνά της ηπειρωτικής Ελλάδας, στην Πελοπόννησο και σε πολλά νησιά. Σήμερα έχουν απομείνει λιγότερα από 400 ζευγάρια κυρίως στην Κρήτη όπου βρίσκεται ο μισός πληθυσμός, σε Κεφαλλονιά, Νάξο, βόρεια Πελοπόννησο και στην υπόλοιπη ηπειρωτική χώρα. Η δραματική μείωση του ελληνικού πληθυσμού οφείλεται στη χρήση δολωμάτων στρυχνίνης που απαγορεύτηκε το 1981 αλλά και στη λαθροθηρία που συνεχίζεται καθώς και στην έλλειψη νεκρών ζώων που αποτελούν την τροφή αυτού του αρπακτικού. Πρόκειται για πολύ μεγάλο γύπα, μήκους 95 - 105 εκατοστών με άνοιγμα φτερούγων που πλησιάζει συχνά τα τρία μέτρα! Ξεχωρίζει εύκολα, όταν πετάει, από το καφέ χρώμα του σώματός του και τα σκούρα πτητικά φτερά. Το κεφάλι και ο μακρύς λαιμός του σκεπάζονται από κοντά λευκωπά φτερά για να μη λερώνεται εύκολα. Οι μακριές, πλατιές φτερούγες του δίνουν στα άκρα ένα στρογγυλό σχήμα ενώ η ουρά του είναι κοντή, σκοτεινόχρωμη και τετράγωνη. Η επιφάνεια κάτω από τις φτερούγες έχει ανοιχτόχρωμες ραβδώσεις. Η τραχηλιά (κολλάρο) στο ενήλικο Όρνιο είναι υπόλευκη ενώ στο νεαρό πουλί καστανόχρωμη. Επιδημητικό είδος, απαντάται σε βραχώδη γυμνά βουνά και ημιορεινές περιοχές. Αναζητά την τροφή του σε ανοιχτές περιοχές και συχνά καλύπτει μεγάλες αποστάσεις για να βρει νεκρά ζώα.
Παλαιότερα, μάλιστα, ακολουθούσε σαν πιστό σκυλί τους Σαρακατσάνους που διέσχιζαν με τα κοπάδια τους όλη την Ελλάδα. Όμως, τώρα που τα ζώα ελεύθερος βοσκής εξαφανίζονται, τα Όρνια δύσκολα βρίσκουν τροφή. Φωλιάζει κατά αναπαραγωγικές αποικίες σε φαράγγια, μέσα σε τρύπες βράχων και γεννάει μόνο ένα αβγό τον Ιανουάριο ή Φεβρουάριο, που κλωσσούν και οι δύο γονείς επί 52 μέρες. Ο νεοσσός δέχεται τις περιποιήσεις του ζευγαριού και πετάει μετά από διάστημα τουλάχιστον τριών μηνών ενώ χρειάζεται 4-5 χρόνια για να ενηλικιωθεί.
Παλαιότερα, μάλιστα, ακολουθούσε σαν πιστό σκυλί τους Σαρακατσάνους που διέσχιζαν με τα κοπάδια τους όλη την Ελλάδα. Όμως, τώρα που τα ζώα ελεύθερος βοσκής εξαφανίζονται, τα Όρνια δύσκολα βρίσκουν τροφή. Φωλιάζει κατά αναπαραγωγικές αποικίες σε φαράγγια, μέσα σε τρύπες βράχων και γεννάει μόνο ένα αβγό τον Ιανουάριο ή Φεβρουάριο, που κλωσσούν και οι δύο γονείς επί 52 μέρες. Ο νεοσσός δέχεται τις περιποιήσεις του ζευγαριού και πετάει μετά από διάστημα τουλάχιστον τριών μηνών ενώ χρειάζεται 4-5 χρόνια για να ενηλικιωθεί.
« ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ »
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
ΑΘΗΝΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
1996
from ανεμουριον https://ift.tt/2IITjzF
via IFTTT