ΓΥΠΑΕΤΟΣ Gypaetus barbatus

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ | Από τα πιο μεγάλα και τα πιο σπάνια πουλιά της Ευρώπης, κινδυνεύει άμεσα με εξαφάνιση. Ο άνθρωπος τον κυνηγάει αλύπητα, με όπλα, δηλητήρια ή καταστρέφοντας τις φωλιές του εξαιτίας της εσφαλμένης αντίληψης ότι ο Γυπαετός τρέφεται με κοπάδια αρνιών, προβάτων αλλά και με μικρά παιδιά! Αποτέλεσμα, το τεράστιο αλλά ακίνδυνο αυτό πουλί κινδυνεύει να σβήσει από το χάρτη της ελληνικής πανίδας... Παλαιότερα αναφέρεται ότι φώλιαζε στις Κυκλάδες, στη Λευκάδα, στον Ταΰγετο, στο Ναύπλιο, στη Λευκάδα καθώς και σε άλλες ακόμα περιοχές από όπου έχει εντελώς εκλείψει. Στην Ελλάδα έχουν απομείνει μόνο 12-15 ζευγάρια από τα οποία τα περισσότερα βρίσκονται στην Κρήτη. Είναι αμφίβολο εάν υπάρχουν ακόμα ελάχιστα ζευγάρια Γυπαετών στη Στερεά Ελλάδα (Παρνασσός, Γκιώνα, Βαρδούσια ), στον Όλυμπο, στην Τύμφη ή στη Θράκη (Έβρος, Ροδόπη).

Μολονότι έχει ανακηρυχθεί ιδιαίτερα προστατευόμενο είδος, ο Γυπαετός εξακολουθεί να απειλείται από τους λαθροκυνηγούς, από την καταστροφική επέμβαση του ανθρώπου στα αλπικά οικοσυστήματα ενώ αντιμετωπίζει δυσκολίες στην εξεύρεση της τροφής του. Το σίγουρο πάντως, είναι ότι ο Γυπαετός τρέφεται αποκλειστικά με ψοφίμια και μάλιστα σε τέτοιες τεράστιες ποσότητες ώστε αλλάζει το σχήμα του λαιμού του και μετατρέπεται σε ... καμπούρα! Ο γύπας αυτός μπορεί να χωνεύει ακόμα και τα κόκκαλα του ψοφιμιού, γι’ αυτό στην Κρήτη τον λένε και Κοκαλά. Σηκώνει τα κόκαλα ψηλά και τα αφήνει να πέσουν για να σπάσουν! Μπορεί ακόμα να τα καταπιεί ολόκληρα και η πέψη τους να αρχίσει στο στομάχι με τη βοήθεια πολύ ισχυρών πεπτικών υγρών ενώ η μία άκρη από το κόκαλο εξέχει ακόμα από το στόμα του Γυπαετού! Το μεγαλόσωμο αυτό αρπακτικό έχει μήκος 100-115 εκατοστά και το άνοιγμα των φτερούγων του φτάνει τα 282 εκατοστά. Εχει πιο μακριές και στενές φτερούγες από το Όρνιο Τα ενήλικα έχουν ασπριδερό ή πορτοκαλί σώμα ενώ οι μυτερές φτερούγες και η ρομβοειδής ουρά είναι μαυριδερά. Τα νεαρά είναι σκουρόχρωμα. Χαρακτηριστικό του είδους είναι δυο τούφες από μακριές μαύρες τρίχες στο ράμφος που μοιάζουν με γενειάδα. Ζει συνήθως μακριά από τον άνθρωπο. Φωλιάζει σε απόκρημνα και βραχώδη βουνά, πάνω από 800-2.500 μέτρα υψόμετρο. Φτιάχνει πρόχειρα τη φωλιά του από κλαδιά, κουρέλια και κόκαλα, μέσα σε απότομα βράχια και σπηλιές και γεννάει νωρίς τον Ιανουάριο 2 αβγά, συνήθως όμως ένα. Κλωσσάει το θηλυκό επί 55-50 μέρες. Ο νεοσσός παραμένει στη φωλιά για περίπου 4 μήνες και ενηλικιώνεται μετά από τουλάχιστον 5 χρόνια.

ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ / ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ - ΑΘΗΝΑ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, 1996

from ανεμουριον https://ift.tt/339eUZR
via IFTTT