ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ | Ένα από τα σπανιότερα είδη αρπακτικών στην Ελλάδα αφού ελάχιστα ζευγάρια, λιγότερα από είκοσι, φωλιάζουν στη χώρα μας.Μεσαίου μεγέθους (44 εκατοστά), ο μικρότερος από τους τρεις κίρκους, είναι πιο λεπτός και ανάλαφρος στο πέταγμα. Ο Λιβαδόκιρκος περνά από την πατρίδα μας κατά τη μετανάστευση, το φθινόπωρο και την άνοιξη και τότε τον συναντάμε ακόμα και στην Πελοπόννησο, την Κρήτη και στις Κυκλάδες. Τα πρώτα πουλιά καταφθάνουν στην Ελλάδα μέσα Απριλίου και αναχωρούν νωρίς τον Αύγουστο για την Ανατολική Αφρική, όπου θα ξεχειμωνιάσουν, νότια της Σαχάρας ή και πετούν μακρύτερα, με προορισμό την Ινδία. Ο Λιβαδόκιρκος ταξιδεύει μόνος ή, σπανιότερα, σε μικρές ομάδες.
Μοιάζει με το Στεπόκιρκο με τη διαφορά ότι το αρσενικό, εκτός από πιο σκουρόχρωμο και με καφετιές πιτσιλιές στο κάτω μέρος του σώματος και των φτερούγων, έχει από μία χαρακτηριστική μαύρη λουρίδα κατά μήκος των φτερούγων. Το θηλυκό έχει ελαφρώς πιο ανοιχτή καφετιά απόχρωση από του Στεπόκιρκου. Ο Λιβαδόκιρκος προτιμάει τα πεδινά ανοιχτά μέρη και κυρίως τους αγρούς με τα σιτηρά, τα λιβάδια ή τους χερσοτόπους κοντά σε υγροτόπους ενώ την περίοδο της μετανάστευσης κινείται κυρίως σε παράκτιες περιοχές. Τρέφεται με μικροπούλια, με νεοσσούς πουλιών, μικρά θηλαστικά, σαύρες και έντομα που πιάνει στο έδαφος. Φωλιάζει σε ανοιχτά χορτολίβαδα με διάσπαρτους θαμνότοπους ή δέντρα, σε κοιλάδες ποταμών ή σε παραλίμνιες περιοχές, από την Ισπανία μέχρι τα Ουράλια. Στη χώρα μας ελάχιστα ζευγάρια φωλιάζουν στη Δυτική Μακεδονία, στο νομό Φλώρινας και, ίσως, στο βόρειο τμήμα του νομού Έβρου Στήνει τη φωλιά του καλά κρυμμένη στο έδαφος, χρησιμοποιώντας χορτάρια και κλαδάκια και γεννά 4-5 αβγά που κλωσσάει το θηλυκό για 28-29 μέρες. Οι νεοσσοί δέχονται τις περιποιήσεις και των δύο γονιών και παραμένουν στη φωλιά περίπου πέντε εβδομάδες. Ο πολύ περιορισμένος ελληνικός πληθυσμός των Λιβαδόκιρκων είναι πολύ απομονωμένος γιατί δε φωλιάζει πουθενά αλλού στα νότια Βαλκάνια. Ιδιαίτερα προστατευόμενο είδος, με πληθυσμό εξαιρετικά ευάλωτο λόγω της εντατικοποίησης των καλλιεργειών και της μηχανοποίησης της γεωργίας, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν οι φωλιές του, μέσα στα χωράφια των σιτηρών, από τις θεριστικές μηχανές...Επίσης, μέχρι πρόσφατα μεγάλος αριθμός από αυτά τα πολύ σπάνια στη χώρα μας αρπακτικά σκοτωνόταν από λαθροκυνηγούς την άνοιξη, κατά τη μετανάστευση.
ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΖΕΦΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 1996
from ανεμουριον https://ift.tt/346wsGk
via IFTTT