CARL BOEHRINGER (;-1916;)

ΑΛΚΗΣ Ξ. ΞΑΝΘΑΚΗΣ | Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς έφτασε στην Αθήνα από την Γερμανία ο Carl Boehringer (Καρλ Μπέρινγκερ). Σύμφωνα με μία ανεπιβεβαίωτη πληροφορία, ανέλαβε τη διεύθυνση του φωτογραφείου του Καρόλου Μέρλιν το 1897, όταν αυτός αποφάσισε να ανοίξει άλλο ένα φωτογραφικό κατάστημα στην οδό Έρμου 7 και Νίκης γωνία, «έναντίι ξενοδοχείου τής Αγγλίας». Μετά τον πρόωρο θάνατο του Μέρλιν, το 1898, ανέλαβε αποκλειστικά τη διαχείριση του φωτογραφείου.

Σε διαφήμισή του το 1906 ανέφερε ότι πουλούσε φιλμ της Kodak και ανελάμβανε τις εμφανίσεις και τις εκτυπώσεις τους. Ο Boehringer δεν ασχολήθηκε με τη φωτογραφία απλώς ως μέσο βιοπορισμού, αλλά και ως καλλιτεχνική δημιουργία. Ήταν πολύ επιλεκτικός σε αυτούς που φωτογράφιζε και η πελατεία του περιλάμβανε, εκτός από

την αριστοκρατία, και την ανώτερη αστική τάξη. Εκτός αυτών όμως συνέχιζε να φωτογραφίζει στο παλάτι, κάτι που του επέτρεψε να χρησιμοποιεί τον τίτλο του «Βασιλικού Φωτογράφου» και αργότερα του «Φωτογράφου της Βασιλικής Αυλής». Στις αρχές του 20ού αιώνα ήταν ένας από τους πιο γνωστούς φωτογράφους πορτρέτων στην Αθήνα. Το 1900 σε εμπορικό οδηγό της εποχής ανέφερε σε διαφήμισή του: «Η πελατεία και

μόνη τού καταστήματος αρκεί να πείση, ότι το φωτογραφείον είναι πρώτης τάξεως των εν Αθήναις». Το 1900 στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού ήταν ένας από τους πέντε Αθηναίους φωτογράφους που εξέθεσαν φωτογραφίες του. Το 1901 συνεργάστηκε με το ΜΗΝΙΑΙΟΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ του Δ.Σ. Καλογερόπουλου, παρουσιάζοντας σε αυτό φωτογραφίες του. Τα πορτρέτα

του Boehringer δεν εντυπωσιάζουν με την πρώτη ματιά. Φαίνονται αυστηρά, ακολουθώντας το συρμό της εποχής που απαιτούσε αυστηρότητα και λιτότητα, κατά τα πρώτα χρόνια του 20ού αιώνα. Τεχνικά οι φωτογραφίες του είναι άρτιες, ενώ αισθητικά χαρακτηρίζονται από ευαισθησία και αρμονία. Είναι σημαντικό να επισημανθεί η ικανότητα του φωτογράφου στο να εκμεταλλεύεται δημιουργικά το

φυσικό φως, που ήταν τότε η μόνη πηγή φωτισμού. Το 1903 βραβεύτηκε για τις φωτογραφίες του με το «πρώτον Χρυσούν Βραβείον» στη Διεθνή Έκθεση που οργανώθηκε στην Αθήνα. Το 1906 φωτογράφισε κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων (Μεσολυμπιάδα) στην Αθήνα. Τα επόμενα χρόνια και μέχρι τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913 δεν υπάρχουν άλλες γραπτές μαρτυρίες για τη δραστηριότητα

και το έργο του. Είναι άγνωστο πότε ακριβώς πέθανε ο φωτογράφος. Εικάζεται ότι αυτό πρέπει να συνέβη γύρω στα 1916, γιατί τον επόμενο χρόνο και για τρία τουλάχιστον χρόνια το φωτογραφείο διατηρούσε στο όνομά της η σύζυγος του Ιωσηφίνα Boehringer. Λίγο αργότερα το φωτογραφείο έκλεισε ή αγοράστηκε από κάποιον άλλο φωτογράφο και διαλύθηκε.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΥΡΟΣ ΑΘΗΝΑ 2008

from ανεμουριον https://ift.tt/2MOHxGk
via IFTTT