Γράφει η
Λουΐζα Καραπιδάκη
ΜΑ ΙΙ, Ιστορικός Τέχνης
«Οι τρισδιάστατες φωτογραφίες του εικαστικού, αποδομούν την προσωπικότητα του προσώπου που αποτυπώνουν, αποκωδικοποιώντας τις κινήσεις του σώματος και του “φωτός” του χώρου όπου κινείται.
Χρησιμοποιεί λέξεις κλειδιά, μέσα από τις οποίες αναβιώνουν αναμνήσεις, συμβολισμοί, πάθη αλλά και τα κίνητρα που δημιουργούν οι αμφιβολίες και οι πόθοι.
Απελευθερωμένες από τα γραμματειακά όρια της οργανωμένης πρότασης, οι λέξεις αυτές αποτελούν ένα είδος νοητικής αναπαράστασης των υφολογικών και συγκινησιακών στοιχείων και των εννοιών εκείνων που χαρακτηρίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη.
Στο πρώτο έργο «Το Πρόσωπο», μια δυναμική τρισδιάστατη κατασκευή από μαύρα μακετόχαρτα και φωτογραφίες τυπωμένες σε βαμβακερό συλλεκτικό χαρτί και συνολικής διάστασης 145×175εκ, το προφίλ του προσώπου που απεικονίζεται αποτυπώνει το πρόσωπο του καθενός μας. Τα τετράγωνα κομμάτια των 10×10εκ. που συνθέτουν το προφίλ του προσώπου αυτού, προτρέπουν το θεατή να αποδομίσει νοερά τη δική του προσωπικότητα.
Όσο προσεγγίζει το έργο και τη δομή του, ανακαλύπτει εικόνες πολύ οικίες μέσα από το δικό του προσωπικό χώρο, όπου ζει, βιώνει και ανακαλύπτει συναισθήματα.
Οι μεμονωμένες λέξεις, προσαρμόζονται στα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας που αποδομείται και οδηγούν αβίαστα στην καλύτερη ανάγνωση και αναβίωση συναισθημάτων μέσα από τα κομμάτια του έργου.
Στο δεύτερο έργο «Το Λευκό σώμα» , μια ήρεμη τρισδιάστατη κατασκευή από τα ίδια υλικά και συνολικής διάστασης 100×100εκ., το προφίλ ενός κορμιού λευκά ντυμένου, παραπέμπει στο «Φώς» που έχουμε μέσα μας.
Τα ανισοϋψή τετράγωνα κομμάτια των 10×10εκ. που συνθέτουν το κορμί αυτό και δημιουργούν μια μικρή ανεπαίσθητη κίνηση του λευκού ρούχου, το αποδομούν και προτρέπουν τον θεατή να δεί μέσα του…
Μικρά εικονίδια με το κορμί ντυμένο στα μαύρα υπάρχουν εμβόλιμα μέσα στα υπόλοιπα τετράγωνα και προκαλούν τη σκέψη και τη μνήμη.
Αντίστοιχα οι μεμονωμένες λέξεις που υπάρχουν, αιωρούνται μέσα στο έργο και υποστηρίζουν τις έννοιες που ο κάθε θεατής ανακαλύπτει». Λουϊζα Καραπιδάκη
Ο εικαστικός Κώστας Βίττης παρουσίασε τμήμα της νέας του δουλειάς «Οι Λέξεις ενός Πορτέτου», μέσω της πλατφόρμας ArtCode, σε συνεργασία με την εικαστικό Μαρία Σταμάτη και σε επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Λουίζας Καραπιδάκη, στο Platforms Project 2019, τη διεθνή έκθεση τέχνης ανεξάρτητων καλλιτεχνών. To project της ArtCode Platform, είναι ένας πειραματισμός πάνω στις έννοιες Αποδομώ – Δομώ. Χρησιμοποιώντας τη φωτογραφία και διάφορα πλαστικά μέσα από τη ζωγραφική, τη γλυπτική ή την κεντητική, με εγκαταστάσεις που επιχειρούν τη διάσπαση, μετάλλαξη, και εν τέλει την απελευθέρωση της φόρμας ή να διαπεράσουν την προσωπικότητα αποκωδικοποιώντας τις κινήσεις του ανθρώπινου σώματος και του «φωτός» στο χώρο, για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις αναδόμησης με καινούργιες χρήσεις των υλικών, της μνήμης, του χρόνου και του Μετά.
The post Κώστας Βίττης: Οι Λέξεις ενός Πορτρέτου appeared first on Art22.
from Art22 https://ift.tt/2M0PJ5U
via IFTTT