Δεκαετία του ΄50 και όταν έμενες στην Ακαδημία Πλάτωνος θα περνούσες και με την τσακαλοπαρέα μια βόλτα από το Μεταξουργείο σκαστά και μυστικά για να μην σου κοκκινίσει
η μάνα τα μάγουλα αν το μάθαινε.
Κοντοπαντελονάκιας ακόμα.... δεν μεγάλωνες όσο και αν προσπαθούσες για την περίσταση...
Απόγευμα δήθεν για την αλάνα και τρεχάλα για τα διάσημα δρομάκια.
Στα σκαλιά απ΄έξω οι εργαζόμενες μοστράριζαν για το μεροκάματο....
Εκεί έρχεται στην θύμηση η διάσημη Βασίλω....άντρας στην ταυτότητα και μάλιστα γεροδεμένος δεν έκρυβε τις προτιμήσεις του αλλά δούλευε ως "υπεύθυνος καθαριότητος και τάξης"δηλαδή τσατσά-τσάτσος για το μεροκάματο... έπρεπε να ζήσει.
Τέλος πάντων η τσακαλοπαρέα περνούσε γρήγορα από μπροστά από τα σπίτια με σκουντίματα
και πονηρά υπονοούμενα.
Μόλις έβλεπε την μαρίδα η Βασίλω αμέσως πήγαινε και τους μάλωνε για να γυρίσουν στο σπίτι τους.
Δεν χρειαζότανε δεύτερη κουβέντα τα πόδια στην πλάτη και πρώτη στάση στην αλάνα για να εξιστορίσουμε τις "ανδραγαθείες"μας στους άτολμους που δεν ήρθαν μαζί.
Η Βασίλω ήταν αγαπητή σε όλη την πιάτσα....προστάτευε με την καλή έννοια τις κοπέλες
και αυτές δεν την άφηναν χωρίς δουλειά.
Οι αγαπητικοί την φοβόντουσαν .....
Βοηθούσε τους ανήμπορους στην γειτονιά....
Ήταν αποδεκτή από όλους...συζητούσε με τις γειτόνισες για μαγειρέματα...έπαιρνε
και έδινε συμβουλές.
Την είχαν αποδεχτεί όπως ήταν....είχε μεγάλη καρδιά.
Το τέλος της δεν ήταν καλό....στην συνέχεια βρέθηκε να δουλεύει στην "ξακουστή" Χαβάη των Κατελάνων κάτω από το ΠΕΡΟΚΕ.
Σκοτώθηκε κάτω από άγνωστες συνθήκες ....δεν ασχολήθηκαν και πολύ ....σιγά....ένα ακόμα άτομο του περιθωρίου θα σκέφτηκαν που όμως είχε βοηθήσει πολλούς ανθρώπους
και ήταν και το ίδιο άνθρωπος.
και ήταν και το ίδιο άνθρωπος.
from Πίσω στα παλιά https://ift.tt/2V5EFas
via IFTTT