ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΜΨΑΣ | Ο ιστορικός και λόγιος Φλάβιος Αρριανός γεννήθηκε το 95 μ.Χ. στη Νικομήδεια της Βιθυνίας. Μαθήτευσε κοντά στον Επίκτητο, στη Νικόπολη της Ηπείρου και σπούδασε ρητορική και φιλοσοφία στην Αθήνα. Στην Αθήνα τον γνώρισε ο αυτοκράτορας Αδριανός, ο οποίος τον κάλεσε στη Ρώμη και τον έκανε το 130 μ.Χ. αναπληρωτή ύπατο, τοπάρχη της Καππαδοκίας και αντιστράτηγο. Στη θέση αυτή έδειξε μεγάλες διοικητικές ικανότητες και απέκρουσε τις επιδρομές των Αλανών κατά του ρωμαϊκού κράτους. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, το 137 μ.Χ., έγινε Αθηναίος πολίτης και επώνυμος άρχοντας της πόλης. Στο τέλος της ζωής του γύρισε στην πατρίδα του, όπου έγινε ιερέας της Δήμητρας και της Περσεφόνης κι αφιερώθηκε στην επεξεργασία των συγγραμμάτων του. Πέθανε μέσα στη γενική εκτίμηση, γύρω στο 180 μ.Χ. Ο Αρριανός έγραψε φιλοσοφικά, ιστορικά, γεωγραφικά και στρατιωτικά συγγράμματα. Το σπουδαιότερο έργο του είναι η Αλεξάνδρου Ανάβασις, που του έδωσε τη φήμη του. Αποτελείται από 7 βιβλία κι εξιστορεί τη ζωή και τις εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Πηγές του είναι ο Πτολεμαίος κι ο Αριστόβουλος. Το βιβλίο αυτό, που διασώθηκε ολόκληρο, διακρίνεται για την ακρίβειά του, τον σεβασμό προς την αλήθεια και το απλό του ύφος, παρά τον υπερβολικό θαυμασμό προς τον
Αλέξανδρο, τον οποίο σχεδόν θεοποίησε, και παρ’ όλο που δεν έχει την κομψότητα του Ξενοφώντα, ούτε την αξία του Ηρόδοτου ή του Θουκυδίδη. Διασώθηκαν επίσης τα 4 πρώτα βιβλία του οκτάτομου έργου Επικτήτου Διατριβαί, αποσπάσματα από τα Μετά τον Αλέξανδρον, που αφηγούνται την ιστορία των διαδόχων, ο Περίπλους του Ευξείνου Πόντου (131 μ.Χ.), η Ινδική, που σχετίζεται με την Ανάβαση, η Τακτική Τέχνη (137 μ.Χ.), ένα τμήμα της Αλανικής Ιστορίας (εκστρατεία των Αλανών) κι ο Κυνηγετικός (συμπλήρωμα του έργου του Ξενοφώντα). Χάθηκαν τα Παρθικά (ιστορία των Πάρθων), τα Βιθυνιακά (ιστορία της Βιθυνίας) κι οι βιογραφίες του Τιμολέοντος του Κορινθίου και του Δίωνος του Συρακουσίου. Ο Λουκιανός μιλάει για τον Αρριανό με μεγάλο σεβασμό κι ο Πλίνιος του αφιερώνει επτά απ’ τις επιστολές του. Τα συγγράμματα του Αρριανού διασώθηκαν σχεδόν ακέραια επειδή τα χρησιμοποιούσαν στα σχολεία για την απλότητα της γλώσσας τους.
ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΟΡΦΕΣ 20 ΑΙΩΝΩΝ ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΜΨΑΣ ΑΘΗΝΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 1996
from ανεμουριον https://ift.tt/32yzDGb
via IFTTT