Χαρίλαος Τρικούπης – Ο πολιτικός του «Τις πταίει;» και του «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» – Λύντια Τρίχα | Κρατικό Βραβείο Βιογραφίας
Το 1987 η νομικός Λύντια Τρίχα, η οποία ασχολείται με την έρευνα της νεότερης ελληνικής ιστορίας, της διπλωματίας και της πολιτικής, αρχίζει την καταλογογράφηση και επεξεργασία του πολιτικού αρχείου του Χαρίλαου Τρικούπη στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ). Το 1991 εκδίδει την αλληλογραφία του Τρικούπη με τον Ιωάννη Γεννάδιο από το ίδιο αρχείο ενώ τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα για τον Χαρίλαο Τρικούπη εντείνονται.
Συμμετέχει σε συλλογικούς τόμους και αφιερώματα για τον έλληνα πρωθυπουργό και αρχίζει να αποκτά τη φήμη της ειδικής περί τον Τρικούπη. Το 1996, στα εκατόχρονα από τον θάνατο του Τρικούπη, ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος της ζητεί να γράψει την επετειακή ομιλία που θα εκφωνήσει στη Βουλή και ο Κωνσταντίνος Τρικούπης της εμπιστεύεται ένα μέρος του οικογενειακού αρχείου που έχει στην κατοχή του: αλληλογραφία, φωτογραφίες και αποκόμματα εφημερίδων, τα οποία εκείνη αξιοποιεί στην έκδοση ενός βιογραφικού λευκώματος για τον Χαρίλαο.
Η επιθυμία της να γράψει τη βιογραφία του Χαρίλαου έχει σκαλώσει από καιρό στην πρώτη γραμμή: Ο Χαρίλαος ήταν παιδί του Σπυρίδωνα και της Αικατερίνης Τρικούπη. Αναζητώντας λεπτομέρειες, αν ήταν το τρίτο ή το τέταρτο παιδί τους, καταλήγει σε μακρόχρονη έρευνα για την οικογένεια Τρικούπη σε δημόσια και ιδιωτικά αρχεία στην Ελλάδα και στην Αγγλία.
Επιστέγασμα αυτής της πολύχρονης ερευνητικής δραστηριότητας για τον Χαρίλαο Τρικούπη και το περιβάλλον του αλλά και τις κοινοβουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα τον 19ο αιώνα είναι τώρα η ιστορικά εμπεριστατωμένη αλλά γλαφυρή και συναρπαστική βιογραφία που κυκλοφόρησε, από τις εκδόσεις «Πόλις» το 2016 [δεύτερη έκδοση 2018], με τον τίτλο Χαρίλαος Τρικούπης – Ο πολιτικός του «Τις πταίει;» και του «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» και έλαβε το Κρατικό Βραβείο Βιογραφίας. (Εφημερίδα το Βήμα, 25 Νοεμβρίου 2016).
[…] Η συγγραφέας του πολύπλευρου αυτού πονήματος μας επιφυλάσσει εκπλήξεις για τον ιστορούμενο. Μολονότι δεν αγαπούσε τις πολλές κοινωνικές εκδηλώσεις, ήταν καλά προετοιμασμένος για να τις αντιμετωπίζει επάξια. «Όταν χρειαζόταν ήταν ακούραστος χορευτής και οι κυρίες που τον πολιορκούσαν συνήθως κρέμονταν από τα χείλη του». Αυστηρός μεν έως και ψυχρός, όμως ομιλητικός και βέβαια εργένης πολιτικός. Στον πολυτάραχο πολιτικά βίο του γνώρισε λίγους σοβαρούς ερωτικούς δεσμούς, με πιο γνωστό και σημαντικό τη μακροχρόνια σχέση με τη σύζυγο ξένου διπλωμάτη. Η κυρία αυτή βρέθηκε στο πλάι του όταν πέθανε στις Κάννες… (Θάνος Βερέμης, Athens Review of Books, Σεπτέμβριος 2017).
Ποιος ήταν ο Χαρίλαος Τρικούπης; Ο ανήσυχος αρθρογράφος του «Τις πταίει;», ο προβληματισμένος πρωθυπουργός του «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν», αλλά και ο αισιόδοξος πολιτικός του «Η Ελλάς προώρισται να ζήση και θα ζήση». Ο θεμελιωτής του ελληνικού κοινοβουλευτισμού, ο πρωθυπουργός του εκσυγχρονισμού και ο πατέρας των ελληνικών σιδηροδρόμων.
Το βιβλίο αυτό έρχεται να φωτίσει το πολιτικό προφίλ του Χαρίλαου Τρικούπη, τη σταδιοδρομία του, το έργο που άφησε και εκείνο που δεν πρόλαβε να κάνει, τα επιτεύγματά του και τα λάθη του. Τοποθετώντας τον μέσα στον πολιτικό και κοινωνικό περίγυρό του, περιγράφει την πραγματικότητα της εποχής του και την προσπάθειά του να την υπερκεράσει. Μέσα από την προσωπική του αλληλογραφία, τον Τύπο της εποχής και τις συζητήσεις στη Βουλή, αναδεικνύεται η στιβαρή του προσωπικότητα και η εκσυγχρονιστική του πολιτική. Συγχρόνως αναπλάθεται η καθημερινότητά του και εξερευνάται η ιδιωτική του ζωή, με στοιχεία που συχνά μας εκπλήσσουν.
Μέσα από την αφήγηση της ζωής του Χαρίλαου Τρικούπη, από τη γέννησή του το 1832 μέχρι τον θάνατό του το 1896, προβάλλουν ολοζώντανα οι εικόνες της ιστορίας της Ελλάδας, από την ανεξαρτησία της και τη μοναρχία του Όθωνα μέχρι τη συνταγματική βασιλεία του Γεωργίου Α’. Και έτσι εξιστορείται παράλληλα η σταδιακή ανάπτυξη και εξέλιξη της χώρας, που ο ίδιος πάσχισε να τη φέρει σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ο Τρικούπης υπήρξε ένας από τους προνομιούχους της εποχής του, καθώς πέρασε πολλά χρόνια της νεότητάς του στο Παρίσι και στο Λονδίνο, αποκτώντας ευρωπαϊκή εμπειρία και κοσμοπολίτικη νοοτροπία, που τον έκανε να διαφέρει από τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς του 19ου αιώνα. Βουλευτής στα 33, υπουργός στα 34, αρχηγός κόμματος στα 40 και πρωθυπουργός στα 43, δέσποσε στην πολιτική ζωή της χώρας από το 1875 μέχρι το 1895, με χαρές, ικανοποιήσεις και αναγνωρίσεις, αλλά και με λύπες και απογοητεύσεις. Έζησε μια ζωή γεμάτη, που απεικονίζεται και ζωντανεύει στη βιογραφία αυτή. Πλαισιώνοντας την εξιστόρηση των σημαντικών γεγονότων με την αναγραφή μικρών λεπτομερειών, το βιβλίο υποβοηθά τον αναγνώστη να αναπλάσει στη φαντασία του όχι μόνο την εικόνα και την προσωπικότητα του Τρικούπη, αλλά και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής του. (Λ.Τ., από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
Συντομογραφίες – Πρόλογος – Χρονολόγιο – Αντί Εισαγωγής: Ο Τρικούπης και η εποχή του.
Κεφάλαιο 1: Τα νεανικά χρόνια – Οικογενειακές καταβολές – Ο Σπυρίδων και η Αικατερίνη Τρικούπη – Ναύπλιο, Ιούλιος 1832 – Τα πρώτα παιδικά χρόνια – Μαθητής στην Αθήνα – Στο Οθώνειο Πανεπιστήμιο – Φοιτητής στο Παρίσι – «Ο Βενιαμίν του λόρδου Russell» – Η Ένωση των Επτανήσων.
Κεφάλαιο 2: Είσοδος στην πολιτική – Η πολιτική του σταδιοδρομία – Εκλογές με άλλον τρόπο – Πρώτη εκλογή, 1865 – Βουλευτής Μεσολογγίου – Υπουργός Εξωτερικών, 1866-1867 –
Εκτός Βουλής, 1868-1872 – Κοινωνικότητα και περισυλλογή – Αρχηγός του πέμπτου κόμματος, 1872 – Ο θάνατος των γονέων – Η Σοφία Τρικούπη – «Τις πταίει;», 1874.
Κεφάλαιο 3: Προς την εξουσία – Πρώτη κυβέρνηση, 1875 – Η αρχή της δεδηλωμένης – Η εφημερίδα «Ώρα» – Νομοθετική προπαρασκευή – Στην Οικουμενική Κυβέρνηση, 1877 – Το Συνέδριο του Βερολίνου, 1878 – Οι απαρχές του δικομματισμού, 1878-1879 – Κυβέρνηση Τρικούπη, 1880 -Η προσάρτηση της Θεσσαλίας και της Άρτας.
Κεφάλαιο 4: Οράματα και έργα – Πρώτη ισχυρή κυβέρνηση, 1882-1885 – Διοικητική αναδιοργάνωση -Μέριμνα για τον στρατό – Οργασμός δημοσίων έργων -Οικονομική πολιτική –
Αλύτρωτος Ελληνισμός και σύγκρουση με τον Πατριάρχη – Εξωτερικοί προσανατολισμοί –
Maria von Trautenberg.
Κεφάλαιο 5: Από «Πετρέλαιος», Σωτήρας του Έθνους – Θάνατος Κουμουνδούρου και ζυμώσεις στην αντιπολίτευση – Λαϊκή κόπωση και κυβερνητική αλλαγή – «Το ακριβώς αντίθετον του κυρίου Τρικούπη» – Ταξιδεύοντας, 1885-1886 – Ο ναυτικός αποκλεισμός –
Θριαμβευτική επάνοδος, 1886-1890 – Συνέχιση του εκσυγχρονιστικού έργου – «Σιδηροδρομική Βουλή» – Πτώχευση ή δανειοδότηση; – Άρτος και θεάματα, 1886-1889 –
Αιματηρός απόηχος εορτών – Προσωπικές συνήθειες.
Κεφάλαιο 6: Οράματα και προβλήματα – Ταξιδεύοντας και πάλι, 1891 – Στην αντιπολίτευση και υπόδικος, 1891-1892 – Νέα κυβέρνηση Τρικούπη, 1892-1893 – «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» – Πανωλεθρία στις εκλογές, 1895 – Θάνατος στις Κάννες – Αποτίμηση του έργου του.
Γενεαλογικό Δένδρο: Οικογένεια Τρικούπη – Οικογένεια Μαυροκορδάτου
Παράρτημα: «Τις πταίει;», 1874 – Ο λόγος του Θρόνου, 1875 – Επικήδειος λόγος για τον Αλέξανδρο Κουμουνδούρο, 1883 – Σύνθεση κυβερνήσεων Τρικούπη.
Πηγές – Βιβλιογραφία – Ευρετήριο Προσώπων
Λύντια Τρίχα
Χαρίλαος Τρικούπης – Ο πολιτικός του «Τις πταίει;» και του «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν»
Νοέμβριος 2016
Δεύτερη έκδοση: Ιανουάριος 208
Σχήμα 24Χ17
Σελίδες 626
ISBN 9789604355365
Εκδόσεις Πόλις, 2016 & 2018
from ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ https://ift.tt/31ptawt
via IFTTT