Ο μοναδικός κηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος εντός των ορίων του Δήμου Καμένων Βούρλων βρίσκεται δυτικά του οικισμού Ρεγγινίου, στη θέση «Παληοκάστρα». Στην περιοχή αυτή τοποθετείται η πόλη Νάρυξ, γενέτειρα του Αίαντος του Οϊλέως. Πρόκειται για τη μόνη λοκρική πόλη, η θέση της οποίας έχει επιβεβαιωθεί χάρη στην εύρεση εκεί σχετικής επιγραφής, την οποία δημοσίευσε ο Αρχαιολόγος Ν. Παπαδάκης το 1920 στο Αρχαιολογικό Δελτίο.
Οι Λοκροί ήταν αρχαίο ελληνικό φύλο, που κατοικούσε στην κεντρική Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Λοκρίδα, η οποία στην αρχαιότητα χωριζόταν σε δύο περιοχές. Σύμφωνα με τον Στράβωνα, στα δυτικά κατοικούσαν οι Εσπέριοι ή Οζόλες Λοκροί, σε μια περιοχή η οποία βρισκόταν στους σημερινούς νομούς Φωκίδας και Αιτωλοακαρνανίας. Στα ανατολικά ("Εώα Λοκρίς") οι Λοκροί κατοικούσαν στην περιοχή του σημερινού νομού Φθιώτιδας. Αυτοί με την σειρά τους χωρίζονταν σε Λοκρούς Οπούντιους (σ' αυτούς δηλαδή που είχαν μητρόπολη τον Οπούντα) και Λοκρούς Επικνημίδιους (που ονομάζονταν έτσι από το βουνό πλάι στο οποίο ζούσαν, την Κνημίδα, με κυριότερη πόλη το Θρόνιο), αλλά, γενικά, δεν συνήθιζαν να τους διαχωρίζουν καθώς ήταν ενωμένοι σε κοινό με πρωτεύουσα την πόλη Οπούς.
Επιφανής ήρωας των Λοκρών υπήρξε ο Αίας ο Λοκρός, που έλαβε μέρος στον Τρωικό πόλεμο ως επικεφαλής των υπόλοιπων Λοκρών. Η πόλη νάρυξ ή Νάρυκα τα ερείπια της οποίας βρίσκονται στην περιοχή Ρεγγινίου ήταν η γενέτειρα του και η Σημαντικότερη λοκρική πόλη.Ο Αίας ο Λοκρός υπήρξε εθνικός ήρωας των Λοκρών , γιος του Οιλέα, ο ένας από τους δύο γνωστούς ήρωες με αυτό το όνομα (ο άλλος ήταν ο Αίας ο Τελαμώνιος από την Σαλαμίνα) που έλαβαν μέρος στον Τρωικό πόλεμο.
Διέπρεψε στον πόλεμο εναντίον των Τρώων και μετά την άλωση της Τροίας, ο Αίας ατίμασε την ιέρεια Κασσάνδρα μέσα στον ναό της θεάς Αθηνάς. Κατά την επιστροφή στην Λοκρίδα, ξέσπασε καταιγίδα κοντά στην Εύβοια και ο Αίας σώθηκε πάνω σε έναν βράχο λέγοντας προς τους θεούς ότι θα επιβιώσει παρά την θέληση τους. Τότε ο Ποσειδώνας προσβεβλημένος από την αλαζονεία του, διέλυσε τον βράχο με την τρίαινα του και ο Αίας χάθηκε. Η θεά Αθηνά, εξαιτίας της ασέβειας του Αίαντα, προκάλεσε τα δεινά της φυλής των Λοκρών για χίλια χρόνια και τους υποχρέωσε να στέλνουν κάθε χρόνο παρθένες καλών οικογενειών στο Ίλιον της Αθήνας, για να υπηρετούν σαν δούλες στον ναό της.
Οι Λοκροί πολεμώντας με την φάλαγγα τους, άφηναν πάντα μια θέση κενή γιατί πίστευαν ότι ο Αίας πολεμούσε πάντα μαζί τους και μετά τον θάνατό του. Η γιορτή των Λοκρών προς τιμήν του ήρωά τους ήταν τα "Αιάντεια", ενώ πολλά νομίσματά τους τον απεικόνιζαν σαν τον αγέρωχο και περήφανο πολεμιστή. Η πόλη ΝΑΡΥΚΑ εικάζεται ότι βρίσκονταν στην περιοχή της Παλαιοκάστρας Ρεγγινίου όπου μεταξύ άλλων υπάρχουν τα ερείπια αρχαίου θεάτρου, αλλά και ψηφιδωτό δάπεδο Βυζαντινού ναού, δείγμα ότι η περιοχή βρίσκονταν σε ανάπτυξη και κατά τους Βυζαντινούς χρόνους.......... Γνωστός ήταν από την αρχαιότητα ο ποταμός Βοάγριος ή Μάνης όπως αναφέρει ο Στράβων, ο οποίος πήγαζε από το όρος Κνημίς και κατέληγε στον Ευβοϊκό μεταξύ των πόλεων Σκάρφεια και Θρόνιο πιο πάνω από τις οποίες βρίσκονταν η Νίκαια και η Ηράκλεια κοντά στις οποίες βρισκόταν το βουνό Οίτη, ενώ μικρότερος ποταμός ήταν ο Πλατάνιος.
πηγές: dim-kainourg.fth.sch.gr, agapametoregini.blogspot.gr
επιμέλεια άρθρου: Βασίλης Μιχαλάκης
kaliterilamia.gr
ΘΕΜΑ:
ΕΚΤΟΣ ΛΑΜΙΑΣ