Νεοκλασικό ή μη…. Ερεύνα!
Το κτήριο που στεγάζει την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας είναι ένα πραγματικό αρχιτεκτονικό στολίδι στο κέντρο της Λαμίας και αφορμή για αυτήν τη δημοσίευση, δίνει το γεγονός ότι εσφαλμένα αναφέρεται ως «νεοκλασικό κτήριο».
Κτίστηκε στα χρόνια του Μεσοπολέμου, 1924-25, για να στεγάσει το υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στη Λαμία. Αρχιτέκτονας του έργου ήταν ο Νικόλαος Ζουμπουλίδης (1888-1969), ο οποίος καταγόταν από την Καππαδοκία, αποφοίτησε από την Ανωτάτη Αυτοκρατορική Σχολή Καλών Τεχνών της Κωνσταντινούπολης, ενώ από το 1910 εργάστηκε στο γραφείο του αρχιτέκτονα Ludwig Hoffmann (1910-1912), καθώς επίσης και στην Υπηρεσία Σχεδιασμού των Νέων Μουσείων του Βερολίνου (1914). Το 1920 διορίστηκε στην Τεχνική Υπηρεσία της Εθνικής Τράπεζας Ελλάδος και από το 1927, την διηύθυνε, σχεδιάζοντας υποκαταστήματά της σε όλη την Ελλάδα.
Ο Ν. Ζουμπουλίδης, όπως και ο Ιωάννης Ισηγόνης, επίσης αρχιτέκτονας της Εθνικής Τράπεζας τα ίδια χρόνια, υιοθέτησαν ένα μικτό αρχιτεκτονικό στυλ που κυριαρχούσε στην κεντρική Ευρώπη, ήδη από τις αρχές του 20ού αιώνα και συνδύαζε αρχιτεκτονικά στοιχεία από διάφορες εποχές, όπως νεοκλασικά, μπαρόκ, ροκοκό, ανατολίζοντα και λοιπά.
Το κτήριο της Περιφέρειας είναι αντιπροσωπευτικό ακριβώς αυτής της τάσης σύμμειξης στοιχείων. Είναι εκλεκτικιστικό, ή αλλιώς εκλεκτικιστικού ρυθμού και όχι νεοκλασικό.
Ανάμεσα στις διάφορες αναφορές του, έχει στοιχεία που παραπέμπουν σε Μινωικό μέγαρο, κυρίως με τα χρώματα τερρακότας στους εξωτερικούς τοίχους, το πρόπυλο στο ισόγειο και τους διπλούς ημικίονες στον άνω όροφο.
Δεν είναι τυχαίο.
Ο Ζουμπουλίδης, λάτρης της Μινωικής αρχαιολογίας, ακολούθησε τον Άγγλο αρχαιολόγο Άρθουρ Έβανς στις ανασκαφές που πραγματοποίησε στην Κρήτη από το 1900 έως το 1935 και οι επιρροές που δέχθηκε φαίνονται σε άλλα δικά του αρχιτεκτονήματα, όπως η αίθουσα συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας Ελλάδος στην οδό Αιόλου και η αίθουσα συναλλαγών στο Μέγαρο Χρηματιστηρίου Αθηνών στην οδό Σοφοκλέους.
Το κτήριο χαρακτηρίστηκε ως Ιστορικό Διατηρητέο μνημείο με το ΦΕΚ 132/τ. β΄/8-3-1991 και όχι ως Νεοκλασικό Διατηρητέο.
Η λέξη «Μέγαρο» αποδίδει καλύτερα τον μεγαλόπρεπο και επιβλητικό χαρακτήρα του κτηρίου, παραπέμποντας ταυτόχρονα και στη σύγχρονη χρήση του όρου από τους αρχαιολόγους, για αρχαία οικοδομήματα με κεντρικό, διοικητικό χαρακτήρα.
Την επόμενη φορά λοιπόν που θα αναφερθούμε στο κτήριο, ας μην το χαρακτηρίσουμε Νεοκλασικό της Περιφέρειας, αλλά Νομαρχιακό Μέγαρο Φθιώτιδας ή απλώς κτήριο της Περιφέρειας, αν και δεν είναι ένα απλό κτήριο…
Efi Papaefthimiou
ΘΕΜΑ:
ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΟΛΙΤΩΝ