Οι Φίλοι Κινηματογράφου Λαμίας σας προσκαλούν την Τρίτη 06-12-2016 ώρα 21.15 στο Δημοτικό Θέατρο Λαμίας , στην προβολή της ταινίας Η ΦΥΛΗ «ΤΗΕ ΤRIBE». To τολμηρό σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ουκρανού Μιροσλάβ Σλαμποσπίτσκι που σοκάρει με την ενοχλητική «σιωπή» του. Είσοδος ελεύθερη.
Κατάλληλο για θεατές άνω των 18 χρόνων κι που αντέχουν τις σκληρές εικόνες στο σινεμά. H ταινία δεν έχει λόγο, ενώ έχει ήχο και διαδραματίζεται στη νοηματική γλώσσα, χωρίς υπότιτλους.
Η ταινία-γεγονός της χρονιάς: μπορεί να σας κερδίσει, μπορεί να σας θυμώσει, να την αντέξετε ή να σας σοκάρει – αλλά κανείς δε θα διαφωνήσει ότι πρόκειται για ένα γενναίο, τολμηρό, σπάνιο είδος σινεμά… που όλοι πρέπει να δουν.
Cannes Film Festival –‐ La Semaine de La Critique –‐ Grand Prix, France 4 Visionary Award, GAN Foundation Distribution Support
Tarkovsky Festival, Russia –‐ Grand Prix, Special Prize for Director
Milano Film Festival, Italy –‐ Best Feature Film Award
London BFI, UK – Best First Feature Award–‐ Sutherland Award and Young Jury Award
Sao Paulo IFF, Brazil – Best Screenplay – New Filmmakers Section
Thessaloniki IFF, Greece – Best Director Award
Eνα αγόρι καταφθάνει στο νέο του γυμνάσιο – ένα οικοτροφείο για κωφά παιδιά στην Ουκρανία. Του συστήνεται όλο το νέο σύστημα: στολές, τάξεις, πειθαρχία, κοιτώνες. Και μία «κλίκα» νταήδων μαθητών με δραστηριότητες που ξεπερνούν τον εκφοβισμό των αδυνάτων παιδιών για τα ρούχα και το χαρτζηλίκι τους και τραμπουκισμούς που σπάνε τα όρια της καζούρας και τα σύνορα του προαυλίου: με προαγωγό έναν διεφθαρμένο καθηγητή (και στήριξη από έναν ιστό διαπλοκής που απλώνεται σε αστυνομία και κράτος), η συμμορία κλέβει, βανδαλίζει, εκβιάζει, ξυλοκοπά, εκδίδει τα κορίτσια του σχολείου σε περαστικούς από την πόλη νταλικέρηδες. Σταδιακά, το αγόρι κερδίζει εξουσία μέσα στη μαθητική συμμορία, ανεβαίνει στην ιεραρχία, ερωτεύεται ένα από τα κορίτσια. Μόνο που η βία που έχεις υποστεί, κάποια στιγμή πρέπει να κάνει τον κύκλο της.
Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Μιροσλάβ Σλαμποσπίτσκι επιλέγει μία συνεπή, δύσκολη κινηματογραφική φόρμα στην αφήγηση, αποφεύγοντας το εύκολο μελό. Τοποθετεί τη δράση σ’ ένα σχολείο κωφών κι αυτό το εύρημα, δέκα λεπτά μέσα στην ταινία, σου έχει ανατινάξει το μυαλό. Γιατί δεν παρακολουθείς σινεμά του βωβού (παρόλο που ο ίδιος ο σκηνοθέτης δηλώνει ότι αυτό ήθελε να κάνει: ένα πείραμα πάνω στο σύγχρονο βωβό). Ο ήχος υπάρχει: τα διερχόμενα αυτοκίνητα, οι πόρτες που ανοιγοκλείνουν, το κουδούνι, τα απειλητικά βήματα των νταήδων στο πάτωμα. Ούτε βλέπεις μία ταινία χωρίς διάλογο. Τα παιδιά μιλούν, συνεννοούνται, τσακώνονται, απειλούνται, ερωτεύονται, χωρίζουν με τα χέρια τους σε μία γεμάτη ενέργεια νοηματική παντομίμα. Εσύ δεν καταλαβαίνεις. Εσύ είσαι εκτός κλίκας. Εσύ από άλλη «φυλή»
Παραγωγή: Μιροσλάβ Σλαμποσπίτσκι
Σκηνοθεσία: Μιροσλάβ Σλαμποσπίτσκι
Σενάριο: Μιροσλάβ Σλαμποσπίτσκι
Φωτογραφία: Βαλεντίν Βασιάνοβιτς
Μοντάζ: Βαλεντίν Βασιάνοβιτς
Πρωταγωνιστούν: Γκριγκόρι Φεζένκο, Γιάνα Νοβίκοβα, Ρόζα Μπάμπιγ
Διάρκεια: 130 λεπτά | Oυκρανία 2014
Υπάρχει μία δύναμη στο να παρακολουθείς ένα βίαιο καυγά χωρίς την παραμικρή συνοδεία λεκτικής απειλής. Μία σκηνή σεξ χωρίς έναν ψίθυρο ηδονής. Από την μία αυτό σε παγώνει, από την άλλη νιώθεις ότι κοιτάς την πράξη με άλλη καθαρότητα. Ο Σλαμποσπίτσκι παίρνει την ακόμα πιο γενναία απόφαση να ενισχύσει ακόμα περισσότερο την απόσταση του θεατή από τα δρώμενα: ούτε ένα κοντινό, ούτε μία βοήθεια από ένα εκφραστικό πρόσωπο, ούτε ένα ζεστό, υγρό βλέμμα. Εμπιστεύεται τη δύναμη των steadicam μονοπλάνων του, της μουντής φωτογραφίας του Βαλεντίν Βασιάνοβιτς, τον όγκο των κάδρων του και τη δαιμονισμένη ωμή ενέργεια των ερασιτεχνών ηθοποιών του (όλα τα παιδιά είναι όντως κωφοί μαθητές που βρήκε μέσω αγγελιών στα social media) για να χτίσει με συνέπεια ένα κινηματογραφικό πείραμα που επιτίθεται στις αισθήσεις σου. Πόλυ Λυκούργου – Flix
Η ανάγλυφη πρόθεση του σκηνοθέτη είναι να μας μεταφέρει νατουραλιστικά σε έναν βίαιο μικρόκοσμο, χωρίς να είμαστε σε θέση να καταλάβουμε απόλυτα τι διαμείβεται και τι διακυβεύεται κάθε φορά, καθώς επιλέγει να μην υποτιτλίζει τη δράση. Στον αντίποδα της νοσταλγικής γλύκας του βωβού κινηματογράφου, η Φυλή αναδίδει μια ωμή αντιπαράθεση των αγνών αισθημάτων της εφηβείας με τη στιγμή επιβίωση στην πιο επικίνδυνη μορφή της, καθώς η απουσία του λόγου ταυτίζεται με μια συνεχή πτώση στο κενό. Θοδωρής Κoυτσογιαννόπουλος – LIFO
Η επιτυχία μιας ταινίας δεν οφείλεται στον αριθμό εισιτηρίων που κατάφερε να κόψει. Επιτυχία θα υπάρξει όταν έστω και ένας άνθρωπος βγει από την αίθουσα και αποφασίσει να κάνει κάτι για αυτό που είδε. Μέσα στην αίθουσα κάποιοι έκλαιγαν, μια κυρία λιποθύμησε στην σκηνή όπου γινόταν έκτρωση σε μια κοπέλα, κάποιοι ειρωνεύονταν, κάποιοι δεν άντεχαν να αντικρίσουν την ωμή πραγματικότητα που πρόβαλε ο σκηνοθέτης και κάποιοι ενοχλήθηκαν τρομερά. Ενοχλήθηκαν γιατί αρνήθηκαν να πιστέψουν πόσο εύκολα μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα τέρας, με την αδιαφορία και την παθητικότητα μας. Αλέξανδρος Βοζινίδης – Εξώστης
8 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ «THE TRIBE»
Είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία που χρησιμοποιεί μόνο την νοηματική. Oλοι οι ηθοποιοί είναι κωφοί κι επικοινωνούν αποκλειστικά με την νοηματική γλώσσα. Και κάτι ακόμα: την νοηματική γλώσσα της Ουκρανίας. Οι δυτικοευρωπαίοι μπορούν να καταλάβουν μόνο ένα 20%.
Ο Μιροσλάβ Σλαμποσπίτσκι έχει πειραματιστεί και στο παρελθόν με το σινεμά του βωβού και κωφούς ηθοποιούς, στην μικρού του μήκους «Deafness».
Δεν υπάρχουν υπότιτλοι «Ηθελα να κάνω μία ταινία που το κοινό θα καταλαβαίνει χωρίς να παρεμβάλλονται λέξεις – ειπωμένες ή γραμμένες. Επίσης, συνειδητοποίησα ότι αν αφαιρέσεις τα λόγια, αυτόματα αφαιρούνται και πάρα πολλές συμβάσες – κι ο τρόπος που έχεις συνηθίσει να βλέπεις σινεμά, αλλά και κοινωνικά ταμπού. Ηθελα να παρουσιάσω έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι είναι γυμνοί. Και δεν εννοώ ότι δεν είναι ντυμένοι. Αλλά, χωρίς κοινωνικές ή θρησκευτικές αξίες και ετικέτες. Ενα σινεμά που να συναντά τη φιλοσοφία του Νίτσε.
Ολοι οι ηθοποιοί είναι ερασιτέχνες. Το κάστινγκ έγινε μέσω των social media, τα οποία έχουν τα τελευταία χρόνια γίνει μεγάλο εργαλείο επικοινωνίας ανάμεσα στην κοινότητα των κωφών, όπως είναι απόλυτα λογικό. Η όλη διαδικασία των ακροάσεων κράτησε έναν ολόκληρο χρόνο. Ο Σλαμποσπίτσκι είδε πάνω από 300 νέα παιδιά για τους ρόλους των μαθητών
Μονοπλάνα Η δυσκολία των μονοπλάνων και η χορογραφία των σκηνών είναι πάντα ένα μεγάλο στοίχημα, ειδικά όμως εδώ που οι ηθοποιοί είναι ερασιτέχνες. Σε κάθε σκηνή αφιέρωναν πρόβα δύο εβδομάδων (on camera). «Γυρίζαμε την πρόβα με μία Canon 5D MKII, κάναμε τις παρατηρήσεις μας και την ξαναγυρίζαμε. Και την ξαναγυρίζαμε. Οταν πήγαμε κανονικά γύρισμα, κάθε σκηνή ήθελε μία ολόκληρη μέρα.»
Βία Υπάρχουν δύο πολύ σκληρές σκηνές στην ταινία, κατά τη διάρκεια των οποίων έχουν σημειωθεί, σε όλες τις χώρες του κόσμου, αποχωρήσεις και λιποθυμίες. Δεν είναι ότι δεν έχουμε ξαναδεί βία στο σινεμά. Ούτε ο Σλαμποσπίτσκι αθετεί τη συνέπεια με την οποία μάς διηγείται και οτιδήποτε άλλο στην ιστορία του. Δεν υπάρχει ούτε ένα κοντινό, ούτε ένας εκβιαστικός συναισθηματισμός να υπογραμμίζει αυτό που διαδραματίζεται. Η κινηματογράφηση παραμένει νεορεαλιστική (και η αλήθεια του μέσου διαλύει) και ο ήχος, ο παράπλευρος ήχος, μπορεί να είναι εκκωφαντικός.
Οσκαρικό σκάνδαλο Ενα μεγάλο σκάνδαλο που κατέληξε να αναστατώσει την ουκρανική κινηματογραφική κοινότητα, έκοψε το δρόμο της ταινίας για τα Οσκαρ. Κι αυτό είχε να κάνει με μέλη της Ουκρανικής επιτροπής που χρηματίστηκαν για να απορρίψουν τη «Φυλή» και να ψηφίσουν κάτι άλλο ως την πρόταση της χώρας για την κατηγορία ξενόγλωσσου
Παγκόσμια διανομή Παρόλο το δύσκολο θέμα της και την τολμηρή της κινηματογραφική φόρμα, η ταινία αγοράστηκε αμέσως από τις σημαντικότερες κινηματογραφικές αγορές – από την Μ. Βρετανία μέχρι την Ιαπωνία κι από τα βαλκάνια μέχρι την Ισλανδία. Εντύπωση κάνει ότι αγοράστηκε και από την αμερικανική διανομή, η οποία έχει αποδειχθεί στο παρελθόν και πολύ πουριτανική για ένα τέτοιο είδος σινεμά, και εξαιρετικά αρνητική σε κάτι τόσο ξεκάθαρα αντιεμπορικό.
O σκηνοθέτης Miroslav Slaboshpitsky:Γεννήθηκε το 1974 στο Κίεβο και αποφοίτησε από το τμήμα σκηνοθεσίας του Κρατικού Ινστιτούτου Θεάτρου και Τεχνών του Κιέβου, με πτυχίο στη σκηνοθεσία. Έχει εργαστεί σε κινηματογραφικά στούντιο στο Κίεβο και στην Αγία Πετρούπολη (στα Στούντιο Λένφιλμ). Η δεύτερη ταινία του, Diagnoz, ήταν υποψήφια για τη Χρυσή Άρκτο. Η επόμενη μικρού μήκους ταινία του, Glukhota, ήταν πάλι υποψήφια για τη Χρυσή Άρκτο. Το φθινόπωρο του 2010, έλαβε χρηματοδότηση για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, Η φυλή, από το ταμείο Hubert Bals του Φεστιβάλ του Ρότερνταμ. Το 2012, έλαβε την Αργυρή Λεοπάρδαλη στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο (στο πρόγραμμα «Pardi di domani») για την ταινία Yaderni wydhody. To 2013, η ίδια ταινία ήταν υποψήφια για το βραβείο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου, της οποίας είναι και μέλος από εκείνη τη χρονιά.
«Θα ήθελα να επισημάνω πως δεν ήταν σκοπός μου να γυρίσω μια ταινία με θέμα τους κωφούς. Ήθελα να γυρίσω ένα φιλμ με κωφούς πρωταγωνιστές, που θα αφορά όλο τον κόσμο. Για παράδειγμα, αρκετές από τις σκηνές της ταινίας είναι εμπνευσμένες από τις δικές μου εμπειρίες στο σχολείο, ή από την εμπειρία ανθρώπων του συνεργείου. Γιατί πιστεύουμε ότι δεν μπορούν οι κωφάλαλοι ή οι ομοφυλόφιλοι ή άλλες μειονότητες να κάνουν κάτι κακό, κι έτσι πρέπει να αναπαρίστανται ως καλές και χαριτωμένες. Για μένα και αυτό αποτελεί διάκριση. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, όλοι μπορεί να είναι και καλοί και άσχημοι. Οι θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, οι σεξουαλικές τους προτιμήσεις ή οτιδήποτε άλλο, δεν έχουν καμία σημασία. Αν «διαβάσετε» την ταινία μου σαν γουέστερν, τότε ο Σεργκέι είναι ένας κλασικός ήρωας βγαλμένος από αυτές τις ταινίες είδους. Νομίζω πως η «Φυλή» είναι μια ταινία στο ύφος των γουέστερν.» – Μίροσλαβ Σλαμποσπίτσκι
Η ταινία του Μίροσλαβ Σλαμποσπίτσκι, πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα
στο 67ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών,
όπου και απέσπασε τα βραβεία: Critics Week Grand Prize,
France 4 Visionary Award και Gan Foundation Support for Distribution.
Παράλληλα βραβεύτηκε και στα Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου,
ως η Ευρωπαϊκή Ταινία Αποκάλυψη (Βραβείο Ένωσης Κριτικών–FIPRESCI).
Στη χώρα μας, είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε το φιλμ «Η Φυλή»
(Plemya / Τhe Tribe – 2014),στο Διαγωνιστικό Τμήμα
του 55ου Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης,
όπου και απέσπασε το Βραβείο Σκηνοθεσίας.
Η ταινία προβάλλεται στις Κινηματογραφικές Αίθουσες από τη
νεοσύστατη εταιρεία διανομής Danaos Films.
filoicinelamias.wordpress.com
ΘΕΜΑ:
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ